Monday, August 11, 2008

ေၾကကြဲဖြယ္ရာ ပထမ ျမန္မာနိုင္ငံေတာ္ ( ၂ )

တာတာ တပ္မ်ား တိုက္ခိုက္ေသာအခါ နရသီဟပေတ့ မင္းသည္ ပုဂံထီးနန္း ႏွင့္ၿပည္သူၿပည္သားမ်ား ကို စြန္႕ ခြာ၍ ထြက္ေၿပး သြား သည္။ တာ၀န္မဲ့ ထြက္ေၿပးၿခင္း ျပဳသည့္အတြက္ ၄င္းမင္းအား တ ရုတ္ေျပးမင္း ဟူ၍ ေခၚ ေ၀ၚၾက သည္။ တိုင္းျပည္အၾကီး ကဲ ထြက္ ေျပးေသာ္လည္း ပုဂံျပည္သူၿပည္သား မ်ားသည္ စိတ္အား ငယ္ျခင္း မရွိ ဘဲ တာတာ တရုတ္တပ္ မ်ားကို ျပန္လည္ ခု ခံ ခိုက္တိုက္ခိုက္ၾက၍ တရုတ္တပ္သား ၇၀၀၀ က်ဆံုးေၾကာင္း ရာဇ၀င္မ်ား႒္ ေတြ႕ရသည္။ တရုတ္တပ္မ်ား ထြက္ခြာ သြားၿပီး နရသီဟပေတ့ ကိုလည္း ငွင္း၏ သား ေတာ္ တဦးက လုပ္ၾကံ သတ္ျဖတ္လိုက္ၿပီး ေနာက္ ၄င္း၏သား ေတာ္မ်ားအခ်င္းခ်င္းလည္း တဦးႏွင့္ တဦး တိုက္ ခိုက္လွ်က္ ရွိေလ သည္္။

ေက်ာက္ဆယ္ လယ္တြင္းနယ္ မ်ားကို အုပ္စီးထားၾကသည့္ ရွမ္းညီ ေနာင္အၾကီးကဲ သံုးဦးတို့ ကလည္း ေနာက္ ဆံုး က်န္ရစ္သည့္ နရသီ ဟပေတ့ ၏ သားေတာ္ ပုဂံမင္းေက်ာ္စြာကို နန္းမွခ်ကာ ကြပ္မ်က္ၾက ျပီး အထက္ျမန္မာ နိုင္ငံ တလႊားကို သိမ္းပိုက္ခါ တထီး တနန္း ထူေထာင္ သည္။

ေတာင္ငူနွင့္ၿပည္ေအာက္ ဖက္ရွိ ျမန္မာနိုင္ငံေတာင္ပိုင္း မြန္ေဒသ မ်ားကို ေသာကၠတဲ ယိုးဒယား ရွမ္း အၾကီး ကဲ မ်ား၏ အကူအညီျဖင့္ ၀ါရီ ယူက သိမ္းပိုက္ျပီး ေနာက္ မုတၱမကို အေျခၿပဳကာ တထီးတနန္းထူ ေထာင္သည္။

ပုဂံမင္းဆက္မ်ား ကို သစၥာေစာင့္ထိန္းလာခဲ့သည့္ ရခိုင္ျပည္မင္း ဆက္မ်ား သည္လည္း ပုဂံမင္းဆက္မရွိ ေတာ့ ၍ သီးျခားမင္းၿပဳၾက သည္။ ထိုကဲ့ သို့ျမန္မာနိုင္ငံ၏ စည္းလံုးညီညြတ္ မႈျပိဳကြဲ ပ်က္စီးကာ တနယ္ တမင္း ျဖစ္ လာခဲ့ရသည္ ကို သမိုင္းသုေတသီ ဂ်ီအီးဟာဗီ က ၄င္းစာ အုပ္တြင္ ေရးသား ေဖာ္ျပထား သည္မွာၿမန္မာ နိုင္ငံ ေတာ္ကို အမဲဖ်က္သ လို ဖ်က္၍ မိမိတို့ အခ်င္းခ်င္းခြဲေ၀ ယူငင္ၾကျပီး ေနာက္ အခ်င္းခ်င္း လည္း တိုက္ ခိုက္လွ်က္ ရွိၾကသည္ ဟု ေရးသားထားသည္။

ပထမ ျမန္မာနိုင္ငံေတာ္သည္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀နီးပါးခန္႕မွ် ၾကာျမင့္ လွ်က္ ျမန္မာမင္းဆက္၁၁ဆက္မွ် အုပ္ခ်ဳပ္ ခဲ့ ၾကသည္။ အေနာ္ရထာနွင့္ က်န္ စစ္သားတို့ အေျမွာ္အၿမင္ၾကီးမားစြာၿဖင့္ ပထမျမန္မာနိုင္ငံေတာ္အား သိမ္းသြင္း ၍ အေလာင္းစည္သူႏွင့္ နာရပတိစည္သူတို့ ပထမျမန္မာနိုင္ငံ ေတာ္ ထိမ္းသိမ္းခဲ့ၾက သည့္ျမန္မာ နိုင္ငံေတာ္၏ စည္းလံုးညီညြတ္ေရးသည္ ျပိဳကြဲပ်က္စီးသြားသည္ကို ေၾကကြဲဖြယ္ရာ ေတြ႕ရသည္။ ျမန္မာရာဇ၀င္ တြင္ ၾကီးက်ယ္ထင္ရွားခဲ့သည့္ ပုဂံမင္းဆက္သည္လည္း ေမွးမွိန္ေပ်ာက္ ကြြယ္သြား ပါ ေတာ့သည္။

က်မ္းကိုး
ေရွးေဟာင္းၿမန္မာေခတ္ဦး ပုဂံ နယူးေယာက္။
ေဂ်ေဂ်ေအာ္စတင္။ -၁၉၆၉ လုစ္
အေရွ႕ေတာင္အာရွရာဇ၀င္၊ ေဟာ-၁၉၅၅
ၿမန္မာရာဇ၀င္ (ဟာေဗး ၁၉၂၅)
မဟာ ျမန္မာရာဇ၀င္ေတာ္္ၾကီး ( ဦးကုလား )
မွန္နန္းရာဇ၀င္ သံုးတြဲ

21 comments:

Myo Win Zaw said...

တရုတ္တပ္မ်ားထြက္ခြာေအာင္ေဖ်ာင္းဖ်ႏိုင္တာ ရွင္ဒိသာပါေမာက္ ထင္တယ္ သိပ္ေတာ့မသိဘူး သိရင္ေျပာျပေပးပါလားဗ်ာ။

စိုးထက္ - Soe Htet ! said...

လာတိုက္တဲ့ ေခတ္ တူမတူေတာ့ မသိဘူး ... ျပန္ၾကည့္ လိုက္ ဦးမယ္ :P

လူလ said...

မဂၤလာပါ အမ၊ ဒုတိယအပိုင္းကို လာဖတ္သြားပါတယ္။ ျပည္ပ်က္ခဲ့တာေတြ ဆက္ေရးႏိုင္ဖို့အတြက္ ေအာက္ပါ စာပုဒ္ကို ခ်ေပးခဲ့ပါတယ္။ မွန္တာယူျပီး မွားတာ ပယ္လိုက္ေပါ့ ခင္ဗ်ာ၊

ျမန္မာႏိုင္ငံျဖစ္ေသာ ေနရာတခုတြင္ တေကာင္းျပည္သည္ ဇမၺဴဒီပမင္းမွ သတိုးမင္းႀကီး လက္ထက္အထိ မင္းေပါင္း (၅၀) အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သည္။ ယင္းေနာက္ သေရေခတၱရာျပည္တြင္ မဟာသမၻာ၀မင္းမွစ၍ (၂၇)ေျမာက္ေသာမင္း သုပညာနဂရဆိႏၼမင္း လက္ထက္အထိ ျမဳိ ့သက္ ၄၄၆ ႏွစ္တြင္ ပ်က္စီးခဲ့သည္။ ထိုေနာက္ ပုဂံျပည္၌ သမုဒၶရာဇ္မင္း လက္ထက္မွ စျပီး မင္းေပါင္း (၅၅)ဆက္ေျမာက္ တရုတ္ေျပးမင္းထိ ျမဳိ့သက္ (၁၂၆၁) ႏွစ္အထိ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သည္။ ျပီးေနာက္ ပင္းယေခတ္ တစီးရွင္ သီဟသူမွ ဥဇနေျပာင္အထိ မင္း(၆)ဆက္၊ စစ္ကိုင္းတြင္ သခၤယာေစာယြန္းမင္းမွ မင္းေျပာင္အထိ မင္း(၇)ဆက္တို့သည္ သူတလူ ငါတမင္း အျပဳိင္ျပဳျပီး ႏွစ္ေပါင္း (၅၂)ႏွစ္ခန့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေလသည္။ ဤသည္မွတဆင့္ ရတနာပူရအင္း၀၌ သတိုးမင္းဖ်ားမွ ဟံသာ၀တီအေရာက္ မင္းတရာအထိ မင္းေပါင္း (၃၀)၊ ျမဳိ့သက္ (၃၈၈) ခုႏွစ္မွာ ပ်က္စီးျခင္း ေရာက္ခဲ့ပါသည္။ တဖန္ ဦးေအာင္ေဇယ် မွ သီေပါမင္းအထိ ကုန္းေဘာင္ (၁၁) ဆက္အျပီး ႏွစ္ေပါင္း (၁၃၃) ခုႏွစ္တြင္ ပ်က္စီးခဲ့ေလသည္။
ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ...

မသက္ဇင္ said...

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကိုလူူလေရ ႕ ႕
ဗဟုသုတရွာေဖြစုေဆာင္းသူမ်ားအတြက္ က်မကိုယ္စားကိုလူလ ရွာေဖြေပးတာေတြ
တန္ဘိုးရွိပါတယ္။ ပထမျမန္မာႏိုင္ငံ
( ပုဂံ ေခတ္ ) ပ်က္စီးသြားၿပီးသည့္ေနာက္
ပိုင္းယင္းအပ်က္အစီးမ်ားၾကားကေန ဒုတိယျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးကိုစည္းလံုး
သိမ္းသြင္း၍ ျပန္လည္ထူေထာင္ၾကရာတြင္မြန္ ၊
ျမန္မာ၊ ရွမ္းလူမ်ိဳးမ်ား၏ဖိုခေနာက္ဆိုင္ယွဥ္ၿပိဳင္
အားထုတ္ျခင္းကို အထင္အရွားေတြ ့လာရသည္။

ပထမျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးစတင္ထူေထာင္စဥ္က
မြန္ႏွင့္ျမန္မာလူမ်ိဳးႏွစ္မ်ိဳးတို ့သာပါ၀င္ခဲ့ၾကသည္။
ရွမ္းေခတ္ ဟူူ၍ သမိုင္းဆရာမ်ားေရးသားခဲ့ၾကသည့္ပထမျမန္မာ
ႏိုင္ငံႏွင့္ဒုတိယျမန္မာႏိုင္ငံၾကားကာလတြင္ရွမ္း
လူမ်ိဳးမ်ားသည္ ႀကီးမားေလးနက္သည့္အခန္း
က႑မွ ပါ၀င္လာသည္ကို ေတြ ့ရွိလာရသည္
ေနာက္မ်ားမွဆက္ေရးပါအံုးမယ္ ႕ ႕ ႕

မသက္ဇင္

ေဆာင္း said...

How can I contact you Ma Thet?

Sis

Welcome said...

ပံုမွန္လာဖတ္ပါတယ္။ သူမ်ားလုိေတာ့ အႀကံဥာဏ္ေကာင္း မေပးႏိုင္ပါဘူး။ မသိခဲ့တဲ့၊ မဖတ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ သမုိင္းကုိ ျပန္လည္ဆန္းသစ္ ေပးခဲ့တဲ့ အတြက္ အရင္ကထက္ ပုိမုိ သိရွိ/နားလည္ လာတာေတာ့အမွန္ပါ။ ဆက္လက္ေရးသားမယ့္ ရွမ္းေခတ္ပုိ႔စ္ ဆုိတာကုိလည္း ေစာင့္ဖတ္ေနပါမယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ရွမ္းမုိ႔လို႔ပါ။ ေလးစားလ်က္
-ဝင္းေဇာ္

winlatt said...

ဟိုးငယ္ငယ္တုန္းကစာက်က္လို႔ရွိရင္ သမိုင္းစာအုပ္ကို အရင္ကိုင္ရတယ္..မိဘေတြက အသံတိတ္ေနရင္ စာမက်က္ဘူးလို့ဘဲ ထင္တာကို၊သမိုင္းဖတ္စာေတြကို ေအာ္က်က္ေနရင္ ျပီးတာဘဲ..။စာရဖို့ဘဲ အေရးၾကီးတယ္လို့ဘဲထင္ခဲ့ေသးတယ္..။ အတန္းၾကီးလာမွ သမိုင္းဆိုတာကို အက်ိဳးနဲ့ အေၾကာင္း နဲ့ ဆက္စပ္ေတြးေခၚျပီးျဖစ္စဥ္ေတြလိုက္ေကာက္ တတ္လာတယ္..စိတ္၀င္စားလာတယ္..ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သင္ျပေပးတဲ့ ဆရာသမားေတြရဲ့ ေက်းဇူးကိုလည္း ရိုေသေလးစားမိခဲ့တယ္..။ေဟာ အသက္အရြယ္ရလာေတာ့ ေလ့လာလိုက္စား မွဳ တမ်ိဳးထပ္တိုးလာတယ္ စာသင္သမိုင္းနဲ႔ ျပင္ပ ေလ့လာမွဳသမိုင္း ကြာျခားတာေတြသိလာရတယ္..။ ေျပာရရင္ေတာ့ဗ်ာ ညာ သမိုင္းနဲ႔ အမွန္အကန္သမိုင္း ဆိုတာေတြ သိလာရတယ္... အမွန္အကန္သမိုင္းေတြကို တင္ျပေပးတဲ့ အမ ကို အရမ္းကို ေလးစားမိပါေၾကာင္း ေျပာပါရေစ..။

Republic said...

လာေရာက္ဖတ္ရွဳသြားပါတယ္ မသက္ဇင္ ၊၊ အားေပးလ်က္ပါ ဗ်ာ၊၊

ကလူသစ္ said...

နားလည္တဲ႔သူေတြေျပာေနတာ ၀င္မရႈပ္ေတာ႔ဘူး။ လာေၾကာင္းေလးပဲ သတင္းပို႔တာပါ

စိုင္းစိုင္းလား႐ွဳိး said...

တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ရဲ႕သမိုင္းဆိုတာ
ေကာင္းခဲ႔သည္ျဖစ္ေစ ဆိုးခဲ႔သည္ျဖစ္ေစ
ၠထိုတိုင္းျပည္၌ ေမြးဖြားႀကီးျပင္းလာခဲ႔သူ
မွန္သမွ်သည္ ေပးစရာမလိုပဲ ေမြခံထိုက္
မည့္သူပင္ျဖစ္ေလေတာ႔သည္ ။
ထို႔ေၾကာင္႔ လက္ရွိတိုင္းျပည္အတြင္း
မွီတင္းေနထိုင္ၾကကုန္ေသာ
ရဟန္းရွင္လူ ျပည္သူ မွန္သမွ်၏
လုပ္ရပ္သည္ ေနာင္လာေနာက္သား
အားလံုး၏ ဆက္ခံရရွိမည့္ အေမြစစ္စစ္
ပင္ျဖစ္ေလသမုံ႔ ထိုကဲ႔သို႔ေသာ
အေၾကာင္းေၾကာင္႔ပင္ ေကာင္းျခင္း
အေမြမ်ားသာ က်န္ရစ္ေစေၾကာင္းသာ
ျဖစ္သင္႔ေလေတာ႔သည္ ။

ဒီေရ said...

လာလည္ပါတယ္... အစ္မ.. ကြ်န္ေတာ္ က သမိုင္းအေၾကာင္းေတြ အရင္ က လံုးလံုး မသိ.. စိတ္၀င္စားမႈ မရွိခဲ့ပါ.. အခု မသက္ဇင္ ၏ ေက်းဇူးေၾကာင့္ သမိုင္းအေၾကာင္းေတြ ကို သိခဲ့ ရတဲ့ အတြက္ မသက္ဇင္ အားေက်းဇူးတင္ပါတယ္..

ဒီေရ

တားျမစ္ ထားေသာ... said...

ေရာက္တယ္။ ဗဟုသုတအတြက္ ေက်းဇူး။
ဒုတိယႏိုင္ငံေတာ္ကို ေမွ်ာ္ေနအံုးမယ္ဗ်။

စိုင္းစိုင္းလား႐ွဳိး said...

မသက္ဇင္ ရွင္ရဲထြတ္ အေၾကာင္းပါရေတာ႔မယ္ထင္တယ္

pandora said...

ဆက္ေရးပါ အမေရ ပို႕စ္အေဟာင္းေတြကေနၿပီး အစအဆံုး ေအးေအးေဆးေဆး လာဖတ္ပါဦးမယ္

ညီအကိုမ်ား said...

ေက်းဇူးပါ..မသက္ဇင္ေရ...

ကိုေန(YNP)
www.ynp-net.info

Nge Naing said...

သမိုင္းကို မွ်ေ၀ေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ သမိုင္းကို တခါဖတ္ၿပီးရင္ မေမ႔တတ္ပါဘူး။ သမိုင္းနဲ႔ ပထ၀ီကို သိပ္စိတ္၀င္စားခဲ့လို႔ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာင္ အဲဒီဘာသာေတြအတြက္ သီးသန္႔စာက်က္ခ်ိန္ရယ္လို႔ အခ်ိန္သိပ္မေပးခဲ့ရဘူး ခုႏွစ္ႏွင့္ နာမည္ေတြပဲ လိုက္က်က္စရာလိုၿပီး အျဖစ္အပ်က္ကို ဆရာ၊ဆရာမေတြ ရွင္းျပတာနဲ႔ ေခါင္းထဲမွာ မွတ္ထားလို႔ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ၃ တန္းကေန ရွစ္တန္းအထိ သင္ခဲ့ဖူးတဲ့ သမိုင္းအကုန္လံုးနီးပါးကို လူနာမည္ေတြနဲ႔ ခုႏွစ္ကိုသာ မမွတ္မိေပမယ့္ အျဖစ္အပ်က္ေတြကိ ုအခုထိမွတ္မိေနပါတယ္။ အခုလည္း မသက္ဇင္ရဲ့ပို႔စ္မွာ ပါတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြကို ေတာ္ေတာ္ၾကာတဲ့အထိ မွတ္မိေနမွာ ေသခ်ာတယ္။ ခုႏွစ္ကို မမွတ္မိေတာ့ေပမယ့္ ပထမျမန္မာႏိုင္ငံ ပ်က္စီးၿပီး ဖရိုဖရဲျဖစ္ေနတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ရွမ္းညီေနာင္ သံုးဦးက ျပန္လည္စုစည္းခဲ့ၿပီး စကိုင္း၊ အင္း၀၊ ပင္းယကို ထူေထာင္ခဲ့တယ္ဆိုတာ မွတ္မိေနပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ရွမ္းလူမ်ိဳးေတြရဲ့ အေရးပါမႈကို အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကေတာင္ သိရွိခဲ့ပါတယ္။

ကုိ႐ုပ္ဆုိး said...

မသက္ဇင္ေရ... ဦးစြာပထမ က်ေနာ့ရဲ႕ ပါဠိ-ျမန္မာ-အဂၤလိပ္အဘိဓါန္ ကုိ လင့္ခ္ေပးထားတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပါ။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရရင္ ၈-တန္းေအာင္ၿပီးကတည္းက သမုိင္းဆုိတာကုိ မထိေတြ႕ခဲ့ေတာ့ပါ။ အ႐ြယ္ရလာေတာ့ ျပင္ပဗဟုသုတရွာဖတ္တဲ့အခါ က်ေနာ္တုိ႔သင္ခဲ့ရတာေတြဟာ “ေအာင္ျမင္သမုိင္း”လုိ႔ေခၚတဲ့ ရာဇ၀င္မွာ ေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္းေတြခ်ည္းပဲ ျဖစ္ေနၿပီး၊ က်ဆုံးခဲ့တဲ့၊ ၀မ္းနည္းဖြယ္ေကာင္းတဲ့ နန္းလုပြဲ၊ အခ်င္းခ်င္းသတ္ျဖတ္ခဲ့ၾကတာေတြမပါတာကုိ ေတြ႕ရတယ္။ က်ေနာ့အျမင္ေျပာရရင္ေတာ့ ေအာင္ျမင္သည္ျဖစ္ေစ၊ က်႐ႈံးသည္ျဖစ္ေစ သမုိင္းဟာ သမုိင္းပါ။ ျပန္ေျပာင္းလုိ႔ရတဲ့အရာ မဟုတ္ပါ။ ဒါေပမယ့္ ေအာင္ျမင္ျခင္းထဲက အက်ဳိးအျမတ္အသိဉာဏ္ရသလုိ၊ က်႐ႈံးျခင္းထဲကလည္း အျမတ္ထုတ္စရာ သံေ၀ဂေတြ၊ ေရွာင္ရွားစရာေတြရွိတယ္ဆုိတာ ေနာင္လာေနာင္သားေတြကုိ သင္ျပ၊ ေထာက္ျပမယ္ဆုိရင္ ပုိေကာင္းတာေပါ့။ အခုလုိ သမုိင္းကုိ ဘက္မလုိက္ပဲတင္ျပတဲ့ “မသက္ဇင္”ကုိလည္း ေလးစားပါတယ္။

Heartmuseum said...

အားရစရာႀကီး အမရာ... နည္းတဲ့ comment ေတြမဟုတ္ဘူး။ အမႀကိဳးစားရက်ိဳး နပ္ၿပီေနာ္။ ဆက္ခ် အမေရ အားေပးေနတယ္ဗ်။

လူလ said...

မဂၤလာပါ အမ

စာပုဒ္ခ်ေပးခဲ့တာ စိတ္မေကာင္း မျဖစ္ပါနဲ့၊မွားရင္လဲ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ဗမာ့သမိုင္းက တခါတေလ့ တုတ္တမ္းျပီး ေျပာရတယ္လို့ ေရွးလူၾကီးေတြက ဆိုခဲ့တယ္ေလ၊ ေရွးက လူၾကီးေတြ စနစ္က်က် မွတ္တမ္း မတင္ခဲ့လို့ ကြ်န္္ေနာ္တို့ မ်ဳိးဆက္မွာ ျငင္းပြားရင္းနဲ့ အခ်ိန္ကုန္သြားတယ္။ အမွန္လဲ မရဘူး။ သမိုင္းဆိုတာလဲ ႏိုင္သူေတြရဲ ့မွတ္တမ္း တခုပါ၊

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ...

တင့္ထူးေရႊ said...

မဂၤလာပါ မသက္ဇင္ ၊ ေရာက္ျဖစ္တယ္ခင္ဗ် ၊ အားလံုးအဆင္ေျပပါေစ ..။ ။

HAPPY CLOUD said...

အမေရ ၀မ္းနည္းစရာ ပထမျမန္မာႏိုင္ငံ ပ်က္သုန္းျခင္း ၂ပိုင္းလုံုးဖတ္သြားပါတယ္...
အဲလုိပ်က္သုန္းတာေတြ မွာ လုိပဲ .... အင္း...
ဘာျဖစ္ျဖစ္ပါ အမေရးတာေတြေရာ .. ေဆြးေႏြးတဲ့ သူေတြကိုေရာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္အမေရ... က်ေနာ္က သမုိင္းကိုသိပ္မသိတဲ့ ခပ္အအ လူတစ္ေယာက္ပါ...ခုဆုိနဲနဲေတာ့ အအာ အိအီေလာက္ေတာ့ သင္ေနတုန္းပါအမ..
အေမေရးထားတာေတြ ေက်းဇူးမ်ားပါတယ္ခင္ဗ်ာ...
အစဥ္ေလးစားလွ်က္
ဖုိးေမာင္