က်မ ကို တုပ္ေနွာင္ထားတယ္ေလ
ပညာတတ္ လူတန္းစားအလႊာ
လူကလပ္စည္းေတြၾကား
မ်က္ရည္ႏွင္႔ ရွိဳက္သံ-
ရွဳပ္ေထြးလွည္႔စားျခင္းမ်ားကို
က်မ
တေပြ႔တပိုက္ မခံုမင္ ပါဘူး
က်မ ကို ဆာရီယာယ္လစ္ဇင္ေတြ နဲ့
လာလာေနွာက္ယွက္တယ္--
တခါတရံ --
ေမွာ္အတတ္ေတြနဲ႔ က်မ ျပဳစားခံရတယ္
က်ဴဗစ္အစ္ဇင္ေတြနဲ႔
ညအိပ္ခ်ိန္ေတြ
ခဏခဏ လန့္ နိုးတယ္
အိပ္မက္ ထဲ ပန္းပြင္႔ေတြ သယ္ေဆာင္လာျပီး
အနမ္းရိုင္းေတြ လာလာေပးတတ္တယ္
က်မကလည္း
အိပ္မက္ကို ခ်ိဳၿမိန္စြာ
ရင္ခုန္ေနတတ္ျပီေလ
ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူ
က်မ ကို အိပ္မက္မွာပဲ
ထားခဲ့ ေတာ့ တာပါပဲ
မသက္ဇင္
22 comments:
တစ္ခါတစ္ေလ..အိမ္မက္မက္ခြင့္ရလိုက္တာကိုပဲ ေက်းဇူးတင္ရေတာ့မလိုလို
အိမ္မက္ဆိုတာ..အတုတစ္ခုျဖစ္ေပမယ့္
အဲဒီ့ခဏေတာ့သာယာေနသားေနာ္ အစ္မ
မႏိုးမခ်င္းေပါ့
အစ္မကဗ်ာေလး..ထည့္ျပီးျပန္သြားပါတယ္..
အိျႏၵာ
ကဗ်ာေလးကေတာ့ ဖတ္လို႔ေကာင္းပါတယ္ ဒါေပမယ့္ သံေယာဇဥ္ရဲ့ ေက်းကၽြန္အျဖစ္မခံနဲ႔ မသက္ဇင္၊ သံေယာဇဥ္ဆိုတာ အ၀ိဇၨာကို ျဖစ္ေစတဲ့ စိတ္ရဲ့ စိတ္ရဲ့အညစ္ေၾကးသက္သက္ပဲ။ စြဲလမ္းမႈ သံေယာဇဥ္ေနရာမွာ ေမတၱာကို အစားထိုးႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါ။ က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။
လူဆိုမွေတာ႔ ခံစားခ်က္ရွိလာရမွာပဲ အစ္မေရ။ သံေယာဇဥ္ေတြ အခ်စ္ေတြ ပူေလာင္တယ္လို႔ ဘယ္သူေတြ ဘယ္လိုေျပာေျပာ ေတြ႔ရင္ေတာ႔ ပုထုဇဥ္ လူသားျဖစ္ေနသေရြ႕ေရွာင္တိမ္းဖို႔ မလြယ္ပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္လက္သံုးစကား တစ္ခုေတာ႔ ရွိတယ္အစ္မရ။ “ေပ်ာ္စရာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဝမ္းနည္းစရာပဲျဖစ္ျဖစ္ အခ်ိန္တန္ရင္ ၿပီးသြားတာပါပဲ”။ အဆင္ေျပပါေစ အစ္မ...။ :)
ေၾသာ္မသက္ဇဥ္ အနမ္းရိုင္းေတြကို ေသာ့ခတ္သိမ္းလိုက္တယ္ ထင္ပါ့။ :P အဲဒီဘက္မွာ ကၽြန္မလဲ မကၽြမ္းက်င္ေတာ့ အႀကံမေပးတတ္ဘူး။ အဆင္ေျပပါေစကြား ေနာ္.။
မသက္ဇင္ေရ... ကဗ်ာေကာင္းေလးတစ္ပုဒ္ပါ။ ေျပာရဆိုရ သိပ္ခက္တဲ့ အရာေတြထဲမွာ သံေယာဇဥ္က အဆိုးဆံုးပဲ။
တစ္ခါတစ္ေလ ဆိုးလိုက္တာလြန္ေရာ။ အစ္မေရ အခ်ိန္တစ္ခုက ေနရာမွန္တစ္ခုဆီကို ျပန္ပို႔ေပးတတ္ပါတယ္။
လာေရာက္ခံစားသြားပါတယ္အစ္မ
ရွားရွားပါးပါး အသံထြက္စကားေျပာတဲ့ ကဗ်ာမုိ႔..
ခ်မ္းေျမ႔ပါေစ
တစ္ကယ္ေတာ့ အိမ္မက္ဟာ အိမ္မက္ပါပဲ ဆိုၾကတယ္ေလ။
သုခမိန္(E-Journal)
မသက္ဇင္
ခံစားမႈရိွမွ ကဗ်ာဆိုတာ
ျဖစ္လာတယ္လို႕ ၾကားဖူးတယ္
မသက္ဇင္လည္း
အဲဒီလိုျဖစ္ေနၿပီနဲ႕တူတယ္
စတာေနာ္
ကဗ်ာေလးကို ဖတ္သြားပါတယ္
အစ္မသက္ဇင္ း)
အစ္မလာလည္လို႔ျပန္လာလည္တာပါ
ကဗ်ာေလးေတြ႔ေတာ့ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္
ဒါေလးကဟိုေန႔ကေရးျဖစ္တာပါ
အသံုးမ်ား၀င္မလားလို႔အစ္မအတြက္
တံခါး
နွလံုးသားတံခါးကို
ပိတ္ထားလိုက္တာက
ပိုလံုျခံဳပါတယ္
အထီးက်န္ေနတယ္
ဒါေပမယ့္
ပိုလံုျခံဳတယ္
(စိတ္မရွိပါနဲ႔ နင့္ကိုငါ သတိရလို႔ပါ)
ဟန္ေဆာင္ျခင္း
လူတစ္ေယာက္ကို
ခ်စ္ဟန္ေဆာင္ရတာ
သိပ္လြယ္ပါတယ္
မခ်စ္ဟန္ေဆာင္ရတာကမွ
တကယ္ခက္တာ
(အခ်စ္ေကာင္း၊ အခ်စ္ဆိုး)
အစ္မဆီမွာ ေတြ႕ရခဲလြန္းတဲ့
ကဗ်ာေလးကုိ ဖတ္သြားပါတယ္။
အလုိမက်မႈေတြကေန
ျဖစ္တည္လာတဲ့ မျပည့္စံုမႈအေပၚ
အိပ္မက္ကုိပဲ ပံုခ်မိပါမယ္။
အျမဲလာလည္တဲ့အတြက္လည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္..
မမရွင့္ ေဖာ္ေကာင္းၾကင္သူ မွ မ်က္ေျဖအလကၤာသို႔ ေျပာင္းလဲလိုက္ပါသည္။ blog link - http://myat-phay-a-lin-kar.blogspot.com/
လာေရာက္ခံစားဖတ္ရႈပါတယ္
အနမ္းရိုင္းေလးကို
ဘယ္လိုမွတ္ခ်က္ေပးရမွန္းေတာင္ မသိေအာင္ ေကာင္းလြန္းတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါ...
မသက္ဇင္ေရ-
ကိုေပါက္သူငယ္ခ်င္းဆိုလို႔ သူ႔စာမ်က္ႏွာက ဒါတဲ့။
http://nayminni-pauk.blogspot.com/
အိပ္မက္ ထဲ-ပန္းပြင္႔ေတြ သယ္ေဆာင္လာၿပီး--
အနမ္းရိုင္းေတြ--လာလာေပးတတ္တယ္--
က်မကလည္း--အိပ္မက္ကို ခ်ိဳၿမိန္စြာ
ရင္ခုန္ေနတတ္ၿပီေလ--
ေနာက္ဆံုးေတာ႔--သူ-
က်မ ကို အိပ္မက္မွာပဲ
ထားခဲ႔ေတာ႔ တာပါပဲ--
ဒီအပိုက္ေလးကို အႀကိဳက္ဆံုးပဲ အမေရ ...
ခံစားခ်က္ခ်င္းတူတယ္
Comments ေတြအတြက္ ေက်းဇူး အမ်ားႀကီး တင္ပါတယ္ အစ္မ ... Cbox ရွာမေတြ႕လို႕ Comments ထဲကေနပဲ ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုး ပို႕စ္ေလးလည္း ေရးထားပါတယ္ အားရင္ အစ္မ လာဖတ္လွည့္ပါဦး Blogger ေလာကမွာ အဆင္ေျပပါေစ ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ပါေစ ဆထက္ တစ္ပိုး ေအာင္ျမင္ႏိုင္ပါေစ ခင္ဗ်ာ
ကဗ်ာေတြ ဖက္သြားပါတယ္။ ရွားရွားပါးပါး လာလည္လို႕ အမွတ္တရ ရွိေနပါတယ္ ။
မသက္ဇင္... ဟုတ္တယ္။ ျဖစ္ေလ့ရွိတယ္။ ပညာတတ္အလႊာေတြမွာ ဒီလိုပဲ ေတာင္ေတာင္အီအီနဲ႔ မိန္းေမာေနတတ္တယ္။ လီနင္က ေျပာဖူးတယ္ 'ပညာတတ္ေတြကို အလုပ္႐ံုထဲမွာ သြင္းလိုက္ပါ။ ၾကာၾကာမခံပါဘူး'တဲ့။ အိမ္မက္ထက္ ဘဝထဲမွာ ပိုၾကာၾကာေနႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမယ္။
မမႀကီး တဂ္ပို႔ေလးမိထားတယ္ေနာ္
အိပ္မက္ထဲပန္းပြင့္ေတြလာလာေပးတတ္သလား?
Post a Comment