Thursday, October 9, 2008

နွင္းးဆီနီ ပြင္႔ဖတ္ေပၚ က ပ်ားရည္ တစက္ နွင္႔ အရိမဒၵန (၄)

ခုနွစ္ရက္ ေျမာက္ေန႔ နံနက္
ယေန့ နံနက္ တြင္ ဟို တယ္ ဝန္ထမ္း တံခါး လာ ေခါက္ သည္ နွင္႔ က်မ တံခါး ဖြင္႔ေပး လိုက္သည္ စားစရာ ေတြ ဘာ မွပါ မလာ ေတာ့ပါ။ ဟိုတယ္ ဝန္ထမ္း က ဧည့္ သည္ ေစာင့္ေန ပါသည္ ဟုသာ အသိ ေပးျပီး ျပန္ ထြက္ သြား သည္။ မေန့ ညေန က သူ တည္းခို ေနသည့္ ဘားမား တည္းခို ရိပ္သာ တြင္ ေကာက္ညွင္းေပါင္း နွင္႔ အ ေၾကာ္ စားရန္ က်မ တို့ ေျမးအဘြား အား သူ ဖိတ္ထားသည္။ ယခု သူ လာၾကိုေန ပါၿပီ။ သို့ေသာ္ ဟို တယ္ ဝန္ ထမ္း လက္ထဲ တြင္ နွင္းဆီနီ မေတြ႔ မိသည္ ကို က်မ ရင္ထဲ ဘာလို့ မ်ား ဟာ က နဲ ျဖစ္သြား မိပါလိမ္႔။

ဒါေပမဲ့ က်မ ေမွ်ာ္လင႔္ ေနမိသည့္ နွင္းဆီနီ သည္ က်မ ထံ မလြဲ မေသြ ေရာက္ လာမည္ ကိုေတာ့ က်မ စိတ္ထဲ တြင္ အလိုလို သိေန သလို ပါပဲေလ။ သူ တည္းခို သည့္ ဘားမားရိပ္သာ သို့ က်မတို႔ ေျမး အဘြား ေရာက္ သည့္ အခ်ိန္ တြင္ နံနက္ ၆နာရီ ရွိေနၿပီ။ ရိပ္သာ ေစာင္ ့ျပင္ဆင္ေပး သည့္ ပဲျပဳတ္ ဆီဆမ္း နွင္႔ ေကာက္ ညွင္း င ခ်ိတ္ ေပါင္း ပူပူေနြေႏြး သည္ နွမ္းေထာင္း ေမြးေမႊးေလး နွင္႔ အတူ အေကာင္းဆံုး ျမန္မာ႔ရိုးရာ အစားအစာ ေတြ ပါ ပဲ။ အေၾကာ္စံု ၊ ေက်ာက္ပန္းေတာင္း လဘက္ရည္ခ်ိဳ နွင္႔ အ လြန္ လိုက္ ဘက္ လြန္း လွသည္။

နံ နက္ တိုင္း ဟို တယ္ မွ ေက်ြး သည့္ ဘို စာေတြ ကို က်မ တို့ ေျမး အဘြား ေန့စဥ္ စားေနရ သည္မွာ ျငီး ေငြ႔ လွ ပါၿပီ။ အရသာ ရွိလွသည္႔ ျမန္မာ႔ အစား အစာ မ်ား စားလိုက္ရသည့္ အတြက္ ဘြားဘြား ေက်နပ္ေနသည္ ကို ေတြ႔ရ သည္။ ဘယ္လို ေရစက္မွန္း မသိပါ။ ဘြားဘြား သူ့ ကို ခင္မင္ေနသည္။ သူ လူၾကီးေတြ အေပၚ ဆက္ ဆံသည္မွာ တယုတယ ရွိလြန္း ျပီး အလြန္ယဥ္ေက်း ကာ ရိုေသ ကိုင္းရွိဳင္းသည္ ကို ေတြ႔ရသည္။

က်မ တို့ အားလံုး စားေသာက္ျပီး သည္နွင္႔ ေရွြစည္းခံု ေစတီ သို့ သူ စီစဥ္ ထား သည့္ အငွား ကားျဖင္႔ ထြက္ လာ ခဲ့ ၾက သည္။ ပထမ ဆံုး ဝက္ၾကီး အင္း ဂူဘုရား သို့ ဝင္သည္။ ဒီ တ ေခါက္ ဘြားဘြား အား ပံုစံ အမ်ိဳး မ်ိဳး နွင္႔ ဓါတ္ပံုရိုက္ ေပးေနသည္။ သူ ဓါတ္ပံု ပစၥည္းမ်ား ထည့္သည့္ အိတ္ ကို က်မအား လွမ္း ေပးျပီး သူ နွင္႔ ဘြား ဘြား က်မ နွင္႔ အ နည္း ငယ္ အလွမ္း ေဝး သြားသည္။ တမင္ တကာလား ။ မေတာ္ တဆ လား က်မ ေဝခြဲ မရခင္ ဘြား ဘြား ကို ထားခဲ့ ျပီး သူ က်မထံ ေျပးလာသည္။ မ ကို က်ြန္ေတာ္ နွင္းဆီ ပန္း ေလး လာေပး တာ ပါ။

စူးရွ ေတာက္ပ ေနသည့္ သူ့ မ်က္ဝန္း နက္နက္ေတြ ကို က်မ ေတြ႔ လိုက္ ရရင္ပဲ သိမ္ေမြ႔ နက္ရွိဳင္း လြန္းၿပီး ဟန္ေဆာင္ျခင္း ကင္းမဲ့သည္ကို က်မ သိလိုက္ သည္။ က်မ ၊ ေယာက်ၤား တေယာက္ ၏ နွလံုးသား ရဲတိုက္ တခုကို တံခါးေသာ႔ ဖြင္႔ၾကည့္မိသည္။ က်မ ကဲ့ သို့ ပင္ သူသည္ လည္း ပိတ္္ထား ေသာ က်မ၏ နွလံုးသား ရဲတိုက္ တံ ခါး တခ်ပ္ အား ေသာ့ဖြင္ၾ့ကည့္ လိုပါ လိမ့္မည္။
က်မျမင္ မိေသာ အျမင္ နွင္႔ က်မ ကို သူ ျမင္သည့္ အျမင္ မ်ား နွစ္ဦးလံုး၏ နွလံုး သား လွ်ိဳ႔ ဝွက္ ခ်က္ ေတြ က တူညီခ်င္ မွ တူညီပါ လိမ့္မည္။ သူ့ ဘက္က အျမင္ ဘယ္သို့ ရွိမည္ကို က်မ မသိ နိုင္ေသာ္ လည္း က်မ ၏ ပိတ္ထား ေသာ နွလံုးသား တံခါး အား အနည္းငယ္ ဖြင္႔ ေပးလိုက္မိ သည္ ကေတာ့ သူ ၏ ရိုး သား ေျဖာင္႔မတ္ျခင္း နွင္႔ ပရဟိတ စိတ္ေတြ ကို ေလးစားျခင္း က စတင္လာခဲ့သည္ ကို ေတာ့ က်မ အခိုင္အမာ ေျပာႏိုင္ပါလိမ္႔ မည္။

သူ နွင့္ ဘြားဘြား က်မ အနား ေရာက္လာခ်ိန္တြင္။ ပါးနပ္သည္႔ ဘြားဘြား က က်မဆံပင္ေတြေပၚမွ နွင္းဆီနီကို တခ်က္ၾကည္႔လိုက္ၿပီး ၿပံဳးေယာင္ျပဳသည္။ က်မ ပါးျပင္သည္ ပန္းနုေရာင္ ရွက္ ေသြး သန္းသြား ေလသလား။

က်မ တို့ ဂူေျပာက္ႀကီး ဘုရား အား လွည့္ လည္ၾကည့္ရွဳ ေနရာ မွ သူ က ဂူေျပာက္ႀကီး ဘုရား နွင္႔ ပတ္ သက္ သည့္ သမိုင္း ကို ရွင္းျပေနသည္။ ဝက္ၾကီး အင္း ဂူေျပာက္ႀကီး ဘုရား က ကြမ္းေတာင္ ဟာ ဗုဒၶဂါယာမွာ ရွိတဲ့ မဟာ ေဗာဓိေစတီ ကြမ္းေတာင္မ်ိဳး ေလ။ အဲဒီ ထဲ မွာ ငါးရာငါးဆယ္ ဇာတ္ေတြ ေရးျခယ္ ထား တယ္၁၈၉၉ မွာ ျမန္မာျပည္ ကို ေရာက္လာ တဲ့ ဂ်ာမန္ လူမ်ိဳး ေဒါက္တာသိုမန္း ဆိုတဲ့ သူက ပုဂံ လက္ရာ ေတြ သယ္ယူသြား တာေၾကာင့္ အဲဒီ ကြမ္း ေတာင္ မရွိေတာ႔ဘူးလို႔။ မွတ္တမ္း ေတြက ဂ်ာမန္လူမ်ိဳး ေဒါက္တာသိုမန္း ခြာယူသြားတယ္လို႔ အခိုင္အမာ ဆိုထား တယ္။ ၁၈၉၉ ခုနွစ္ က ျမန္ မာ နိုင္ငံ ကို အဂ္လိပ္သိမ္းျပီး စ ဆိုေတာ့ ေရွးေဟာင္းအႏုပညာ ဥပေဒျပဌါန္းခ်က္ က လည္းမရွိေသးဘူး။
က်ြန္ေတာ္ တို့ ျမန္မာလူမ်ိဳး နဲ့ ျမန္မာျပည္ ဟာ သူ့ က်ြန္ျဖစ္ခဲ႔ရတာ ရင္နာစရာ ေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ အဲဒီ နိုင္ငံ ျခား သား ေတြ ဟာ ေရွးေဟာင္း ပစၥည္း သူခိုးေတြ ပါ ဗ်ာ သူ က ဟိုး အေဝး တေနရာသို့ စိုက္ၾကည့္ရင္း ေလးေလး နက္နက္ ေျပာေနသ ကဲ့သို့ ဘြားဘြား က ေခါင္းတညိတ္ညိတ္ ရွိကာ လူငယ္ ဆိုေသာ္လည္း ဗဟု သု တ ၾကြယ္ဝ စြာ ေျပာေနသည္ ကို သေဘာက် ေနပံုရသည္။

က်မ ကေရာ။ သူ့ အေပၚ ဘယ္လို မွတ္ခ်က္ေတြ ေပးမွာလဲ။ အမ်ိဳးသမီး အမ်ားစုသည္ မိမိ၏ ဘဝ အာ မ ခံ ခ်က္ အတြက္ ေပးနိုင္ သူကိုသာ အဓိက ေရြးျခယ္ တတ္ၾကသည္။ ထိုအထဲတြင္ သူ မပါ နိုင္ပါ။ သူ သည္ မ သပ္ ယပ္ေသာ ဆံပင္ ေတြ နွင္႔ အဝတ္ အစား ဖရို ဖရဲ ဝတ္ ကာ ဘဝ ကို ေဒါင္က်က် ျပားက်က် ေနတတ္ ျပီး သူ့ ေဘးတြင္ စာအုပ္ ေတြ ပံုကာ သူ့ ယံုၾကည္ခ်က္ သူမွန္ သည္ဟု ထင္ေသာ အလုပ္မ်ား ကို စူးစူးနစ္နစ္ လုပ္ ေန တတ္ သူ။ ဓါတ္ပံုေတြ လိုက္ရိုက္ ေနတတ္ သည့္ လူငယ္ တ ေယာက္ ပါ ပဲ ေလ။

31 comments:

love said...

အမေရ .. ဒီဇာတ္လမ္းကိုေစာင့္ေမွ်ာ္အားေပးေနသူမို႕ ...
တင္တာ သိသိခ်င္း လာအားေပးသြားတယ္ ...
ဆက္ရန္ထပ္ေမွ်ာ္မယ္ဗ်ိဳ႕ ... စာအုပ္ေတြ ေဘးပံုၿပီး ရည္ရြယ္ခ်က္တစ္ခုကို စူးစူးနစ္နစ္ လုပ္ေနတဲ့ ေယာက်ၤားေလးက တစ္ေယာက္က မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အတြက္ ဘ၀ အာမခံခ်က္မေပးႏိုင္ဘူးလား အမေရ ... ေျပာေတာ့ေျပာတက္ဘူးဗ်ာ .. ေနာက္ပိုင္း ဆက္ေစာင့္ရမွာပဲ ....။

ၿဖိဳးငယ္ said...

အမေရ .. ဒီဇာတ္လမ္းကိုေစာင့္ေမွ်ာ္အားေပးေနသူမို႕ ...
တင္တာ သိသိခ်င္း လာအားေပးသြားတယ္ ...
ဆက္ရန္ထပ္ေမွ်ာ္မယ္ဗ်ိဳ႕ ... စာအုပ္ေတြ ေဘးပံုၿပီး ရည္ရြယ္ခ်က္တစ္ခုကို စူးစူးနစ္နစ္ လုပ္ေနတဲ့ ေယာက်ၤားေလးက တစ္ေယာက္က မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အတြက္ ဘ၀ အာမခံခ်က္မေပးႏိုင္ဘူးလား အမေရ ... ေျပာေတာ့ေျပာတက္ဘူးဗ်ာ .. ေနာက္ပိုင္း ဆက္ေစာင့္ရမွာပဲ ....။ ေမးလ္ မွားသြားလို႕ ေကာ္မန္႕ ထပ္သြားတယ္အမေရ ..ခြင့္လြတ္ပါ

လူလ said...

မဂၤလာပါ အမ

လာဖတ္သြားတယ္။ ေကာင္း၏။
အားေပးလ်က္..

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ...

မိုးေသာက္ said...

သုတလည္းပါ ရသလည္း ပါ ..
အေတြးအေခၚေတြကလည္း ပါလိုက္ေသး ...
တစ္ကယ့္ ဇာတ္လမ္းေကာင္းေလးပဲဗ်ာ ..
မိန္းကေလးအမ်ားစုက ဘ၀ အာမခံခ်က္ေပးနုိင္တဲ့သူကိုသာ အဓိကထားေရြးျခယ္တတ္ၾကတယ္တဲ့ ..
ဒါေပမယ့္ ယံုၾကည္မႈ ခံစားမႈနဲ႕ ဘ၀ကို အတူတူတည္ေဆာက္သြားၾကတာေတြကိုလည္း ေတြ႕ ဖူးတယ္ ..
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီဇာတ္လမ္းေလးမွာ ဘယ္လိုလာမလဲ ေစာင့္ၾကည့္ရေတာ့မွာေပါ့ .. ဆက္ေရးပါဗ်ိဳ႕ .. ျပီးရင္ တက္ခ္ထားတာ အေၾကြးေတာင္းမလို႕ :P

PHONE Shop Project said...

ေဟာ ဒၤီအဆက္ကိုေမွ်ာ္ေနတာ ၾကာၿပီ သိသိခ်င္း
လာဖတ္သြားပါတယ္ အမေရ အားေပးေနပါတယ္
ခင္မင္စြာၿဖင္႔

ရင္ကြဲငွက္ said...

အစ္မေရ စာဖြဲ႔ႏြ႔ဲပုံက်စ္လစ္သိပ္သည္းတယ္ဗ်ာ မုိက္တယ္ တင္ျပသြားပုံကအပုိအလုိမရွိ ဗဟုသုတလည္းရ ဆုိေတာ့ ဖတ္ရ တာအက်ိဳးရွိပါ၏။

Nge Naing said...

မသက္ဇင္ေရ လာဖတ္သြားပါတယ္။ လာလည္တာနဲ႔ အသစ္တင္ထားတာ အေတာ္ပဲ ျဖစ္သြားတယ္။ သုတေရာ ရသာပါ ရသြားပါတယ္။ ႏွလံုးသားနဲ႔ ဦးေႏွာက္ လြန္ဆြဲပြဲကို ဦးတည္ေနလားသလိုပဲ။ ေစာင့္ရန္ကို ေမွ်ာ္ေနပါတယ္။

ေဝေလး said...

မမသက္ဇင္ေရ
လာလည္တာ အသစ္တင္ထားတာနဲ႕တုိးသြားတယ္ ကံေကာင္းခ်က္.. :P
မမေရးတာဖတ္လုိ႕ေကာင္းလုိက္တာ ဗဟုသုတလည္းရတယ္ ....

လင္းဒီပ said...

အစ္မေရ..မဂၤလာပါ...အခန္းဆက္ၾကီးကို ေစာင့္ေမွ်ာ္အားေပးေနပါတယ္....
ပုဂံေရာက္ေနရသလိုပါပဲ..
အစ္မက ေရးတတ္လိုက္တာ...
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစဗ်ာ...

mgngal said...

ဘာေျပာရမလည္း ။ ဆက္ရန္ကိုေမွ်ာ္ေနမယ္။ ျမန္ေလ
ေကာင္းေလ။ အရွိန္တက္ေနျပီ ဇာတ္အိမ္က ။
ခင္မင္လ်က္ပါ ။

Than Kyaw Htay said...

အစ္မ သက္ဇင္ခင္မ်ား----
ႏွင္းဆီနီ အပိုင္း ( ၄ ) ကိုလာဖတ္ပါတယ္----
အစ္မ တင္ျပခ်င္ေသာ ဗဟုသုတအတြက္--
ရသ နဲ႔ ေရာၿပီး တင္ျပထားတယ္လို႔ က်ြန္ေတာ္
ခံယူမိပါတယ္----က်ြန္ေတာ္လည္း မအားလပ္
လို႔ ပိုစ္႔အသစ္ကို မတင္ႏိုင္ပါဘူးခင္ဗ်ာ----
အစ္မဆီ ႏွစ္ရက္ တေခါက္ေလာက္ေတာ႔
အေရာက္လာပါတယ္---အဆက္ကိုေမွ်ာ္ေန
ပါတယ္---ေလးစားစြာျဖင္႔

Soe Mya Nandar Thet Lwin (Borros Roxo) said...

သုတ..,ရသ..အေတြးအေခၚ ေတြစုံတဲ႔ ထူးျခားတဲ႔ မသက္ဇင္ရဲ႕ အေရးအသားကုိ ႏွစ္သက္တယ္။

အခ်ိန္ေပး ဖတ္ရက်ဳိးနပ္ပါတယ္။

အားေပးလ်ွက္ပါ။
SMNTL

ဇင္ေယာ္ said...

အစ္မေရ ပုဂံေၿမက ပန္းဆက္သမားေလးနဲ ့ ႏွင္းဆီနီ ၾကိဳက္တတ္တဲ့ ဆံပင္ရွည္ရွည္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ အေၾကာင္းကေတာ့ စိတ္၀င္ စားစရာလည္းေကာင္း၊ ဗဟုသုတလည္းရ အားေပးလွ်က္ပါ အစ္မေရ။

Dream said...

တီတီ အားေပးလ်က္ပါေနာ္....

ဒါေပမယ့္တီတီဇင္ ကလည္း ဖတ္လို႔ေကာင္းျပီဆုိ
ျမ၀တီကလာတဲ့ဇာတ္လမ္းတြဲ က်ေနတာပဲ..
ဟြန္... ေကာင္းျပီဆုိ ဆက္ရန္ျဖစ္ေနျပီ..

တီတီအာ၀ါးးးးးးး
ဆက္ရန္ကိုေမွ်ာ္ေနမွာေနာ္...

ညီအကိုမ်ား said...

အစ္မေရ အပိုုင္း(၅)ရွိဦးမလားပဲ။
ေစာင့္ေမွ်ာ္အားေပးေနပါတယ္။

မိုုးၾကယ္

Apprenticeship said...

"ိမိ၏ ဘဝ အာ မ ခံ ခ်က္ အတြက္ ေပးႏိုင္ သူကိုသာ အဓိက ေရြးျခယ္တတ္ၾကသည္။" .. တကယ္တမ္းေတာ့ အခ်စ္ဟာ လံုေလာက္တဲ့ ဘ၀အာမခံခ်က္ေပးနိုင္တဲ့ တြန္းအားပါ.... အဲဒီအခ်စ္စစ္ကို ေပးႏိုင္သူက ကၽြန္မအတြက္ လံုေလာက္တဲ့ ဘ၀အားမခံခ်က္ကိုေပးႏိုင္သူေပါ့.... :D :) :P

... said...

မမေရ အခန္း၅ ကိုေစာင့္ေနတယ္ေနာ္...
အၿမဲလာၿပီး အားေပးတဲ့ အမကိုေက်းဇူးတင္တယ္...
အမလို နူးနူးညံညံ သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔ေလးနဲ႔
ဆြဲေဆာင္မူရွိတဲ့စာေတြ
ဘယ္ေတာ့မွေရးတတ္မလဲမသိဘူး

thihanyein said...

မနက္ကအခ်ိန္မရလို႔ ကြန္မန္းမေပးခဲ့ရဘူး
ခုမွေပးရတယ္ အေရးအသားေကာငး္လို႔ဖတ္ရတာ
ေကာင္းတယ္ခင္ဗ် ရႊင္လန္းခ်မ္းေၿမ့ပါေစခင္ဗ်ာ

Republic said...

စာအေရးအသား ကိုႏွစ္သက္ပါတယ္၊၊ က်ေနာ္ခဏခဏ လာျဖစ္ပါတယ္၊၊ သတိတရ ရွိတဲ့အတြက္လည္းေက်းဇူးပါ ၊၊

ခင္မင္ေလးစားလ်က္-

saiburma said...

Hello Ma Thet Zin,

I love this STORY and i can get so many news from myanmar.Thanks amillion for your hardworks dear. You are the best and I will always be in your website.

Sincerely
Sai Laung Main Thet

ဘလူးဖီးနစ္ said...

မေရာက္တာ ၾကာလို႔ ကြန္မန္႔ေပးတာ ေနာက္က်သြားတာ ခြင္႔လႊတ္ပါ မသက္ဇင္ေရ။ အခု ေလာေလာဆယ္ formal paper work ေတြ လုပ္ေနရတယ္။ အဲဒါေတြက သိပ္အေရးၾကီးျပီး တစ္လံုးမွ အမွားမခံဘူးေလ။ ဒါေၾကာင္႔ အြန္လိုင္းကို မလာႏိုင္သေလာက္ပဲ။

ေနာက္ တစ္လခြဲေလာက္ေတာ႔ ဒီလိုပဲ အလာက်ဲေနဦးမွာပဲ ဗ်ိဳ႕။ ပုဂံ ဇာတ္လမ္းေလးကို ေတာ႔ လာဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ကြန္မန္႔ေရးဖို႔ ထက္ ဖတ္ဖို႔ အားသန္ေနမိလို႔ပါဗ်ာ။

ေရႊျပည္သူ said...

ဖတ္ရင္းနဲ႔ သုတေရာ ရသပါ ရေစလို႔ အျမဲေစာင့္ဖတ္ေနပါတယ္ အစ္မ။ ဘ၀အာမခံခ်က္ ေပးႏိုင္တဲ့သူထဲမွာ သူမပါႏိုင္ပါ ဆိုလို႔ ဖတ္ရင္း စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေနမိပါတယ္။ ဆက္ရန္ေတြကို ေမွ်ာ္ေနပါတယ္ အစ္မေရ း)

တားျမစ္ ထားေသာ... said...

“ မ ကို က်ြန္ေတာ္ ႏွင္းဆီ ပန္း ေလး လာေပး တာ ပါ-----။ ”

ဒါ.. ခ်စ္ျခင္းရဲ႕ သေကၤတေပါ့။ တိတ္ဆိတ္စြာ ရင္ဖြင့္ျခင္းပါပဲ။ တိတ္တခိုးနဲ႔ တိုးဝင္လာတတ္တဲ့အခ်စ္ေတြက ပိုလို႔ခိုင္ျမဲတတ္ပါတယ္။ အခ်စ္ကလည္း ဘဝရဲ႕ ဦးစားေပးေတြမွာ တစ္ခုအပါအဝင္ေပါ့။ ခိုင္ျမဲစြာ ဦးစားေပးမိတဲ့အခ်စ္က ပထမေနရာရမွာလား... ကၽြန္ေတာ္ကပဲ ပထမေနရာ ရေစခ်င္တာလား...

ဆက္ရန္ေလးေတာ့ ထည့္ေပးပါအမေရ။ ဖတ္ရင္းနဲ႔ ဘာေတြဆက္ျဖစ္မွာလည္း၊ ဇာတ္လမ္းေလး ျပီးသြားပလား။ ဘာေတြေပးျပီးသြားပလဲ၊ ဘာေတြထပ္ေပးအံုးမွာလည္း။ စဥ္းစားရတာ ပိုအရသာရွိေအာင္ေပါ့ေနာ္။

အေရးအသားကိုေတာ့ ထူးျပီးမေျပာေတာ့ပါ။

သုခမိန္(E-Journal)

သစၥာ said...

ႏွင္းဆီနီ နဲ႔ ပုဂံအဆက္ ကို ေမွ်ာ္ေနပါတယ္---

ဖိုးဂ်ယ္ said...

အမစာေတြ ဖတ္ေတာ့ ဖတ္ျဖစ္တယ္ comment ေတာ့ မေပးျဖစ္ဖူး အမေရ။ ၿပီးစလြယ္မေပးခ်င္လို.ပါ။ အခ်ိန္မရေတာ့ ႏွင္းဆီကို ပဲစဖတ္ျဖစ္တယ္။ ရိုးအီေနတဲ့ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေတြမွာ တမ်ိဳးထူးျခားေအာင္ေရးႏိုင္တာ ေတာ္ေတာ့ကို ေတာ္မွပါ။ အားေပးလွ်က္ပါ။

မုတ္ဆိုး .. said...

ဘယ္လိုတုန္းဗ် .. “မသပ္ ယပ္ေသာ ဆံပင္ ေတြ ႏွင္႔ အဝတ္ အစား ဖရို ဖရဲ ဝတ္ ကာ ဘဝ ကို ေဒါင္က်က် ျပားက်က် ေနတတ္ ၿပီး သူ႔ ေဘးတြင္ စာအုပ္ေတြပံုကာ သူ႔ယံုၾကည္ခ်က္ သူမွန္ သည္ဟု ထင္ေသာ အလုပ္မ်ား ကို စူးစူးနစ္နစ္ လုပ္ ေန တတ္ သူ” ဒါက ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလို လူမ်ိဳးလည္းျဖစ္ႏိုင္တာပဲ ..

မုတ္ဆိုး .. said...

ျပီးေတာ့ခင္ဗ်ားရဲ႕ဘြားဘြားကိုပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ဓါတ္ပံုရုိက္ တာကို ခင္ဗ်ားရဲ႕ဘြားဘြားသေဘာက်လိမ့္မယ္မထင္ ဘူး .. အဲဒီအခ်ိန္မွာ ခင္ဗ်ားနဲ႔ဘြားဘြားေနရာလြဲေန တယ္.. ေျမးကိုအရမ္းခ်စ္တဲ့ေခတ္မွီတဲ့ဘြားဘြားရဲ႕ Character ကိုျပရာမွာအေနာက္တိုင္းဆန္္ေနတယ္. ဥပမာ.. အခ်စ္ကိစၥေတြကိုကိုယ္ပိုင္ဆံုးျဖတ္ခြင့္ေပးထား သလိုမ်ိဴးနဲ႔ အားေပးအားေျမွာက္ျပဳေနသလိုမ်ိဳး.. ပုဂံကို ၂၅ ေခါက္လာတာသတၱိလို႔မယူဆႏိုင္ေပမယ့္ ဒီအသက္အရြယ္ (မသိပါ) အထိပုဂံကိုလာတာ ေျမးမေလးေနာက္ အေဖာ္လိုက္ေပးတာလား .. သူကိုယ္တိုင္ဘာေၾကာင့္လာလဲ.. အဲဒီလိုလာလို႕ရေလာက္ေအာင္ေငြေၾကး၊ အခ်ိန္ေတြကံုလံုၾကြယ္၀ေနလား၊ ျမန္မာ၀တၱဳေတြနဲ႔ဇာတ္ ကားေတြဟာ အေၾကာင္းတရားပိုင္းမွာ တင္ျပပံုအင္မတန္အားနည္းတယ္ .. စကားလံုးအသစ္ အဆန္းေတြနဲ႔အေရးအသားညက္ေညာမႈပိုင္းကို အာရံုစိုက္ လြန္းအားၾကီးျပီး ဇာတ္အိမ္ေတာင့္တင္းမႈနဲ႔ ဇာတ္ေကာင္တစ္ေကာင္ခ်င္းစီရဲ႕ ပုဂၢလစရိုက္အားေကာင္းမႈမရွိသေလာက္ဘဲ .. ျပီးေတာ့ဓါတ္ပံုဆရာရဲ႕ဗဟုသုတၾကြယ္၀ေၾကာင္းမွတ္ခ်က္ေပးႏိုင္ဖို႕ ေဒါက္တာသိုမန္းဆိုတဲ့နာမည္နဲ႔ ခုႏွစ္သကၠရာစ္ ေလာက္ရြက္ခုိင္းလိုက္ရုံနဲ႔မလံုေလာက္ပါဘူး.. စာဖတ္အားအလြန္ေကာင္းျပီးေပစုတ္စုတ္ေနတဲ့လူမ်ိဳး ေတြဟာ နယ္ပယ္မ်ိဳးစံုမွာလည္းထင္ရွားတတ္ၾကတယ္. ဥပမာ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ဦးခ်စ္ေမာင္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း..ျပီးေတာ့ေျမးမေလးရဲ႕မွတ္ခ်က္အရ “ေျဖာင္႔မတ္ ရိုးစင္းၿပီး ပရမတ္ က်လြန္း သည္႔ လူငယ္ တေယာက္”ဆိုတာပါတယ္.. ဒီအပိုင္းကို သူကိုယ္တိုင္ မွတ္ခ်က္ေပးစရာမလိုဘဲ စာဖတ္သူကိုအလိုလို နားလည္ေစသင့္တယ္.. ၀တၱဳေရးတယ္ဆိုတာ ပရိသတ္ျမင္ေစခ်င္တာကို တဲ့တိုးေျပာလို႕မရဘူး .. သိမ္သိမ္ေမြ႕ေမြ႕ သရုပ္ေဖာ္တာ စာေရးသူရဲ႕ အရည္အခ်င္းဘဲ .. ဆက္ျပီး ေျပာရရင္ေတာ့ ရွည္လိမ့္မယ္ .. ကြ်န္ေတာ့္ ကိုလည္း ေ၀ဖန္ႏိုင္ပါတယ္..

flowerworld said...

မမေရ...ဆက္ရန္ကမလာေသးဘူးဗ်...ေစာင့္ေနတာၾကာေနျပီးေနာ္

★Craton said...

ဇာတ္သိမ္းကဘာျဖစ္တြားလဲငင္..? ဆက္ပါဦး..

မသက္ဇင္ said...

Blogger မသက္ဇင္ said...

ကိုမုတ္ဆိုး----
စာေပေဝဖန္တာကို ႀကိဳဆိုပါတယ္-----ေဝဖန္
ခ်င္ေလာက္ေအာင္--က်မ ေရးထားတာကို--
စိတ္ဝင္တစားရွိလို႔ ဆိုၿပီး ေက်းဇူးလည္း တင္
မိပါတယ္---
ဘာမဆို ဓမၼဓိဌာန္ က်က် ေဝဖန္ေရးရွိမွ တိုးတက္တာမို႔လား--ကိုမုတ္ဆိုးဟာ က်မရဲ႔ စာကို ေဝဖန္တဲ႔ စာေပေဝဖန္သူလို႔ က်မ ယံုၾကည္ပါတယ္--

ဒါေပမဲ႔ေလ---ေဝဖန္တာ ေစာမ်ား ေနသ လား လို႔ပါ---- က်မရဲ႔ ဇာတ္လမ္းက တဝက္
မက်ိဳးေသးဘူး။ေကာင္ေလးနဲ႔ေကာင္မေလး က ေတြ႔ခါစ--ပဲရွိေသးတယ္--ခဏရပ္ထားၿပီး ဆက္ရန္ ေပါ႔ ----
အင္းေလ---က်မ စ ေရးေတာ႔---ဝတၳဳ မဟုတ္ပါဘူး--
ခရီးသြားေဆာင္းပါးပါ---

၅ ႏွစ္သမီး ေလာက္ ကေန မိဘေဆြမ်ိဳးေတြနဲ႔
ပုဂံ ကို မၾကာခဏ ေရာက္ဘူးေနေတာ႔---
ရင္းႏွီးေနတဲ႔ ပုဂံအေၾကာင္းကို စာဖတ္သူ
ေတြအတြက္--သုတ မွ်ေဝ ေပးျခင္း ေစတနာသက္သက္ နဲ႔ ေရးခဲ႔တာပါ---

ဒါေပမဲ႔ --စာဖတ္သူ--ေတြက--စိတ္ဝင္တစား
နဲ႔ ေတာင္းဆိုစာေတြ မ်ားလာေတာ႔---ရသ
ဆန္ဆန္--ျဖစ္သြားတယ္ေလ----စာအုပ္ထုတ္ဖို႔ အထိ စိတ္ဝင္တစားနဲ႔
ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေရးလာၾကတယ္----

အင္းေလ-----စာအုပ္ထုတ္ျဖစ္ရင္ေတာ႔--
ကိုမုတ္ဆိုး ေဝဖန္ထားတဲ႔ အတိုင္း--က်မရဲ႔
အားနည္းခ်က္ေတြ ကို--ျဖည္႔သြားပါ႔မယ္---
စာအုပ္အျဖစ္ထြက္လာရင္--ေဝဖန္ေပးပါအံုး

ေဝဖန္ေရးဆရာကို ----
ေက်းဇူးလည္းတင္ပါတယ္---ရွင္---

October 29, 2008 10:49 AM
Blogger winlatt said...

ရိုးသားျခင္းမ်ဥ္းေပၚမွာ ျဖဴစင္ေသာ သေဘာတရားမ်ားျဖင့္ ေ၀ဖန္တတ္ေသာ ကိုမုတ္ဆိုးကို သေဘာက်တယ္... အားက်တယ္...။
တစ္ဖက္ကလည္းအရိုးခံျဖင့္ လက္ခံတာကိုျမင္ရေတာ့ စာဖတ္သူေတြအေနနဲ့ ေရးသူနဲ့ ေ၀ဖန္သူအၾကား သဟဇာတျဖစ္ေနၾကတာကို ၾကည့္ျပီး ပီတိျဖစ္ရပါတယ္...။
ေကာင္းမွဳ ျမတ္ႏိုး ေကာင္းေအာင္က်ိဳး၍ ေကာင္းက်ိဳးကိုယ္၌ တည္ပါေစ...

October 30, 2008 2:56 AM
Blogger အလွတရား said...

၀မ္းသာဖြယ္
ခ်ီးက်ဴးဖြယ္
အားက်ဖြယ္
အတုယူဖြယ္

အျပဳအမူ
စကားအသုံးအနွုန္း
္စိတ္သေဘာထား
ကေလးေတြပါလား။

November 14, 2008 10:18 AM

ေမေမခင္ said...

အမ်ိဳးသမီး အမ်ားစုသည္ မိမိ၏ ဘဝ အာ မ ခံ ခ်က္ အတြက္ ေပးႏိုင္ သူကိုသာ အဓိက ေရြးျခယ္တတ္ၾကသည္။

ဒီေန႔ေခတ္မွာပိုမ်ားတယ္