Wednesday, August 20, 2008

ပုဂံရယ္ ဒီဇင္ဘာရယ္ အဖြားရယ္ က်မ မသက္ဇင္ရယ္ ၂


ပုဂံ ေရာက္ျပီး ေနာက္ တေန့ ညေန နံနက္ပိုင္း လမ္း ေလၽွာက္တာ မ်ားသြား၍ လား မသိပါ က်မလည္းစာ ဖတ္ ရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြား ပါသည္။ ဒီေန ့ေတာ့ ေျမး အဖြား ႏွစ္ ေယာက္ ဘယ္မွ မလည္ျဖစ္ေတာ့ပါ။ ညေန စာ စားျပီး အေညာင္း အညာ ေျပ ဟိုတယ္ပန္းျခံတြင္း သာ လမ္း ေလၽွာက္ျဖစ္သည္။ ေန ့ခင္းက က်မ ဖတ္ျဖစ္ေသာ စာအုပ္ ထဲ မွ အေၾကာင္းအရာမ်ား ကို စကားစ မိသည္။
ဗုဒၶသာသနာ က်ယ္ျပန္ ့စြာ ထြန္းကား လ်က္နဲ့ ဗုဒၶ စတင္ ေပါက္ ဖြားရာ အိႏၵိယႏိုင္ငံႀကီးမွာ ဗုဒၶ သာသနာ ဘာျဖစ္ လို ့ေပ်ာက္ ကြယ္သြားရ တာလဲ ဖြားဖြား က်မ၏ အေမးကို အင္မတန္ ထက္မ်က္ၿပီး ဗဟုသုတၾကြယ္၀ သည့္ဖြားဖြားက ခ်က္ ျခင္းရွင္းျပ ႏိုင္ခဲ့သည္။
အိႏၵိယျပည္က ေန ဗုဒၶသာသနာ ဘာေၾကာင့္ ကြယ္ေပ်ာက္သြားရတယ္ ဆိုတာ သမိုင္းပညာရွင္ ေတြ က အေျဖရွာ ခဲ့ၾကတယ္။ ဗုဒၶ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး ပရိနိဗၺာန္ျပဳၿပီး ႏွစ္ေပါင္း၁၁၀ ေလာက္ အၾကာ ေ၀သာလီျပည္မွာ ဒုတိယ သံဂါယနာတင္တယ္ အခ်ိဳ ့သံဃာမ်ားက ဝိနည္းေတာ္ မ်ားထဲက ေန အခ်က္ ၁၀ခ်က္ ကို တင္ျပၾကတယ္လို ့ ဆိုတယ္။ အဲဒီမွာပဲ ၀ိနည္းကို အေျပာင္းအ လဲ လံုး၀ မလုပ္လိုတဲ့ သံဃာေတာ္ႀကီးမ်ားက ခြင့္မျပဳခဲ့ဘူး။ အဲဒီ အခါ ၀ိနည္းေတာ္ျပင္ဆင္လိုတဲ့ သံဃာေတာ္မ်ားက ၊ မဟာသံဃိ က ဂိုဏ္းဆိုတာ တည္ေထာင္ဖြဲ ့စည္းလိုက္ျပီး သံဃာေတာ္မ်ား အတြင္း ပထမဆံုး အႀကိမ္ဂိုဏ္းကြဲတယ္ လို ့ဆိုတယ္။
ဒုတိယ သံဂါယနာ တင္ပြဲနဲ ့ တတိယ သံဂါယနာတင္ ပြဲၾကား ဗုဒၶရွင္ေတာ္ ဘုရားမရွိေတာ့တဲ့ ေနာက္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၃၆ ႏွစ္ အၾကာ ၀ိ နည္းမျပင္ လိုတဲ့ ေထရ္ႀကီးမ်ားၾကား ႏွစ္ဂိုဏ္းထပ္ ကြဲၿပီး မဟာသံဃိက ဂိုဏ္းကလည္း ၂ ဂိုဏ္းထပ္ ကြဲျပန္တယ္။ ၀ိ နည္းမျပင္ လိုတဲ့ ၂ဂိုဏ္းကြဲသြားတဲ့ ေထရ္ႀကီးေတြ ကေန ေနာက္ ထပ္ ဂိုဏ္းငယ္ ၃ဂိုဏ္းထပ္ကြဲၿပီး အဲဒီထဲ က တဂိုဏ္းက ယခု သီရိလိကၤာလို ့ေခၚ တဲ့ သီဟိုရ္ႏိုင္ငံ ျမန္မာႏိုင္ငံ ထိုင္းႏိုင္ငံ ကေမၻာဒီးယား ေလာ ႏိုင္ငံတို ့ဆီ ေရာက္ရွိလာတဲ့ ေထရ၀ါဒဂိုဏ္းျဖစ္တယ္။
ျပင္ပ ပေယာဂ ေတြ ၀င္မလာခင္ ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္း သေဘာထား ကြဲလြဲမွုေတြက ေန စတာ ပါပဲ။ အားနည္း ခ်က္ေတြ ေပၚလာရင္ပဲ ဗုဒၶလက္ထက္က အေတာ္ငုတ္လၽွိဳး သြားတဲ့ ျဗာဟၼဏ၀ါဒီမ်ားရဲ့ သပ္လၽိွဳမွုမ်ား လာ ေတာ့ အေသာကမင္းႀကီးက တတိယ သံဂါယနာတင္ၿပီး ပိဋိကတ္ ေတာ္မ်ား ျပန္လည္ခိုင္ၿမဲ လာေအာင္လုပ္ဖို ့ႀကိဳးစားခဲ့ရတာျဖစ္ တယ္။ အေသာကမင္းႀကီး နတ္ရြာစံၿပီး သူ ့အင္ပါယာႀကီး လည္းျပိဳ ကြဲဖို ့ျဖစ္လာခ်ိန္မွာ ျဗာဟၼဏေတြဟာ သူတို ့အယူ၀ါဒ ေတြကို ေျခ သြက္သြက္နဲ ့ျဖန္ ့ျဖဴးၾကတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ ဂိုဏ္းငယ္ ကေလး ေတြ မွာ ျဗာဟၼဏ အယူ၀ါဒမ်ား ပါ၀င္လာၾကျပီး အဲဒီ က မွ မဟာယာန ဂိုဏ္းတို ့ လိုမ်ိဳးျဖစ္ဖို ့ လမ္းခင္း ေပးလိုက္ သလိုမ်ိဳး ျဖစ္သြားတယ္။

အို ေက်းဇူးတင္လိုက္တာ ဖြား ဖြားရယ္ က်မ အလြန္သိခ်င္တဲ့ အခ်က္ေတြ သိရလို ့။

16 comments:

winlatt said...

ေထရ၀ါဒ နဲ့ မဟာယန ဆိုျပီး ျဖစ္ေပၚလာခဲ့တဲ့ ဗုဒၶဘာသာရဲ့ သမိုင္းကို ဒိထက္ ပိုစံုလင္ေအာင္ ထပ္ျပီးေရးပါဦၤး အမေရ..မဟာယန ကို ဘယ္ေဒသက စျပီး ျပန့္ပြားလာခဲ့တယ္.. အခု ဘယ္ႏိုင္ငံ ဘယ္ေဒသေတြမွာ ထြန္းကားေနတယ္ေပါ့။
ဗဟုသုတ စံုပါေပ့ ဆရာမေရ.... ခ်ဴဂါဟန္နီသာ (ဂုဏ္ယူပါတယ္ဗ်ာ)

တင့္ထူးေရႊ said...

ပုဂံအေၾကာင္းအပိုင္း(၂)ကိုဖတ္သြားပါတယ္ခင္ဗ် ။

ရတ္္မန္ said...

လာေရာက္ဖတ္႐ႈ႔သြားပါတယ္ခင္ဗ်ာ...။ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ

Nge Naing said...

မသက္ဇင္ စာလာဖတ္သြားပါတယ္။ သိပ္ကိုေကာင္းပါတယ္။ ကၽြန္မလည္း ဒီအခ်က္ေတြကို အဖြားေျပာျပတာမဟုတ္ေပမယ့္ စာေရးဆရာနာမည္ေတာ့ ေမ့သြားၿပီ သာသနာ ၂၅၀၀ ခရီးဆိုတဲ့ စာအုပ္ထဲမွာ လြန္ခဲ့တဲ့ ငါးႏွစ္ေလာက္က ဖတ္ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုခ်ိန္မွာ ေထရ၀ါဒပဲျဖစ္ျဖစ္ မဟာယာနပဲျဖစ္ျဖစ္ ဗုဒၶဘာသာရဲ့ အႏွစ္သာရျဖစ္တဲ့ မဂၢင္ရွစ္ပါးလမ္းစဥ္အတိုင္း သြားေနေသးသ၍ေတာ့ သာသနာက ရွင္သန္ေနဦးမယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ Public Health in Myanmar က မြန္းသက္ပန္ (ေဆး) ရဲ့ ပို႔စ္မွာ မသက္ဇင္ ေမးထားတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကၽြန္မမွတ္ခ်က္ေရးထားပါတယ္။ မသက္ဇင္သိခ်င္တာအတြက္ အေထာက္အကူျပဳလိမ့္မယ္ထင္တယ္။

တားျမစ္ ထားေသာ... said...

ဖတ္တယ္။
ပိုစ့္ကို အခန္းဆက္အေနနဲ႔ ပိုင္ႏိုင္စြာေရးထားတယ္။ ဆက္ရန္ကို ထပ္ေမွ်ာ္ေနမယ္။
*******************
စာဖတ္အားေကာင္းသလို ပတ္ဝန္းက်င္ေကာင္းမွာလည္း ၾကီးျပင္းခဲ့ရတယ္လို႔ စိတ္မွာ ေတြးမိသြားတယ္အမေရ... း)

Canada Myanmar Group said...

အမ်ိဳး ဘာသာ သာသနာ နွင္ ့ပတ္သက္ေသာ စာ မ်ား
ဆက္လက္ေရးသား နိုင္ပါေစ...ခႏၱီ မူလ မန္ကိုခ်၍ ေဒါ
သကိုပါယ္ ေမတၱာလြယ္၏...ဆိုသကဲ ့သို ့ျငိမ္းေအးေသာ
စာေပမ်ားနွင္ ့ဆက္လက္ ေလွ်ာက္လွမ္းနိုင္ပါေစ...

hlat said...

ခုလိုတင္ျပခ်က္ေတြအတြက္ ေက်းဇူးတင္တယ္ဗ်ာ။

hlat said...

ေကာင္းတယ္ဆရာမေရ ဆက္ေရးဗ်ာအားေပးေနတယ္ဗ်ာ။

hlat said...

ေကာင္းတယ္ဗ်ာ အက်ိဳးရွိပါတယ္ အားေပးေနတယ္

maungkaung said...

မသက္ဇင္ေရ... လာဖတ္သြားတယ္ဗ်... သိခ်င္တာေလးေတြလည္း မွတ္သြားပါတယ္... ဆက္ရန္ကို ေမွ်ာ္ေနပါတယ္ဗ်ာ...

ဘလူးဖီးနစ္ said...

အဖြားနဲ႕ မသက္ဇင္ကို ေက်းဇူးအမ်ားၾကီတင္ပါတယ္ခင္ဗ်ား

mm thinker said...

အေသးစိတ္ကို သာသနာ ၂၅၀၀ ခရီးအျပင္ ဂ်ာမန္ဗုဒၶစာေပ ပညာရွင္ ေမာရစ္ဝင္တာနစ္ရဲ့ အိႏၵိယေခတ္ ဗုဒၶစာေပသမိုင္း (ျမန္မာျပန္ရွိ၊ ရွားသည္) နဲ႔လည္း တြဲဖတ္သင့္ပါတယ္။

Win Myint Oo said...

ရွားရွား ပါးပါး ရွာေဖြေရးေပး ထား လို ့
မသက္ဇင္ အားေက်းဇူးတင္ပါတယ္..

Republic said...

မဂၤလာပါ မသက္ဇင္ေရ ၊၊ခုမွ ေအးေဆး စာလာဖတ္ျဖစ္တယ္၊၊
သမိုင္း အားနည္းတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ မသက္ဇင္ရဲ႕ စာေတြဟာ တန္ဖိုးရွိလွပါတယ္၊၊ေက်းဇူးပါဗ်ာ ၊၊

Than Kyaw Htay said...

မသက္ဇင္တို ့ေျမးအဘြားနဲ ့အတူ က်ြန္ေတာ္
တကယ္ပဲ ပုဂံသြားေနရသလို ခံစားလိုက္ရတယ္
မသက္ဇင္ေရးတဲ့တိတ္ဆိတ္သည့္နံနက္ခင္းေလး
တခုမွာ ထီးလွိုင္ရွင္ရဲ့ အရိမဒၵနာပူရ ကို က်ြန္
ေတာ္လိုက္ပါေနမိတယ္၊ မသက္ဇင္ ့ ့ ့

ဘလူးဖီးနစ္ said...

ပုဂံကို တစ္ေခါက္ေတာ႔ ထပ္သြားခ်င္စိတ္ေတြ အရမ္းကို ျဖစ္လာတယ္ မသက္ဇင္ေရ။ ပုဂံကို ျမန္မာတိုင္း ခ်စ္ၾကမယ္ထင္ပါတယ္ေနာ္။