အဖြားေျပာေသာသမိုင္းပံုျပင္ႏွင့္ က်မ မသက္ဇင္ ( ၃ )

အဖြား က ေျပာတယ္ အဖြား ပံု ေျပာတဲ့ အခ်ိန္မွာ မ်က္လံုးမွိတ္ ထားျပီး မိမိကိုယ္ ကို ငွက္ ကေလး တ ေကာင္ လို သေဘာထား ကာ ဟိုး အေ၀း မွာ ျမင္ေနရတဲ့ ေတာင္ျပာ တန္းၾကီး ေတြေပၚပ်ံ သန္း သလို ခံစားျပီး နားေထာင္ေနာ္တဲ့။ အဖြား ေျပာ တဲ့ အတိုင္း က်မ မ်က္လံုးမွိတ္ၿပီး နားေထာင္ၾကည့္ ပါတယ္။ မ ယံု ရင္ မ်က္ လံုးမွိတ္ၿပီး ပံုေျပာ ေကာင္းသူဆီ မွာနားေထာင္ၾကည့္ပါလား။ ကဲ မ်က္လံုးမွိတ္ေတာ့ေနာ္ စ ေျပာၿပီ။

လြန္ခဲ့တဲ့ နွစ္ေပါင္း ကိုးရာေက်ာ္ေလာက္ က မိုးေကာင္းနယ္ၾကီး ကို အုပ္ခ်ဳပ္ တဲ့ မိုးေကာင္း ေစာ္ဘြားႀကီး မွာ အင္မတန္ ေခ်ာေမာလွပ တဲ့ ေစာမြန္လွလို ့ေခၚတဲ့ သမီး ေတာ္ေလး တပါးရွိ တယ္။ ေစာမြန္လွ ရွမ္း မင္း သမီး ေလး ဟာ ဘယ္ေလာက္မ်ား လွသလဲ ဆိုရင္ ဆင္စြယ္ ေရာင္လို အ သား အရည္ျဖဴေဖြးၿပီး နက္ေမွာင္သန္စြမ္း တဲ့ ဆံပင္ရွည္ေတြ ဟာ ေခါင္းေလၽွာ္ၿပီးျဖန္ ့ခ်ထား ရင္ ေျမၾကီး ကို ေတာင္ ထိတယ္ လို ့ ဖြားဖြားရဲ့ အဘြား ေတြ က ေျပာျပတယ္။

မိုးေကာင္း ေစာ္ဘြားႀကီး က လည္း မင္းသမီး ေလး ေစာမြန္လွ ကို အသဲတံု အူတံု ခ်စ္ရွာ ေတာ္မူတယ္။ လယ္ယာ စိုက္ပ်ိဳးေရး နဲ့ ရိုးသားစြာ လုပ္ကိုင္ စား ေသာက္ၾက တဲ့ ရွမ္းနယ္သူ နယ္သားမ်ား ဟာ လည္း ေစာမြန္လွ ေလး ကို သိပ္ခ်စ္ၾက တာ ေပါ့။ တေန ့မွာ ပုဂံျပည္ က အေနာ္ရထာ ဘုရင္ဟာ စစ္သည္ ေျမာက္မ်ား စြာနဲ့ ရွမ္းနယ္ကို ခ်ီတက္လာၾကတယ္။ ခ်ပ္၀တ္ တံဆာ ေတြ ၀တ္ဆင္ထား တဲ့ အလြန္မ်ားျပား တဲ့ ပုဂံစစ္ သည္ ေတြ ကို ေတြ ့ေတာ့ ရွမ္းနယ္သူ နယ္သားေတြ ဟာ အလြန္ စိုးရိမ္ ထိတ္လန့္ ့ေန႒ကတယ္။ ပုဂံ စစ္သည္ေတာ္ေတြ ဟာ မ်က္ႏွာ တည္တည္ၾကီးေတြ နဲ့ ဒါးေတြ လွံေတြ ကိုင္ ထားျပီး ညိုေမွာင္ တဲ့ အသား အရည္နဲ့ျမင့္မား တဲ့ အရပ္ၾကီး ေတြ ဟာ ၆ ေပ နီးပါး ေလာက္ ရွိၾက တယ္။

မိုးေကာင္း ေစာ္ဘြားၾကီး ဟာ စိုးရိမ္ထိတ္လန္ ့ေနၾက တဲ့ ျပည္ သူျပည္သား ေတြ ကိုၾကည့္ျပီး ေက်ာက္သံ ပတၱျမားေလာက္ နဲ့ ေက်နပ္ နွစ္သိမ့္ မွာ မဟုတ္ တဲ့ အေနာ္ရထာဘုရင္ ကို သမီးေတာ္ ေစာမြန္လွေလး ဆက္ သလိုက္ ရတယ္။