က်မ
အိပ္မက္ ေတြ ခဏခဏ မက္ေနတယ္
ဘဝ အိပ္မက္ပဲလို့ ယံုၾကည္ေနျပီး
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အျပည့္နဲ႔
ေနြအိပ္မက္ထဲ ဇြတ္တိုးဝင္တယ္
က်မရဲ႔ ေက်နပ္စရာေကာင္းတဲ့
အိပ္မက္တခုရဲ့ သီအိုရီကို
သူတို့ ခ် ေဆြးေႏြးေတာ႔
ဟင့္အင္း
ဟင္းလင္းျပင္ပါ
ဟင့္အင္း
အမဲေရာင္ပါ
ဟင့္အင္း
နံရံပါ
ဟင့္အင္း
မီးခိုးေတြပါ
ျငင္းခ်က္ထုတ္ရင္း
က်မ
ဆာရီယာယ္လစ္ဇင္ ေၾကညာစာတမ္းကို
ျဖန္႔ေဝ လိုက္ေတာ့တယ္။
ေနဝင္ခ်ိန္တခုမွာ
လယ္သမားတေယာက္ဟာ
ေကာက္ပင္ေတြေပြ႔လို႔
လမ္းက်ဥ္းေလး တခုကေန
ဟိုး
အေဝးက ျငိမ္းခ်မ္းတဲ့ သူ့အိမ္ေလးဆီ
ျပန္သြားတယ္
က်မလည္း ျပန္ခ်င္တယ္
ေကာက္ပင္ေတြ ရိတ္သိမ္းလို့ မျပီးေသးဘူးေလ
က်မျပန္လာတဲ့အခါ
က်မရဲ႔ နံရိုးနွစ္ေခ်ာင္းကိုဆက္ၿပီး
အိမ္ေလးတစ္လံုးေဆာက္မယ္
က်မ ရင္းနွီး ျပဳစုခဲ့ရတဲ့
ဘဝ အစိပ္အပိုင္း တခုကို
လမ္းအျဖစ္ ခင္းလိုက္ပါ့မယ္
ဆာေလာင္မြတ္သိပ္တဲ႔ အခါ
ဝမ္းတြင္း ေလျပြန္ပိုက္ေတြ ျဖတ္ေတာက္ၿပီး
အစာအိမ္က တဆင့္
ရင္ခုန္သံဆီ ဆက္သြယ္ေပးပါ့မယ္
ေနဝင္ခ်ိန္ေတြ မွာ
နွင္းဆီပ်ိဳးခင္းထဲ ေလွ်ာက္ရင္း
စိတ္ကူးယဥ္ ရိုမန္တစ္ဆိုတာ
ဆက္လက္တည္ရွိေတာ့မွာမဟုတ္ပါဘူး။
မသက္ဇင္
အိပ္မက္ ေတြ ခဏခဏ မက္ေနတယ္
ဘဝ အိပ္မက္ပဲလို့ ယံုၾကည္ေနျပီး
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အျပည့္နဲ႔
ေနြအိပ္မက္ထဲ ဇြတ္တိုးဝင္တယ္
က်မရဲ႔ ေက်နပ္စရာေကာင္းတဲ့
အိပ္မက္တခုရဲ့ သီအိုရီကို
သူတို့ ခ် ေဆြးေႏြးေတာ႔
ဟင့္အင္း
ဟင္းလင္းျပင္ပါ
ဟင့္အင္း
အမဲေရာင္ပါ
ဟင့္အင္း
နံရံပါ
ဟင့္အင္း
မီးခိုးေတြပါ
ျငင္းခ်က္ထုတ္ရင္း
က်မ
ဆာရီယာယ္လစ္ဇင္ ေၾကညာစာတမ္းကို
ျဖန္႔ေဝ လိုက္ေတာ့တယ္။
ေနဝင္ခ်ိန္တခုမွာ
လယ္သမားတေယာက္ဟာ
ေကာက္ပင္ေတြေပြ႔လို႔
လမ္းက်ဥ္းေလး တခုကေန
ဟိုး
အေဝးက ျငိမ္းခ်မ္းတဲ့ သူ့အိမ္ေလးဆီ
ျပန္သြားတယ္
က်မလည္း ျပန္ခ်င္တယ္
ေကာက္ပင္ေတြ ရိတ္သိမ္းလို့ မျပီးေသးဘူးေလ
က်မျပန္လာတဲ့အခါ
က်မရဲ႔ နံရိုးနွစ္ေခ်ာင္းကိုဆက္ၿပီး
အိမ္ေလးတစ္လံုးေဆာက္မယ္
က်မ ရင္းနွီး ျပဳစုခဲ့ရတဲ့
ဘဝ အစိပ္အပိုင္း တခုကို
လမ္းအျဖစ္ ခင္းလိုက္ပါ့မယ္
ဆာေလာင္မြတ္သိပ္တဲ႔ အခါ
ဝမ္းတြင္း ေလျပြန္ပိုက္ေတြ ျဖတ္ေတာက္ၿပီး
အစာအိမ္က တဆင့္
ရင္ခုန္သံဆီ ဆက္သြယ္ေပးပါ့မယ္
ေနဝင္ခ်ိန္ေတြ မွာ
နွင္းဆီပ်ိဳးခင္းထဲ ေလွ်ာက္ရင္း
စိတ္ကူးယဥ္ ရိုမန္တစ္ဆိုတာ
ဆက္လက္တည္ရွိေတာ့မွာမဟုတ္ပါဘူး။
မသက္ဇင္
65 comments:
အျမန္ဆံုးနည္းနဲ႔
အိမ္ျပန္ႏိုင္တဲ႔ ဖိနပ္ေလးတစ္ရံ
ဝယ္ႏိုင္ပါေစ...
အစ္မေရ....
အမေရ က်ေနာ္ ေကာက္ပင္ေလးေတြ လာကူရိတ္သိမ္းေပးမယ္..... အိမ္ျမန္ျမန္ ျပန္ႏိုင္ေအာင္လို႔
ေန၀င္ခ်ိန္ ႏွင္းဆီပ်ဳိးခင္ထဲမွာေတာ့ ေလွ်ာက္ ကိုေလွ်က္ရ မွာပါ..ဒါေပမဲ့ ပစၥဳပန္ကို ပဲသိသိေနတဲ့ ေျခ လွမ္းေတြနဲ႕ ေလ။
ကြ်န္ေတာ့္အစ္မက တစ္ကယ္စိတ္ကူးေကာင္းတာပဲေနာ္
ေနဝင္ခ်ိန္ေတြ မွာ
ႏွင္းဆီပ်ိဳးခင္းထဲေလွ်ာက္ရင္း
စိတ္ကူးယဥ္ ရိုမန္တစ္ဆိုတာ
ဆက္လက္တည္ရွိေတာ့မွာမဟုတ္ပါဘူး။ဆုိတာေလးက ေကာင္းတယ္အစ္မေရ အဆင္ေျပေပ်ာ္ရႊင္နုိင္ပါေစ အစ္မေရ။
ေန၀င္ခ်ိန္ေတြကို အေကာင္းဆံုးျဖတ္သန္း ရင္ဆိုင္ႏိုင္ပါေစ ေနာ္
အိမ္အၿမန္ဆံုး ၿပန္လို႔ရေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ မႀကီးသက္ဇင္
အေကာင္းဆံုး ၿဖတ္သန္းႀကမယ္
ကဗ်ာေလးကိုသေဘာက်တယ္
မႀကီးသက္ဇင္တစ္ေယာက္လဲေပ်ာက္ေနတယ္ေနာ္
ေနေကာင္းက်မ္းမာလို႔ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစဗ်ာ
ခင္မင္ေလးစားစြာၿဖင့္
ဖိုးစိန္
အစ္မတစ္ေယာက္ အိမ္ အစစ္ကို တည္ေဆာက္နုိင္ပါေစ ။
နံရိုးႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႕ သြယ္ဆက္တည္ေဆာက္ထားတဲ့ အိမ္ ....
သူ႕အတြက္ ေပးဆပ္ေတာ့မယ့္ ဘဝတစ္ခု ....
ရတ္သိမ္းၿပီးသြားတဲ့ ေကာက္ပင္ ....
ဆာေလာင္မႈေတြအတြက္ ျဖတ္ေတာက္ သြယ္ဆက္ထားတဲ့ ရင္ခုန္သံတစ္စံု ....
အားလံုးရဲ႕ ၾကားမွာ အသက္ရွည္ရပ္တည္ေနမယ့္ သူမ ....
ေလွ်ာက္လွမ္းရမယ့္ အနာဂတ္ဘဝတစ္ခုအတြက္ ေကာက္ပင္ရိတ္ လယ္သမားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘဝခရီး တစ္ခုနဲ႕ ထင္ဟပ္ျပသသြားတာ မွင္သက္ သေဘာက်မိပါရဲ႕ ....
အမ မသက္ဇင္
ေကာက္ပင္ေတြရိတ္သိမ္းျပီးရင္ေျပာေနာ္...
ရိုမန္တစ္ မရွိေတာ့ေပမဲ႔
သိပ္လွတဲ႔ ႏွင္းဆီပြင့္ေလးကေတာ့
ေလာကကို ေမတၱာပို႔ဆဲပါ
ၾကားလိုက္မိလား....
ေနဝင္ခ်ိန္ေတြ မွာ
ႏွင္းဆီပ်ိဳးခင္းထဲေလွ်ာက္ရင္း
စိတ္ကူးယဥ္ ရိုမန္တစ္ဆိုတာ
ဆက္လက္တည္ရွိေတာ့မွာမဟုတ္ပါဘူး။<-- ေကာင္းလိုက္တာ...
အမေရ.. ကဗ်ာေလး ဖတ္သြားပါတယ္...
အမတစ္ေယာက္ ရည္းမွန္းထားတဲ့ အတုိင္းျပည့္၀ပါေစ...
စိတ္ခ်မ္းသာ ကုိယ္က်မ္းမာပါေစ...
ဖတ္ျပီး စဥ္းစားေနပါတယ္။
ကဗ်ာဖတ္သြားပါတယ္...
အမရဲ ႔ ကဗ်ာေလး အရမ္းေကာင္းတယ္။ က်ေနာ္ႀကိဳက္တယ္။ အဓိပၸါယ္အရမ္းျပည့္၀တဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ပါ။ အမက မေရးလုိက္နဲ႔ ေရးလုိက္ရင္ ရွယ္ေတြခ်ည္းဘဲ။
အၾကာႀကီးနားမေနနဲ႔ေနာ္။ ဆက္ေရးဦး။ က်ေနာ္ ေစာင့္ဖတ္ေနမယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ အမ။
ဆာရီယာယ္လစ္ဇမ္ေၾကညာစာတမ္းကုိ ထုတ္ျပန္တယ္ဆုိတာဟာ ဆာရီယာယ္လစ္ဇမ္ ေၾကညာစာတမ္းကုိ ယုံၾကည္စြာေရြးခ်ယ္လုိက္တယ္ ဆုိတဲ့ အဓိပၸါယ္ပဲေပါ့ေနာ္။ အမ်ားၾကီးအားရပါတယ္။ ဂုဏ္ယူမိပါတယ္။ အခက္အခဲကုိ ကုိယ္ခ်င္းစာမိတယ္။
"က်မရဲ႔ ေက်နပ္စရာေကာင္းတဲ့
အိပ္မက္တခုရဲ႔ သီဝရီကို
သူတို႔ခ်ေဆြးေႏြးေတာ့ ႔
ဟင့္အင္း
ဟင္းလင္းျပင္ပါ
ဟင့္အင္း
အမဲေရာင္ပါ
ဟင့္အင္း
နံရံပါ
ဟင့္အင္း
မီးခိုးေတြပါ"
တဲ့လား..
က်ေနာ္ကေတာ့ အစ္မငယ္ရဲ႔သီ၀ရီဟာ
တကယ့္ သုၾသတသေဘာေတြပါ
တကယ့္ နက္ရွဳိင္းျခင္းသေဘာေတြပါ
တကယ့္ ခုိင္ျမဲျခင္းသေဘာေတြပါ
တကယ့္ ပ်ံ့နွံျခင္းသေဘာေတြပါလုိ႔
ကူညီျငင္းဆန္ေပးလုိတယ္။
"ဝမ္းတြင္းေလျပြန္ပိုက္ေတြ ျဖတ္ေတာက္ၿပီး
အစာအိမ္က ရင္ခုန္သံဆီ ဆက္သြယ္ေပးပါ့မယ္"
ဆုိတာမ်ိဳး တကယ္တမ္း သူတုိ႔ လုပ္ေပးႏုိင္မလား။
"ေနဝင္ခ်ိန္ေတြ မွာ
ႏွင္းဆီပ်ိဳးခင္းထဲေလွ်ာက္ရင္း
စိတ္ကူးယဥ္ ရိုမန္တစ္ဆိုတာ
ဆက္လက္တည္ရွိေတာ့မွာမဟုတ္ပါဘူး။"
ဒါေလးကုိေတြ႔ေတာ့ ရွယ္လီရဲ႔ ကမၻာေက်ာ္စာသားကုိ သတိရတယ္။
"The desire of the moth for the star,
of the night for the morrow"
"ၾကယ္ကုိပုိင္ဆုိင္လုိတဲ့ ပုိးစုန္းၾကဴးရဲ႔ဆႏၵ
နံနက္ကုိလုိခ်င္တဲ့ညရဲ႔ဆႏၵ"
အိပ္မက္ကုိ ပယ္အပ္တယ္လုိ႔ မယူဆေသးရင္
မမက္ေကာင္းတဲ့ အိပ္မက္ရယ္လုိ႔ ရွိပါေသးသလား။ စိတ္ကူးကုိ မယဥ္အပ္တဲ့အရာလုိ႔ မယူဆေသးရင္ မယဥ္သင့္တဲ့စိတ္ကူးရယ္လုိ႔ ရွိပါေသးသလား။
ေအးေလ.. ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္..မိသားစုေပ်ာက္ေနတဲ့ ရြက္က်ပင္ေပါက္ေလးေတြဟာ ႏွင္းဆီနီရဲ႔ရယ္သံကုိ ေမွ်ာ္လင့္ေနပါတယ္။
ေၾကညာစာတမ္းသာ အထည္ျဒပ္ျဖစ္လာရင္ အစ္မငယ္အတြက္ ပိေယဟိပိပၸေယာေဂါ ဒုေကၡာဆုိတာ ဘယ္ေတာ့မွ ရွိမွာမဟုတ္သလုိ အပိေယဟိသမၸေယာေဂါဒုေကၡာလည္း ရွိေတာ့မွာ မဟုတ္ပါ။
ေလာကမွာ ငုိတဲ့လူမ်ားတယ္။ ရယ္တဲ့လူက နည္းတယ္။ အရင္းစစ္ၾကည့္ေတာ့ ရယ္ဖုိ႔သာ မၾကိဳးစားခဲ့ၾကရင္ လူတုိင္းဟာ တနည္းမဟုတ္ တနည္းနဲ႔ ငုိေနၾကရမွာျဖစ္ေတာ့တယ္။
စိတ္နာေအာင္သာ ေတြးၾကစတမ္းဆုိရင္လည္း ငယ္တုန္းကခလုတ္တုိက္ခဲ့တာေလးေတြဟာ အသည္းခုိက္ေအာင္ နာေစႏုိင္တဲ့ဇာတ္လမ္းေတြပါပဲ။
ကဗ်ာေလးကုိဖတ္ျပီး က်ေနာ့္နံရုိးေတြ ခုိင္မခုိင္ျပန္စမ္းၾကည့္မိတယ္။ ဗုိက္ဆာေနတဲ့ နံရုိးေတြဟာ အထဲကုိခ်ိဳင့္၀င္သြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ိဳးမသြားဘဲ ျပန္ကန္တက္လာတယ္။
ေၾသာ္...ဥေပကၡာနဲ႔ယွဥ္တဲ့ ကရုဏာကုိသာ ထားႏုိင္ခဲ့ၾကရင္..
အားလံုးကေတာ့ အိမ္ျပန္ခ်င္တာပါပဲ အစ္မရယ္..။
အိမ္ကိုလြမ္းတဲ့အလြမ္းနဲ႕
အိပ္မက္ေတြလည္း ၾကမ္းရွေနရတာေပါ့...။
အိမ္ကေလး က်န္းမာေအးခ်မ္းပါေစလို႕သာ...။
မေရ ..
ေမြးေန႕ဆုေတာင္းအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ .. း) .. အမေပးတဲ့ ဆုေတြနဲ႕ ျပည့္စံုပါရေစ ..
ကဗ်ာေလးလည္း အရမ္းၾကိဳက္ပါတယ္ ..
ညီမလည္း အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္ ..
လယ္သမားၾကီးကေတာ့ ျငိမ္းခ်မ္းေနမယ္ေနာ္ .. ကိုယ့္မိသားစု ကိုယ့္၀န္းက်င္မွာ ကိုယ့္ဘာသာစကားကိုပဲေျပာ ..
ညီမတို႕မွာေတာ့ မိသားစုနဲ႕ေ၀း ကိုယ့္နဲ႕ အစပ္မတည့္တဲ့ ပတ္၀န္းက်င္နဲ႕ နားမလည္တာေတြ ေန႕စဥ္နားေထာင္ေနရတယ္ .. ျငိမ္းခ်မ္းခ်င္တယ္ အမရယ္ ..
တီတီဇင္ေရ... ေကာက္ပင္ေတြကုိ ျမန္ျမန္ရိပ္သိမ္းၾကမယ္...ဒါမွ အိမ္ကို ျမန္ျမန္ျပန္လုိ႔ရမွာ... ျပီးရင္ နွင္းဆီစုိက္ခင္းထဲမွာ တီတီ့ကိုေစာင့္ေနမယ္..... ပ်ားရည္ပုလင္းနဲ႔ အရိမဒၵနကိုေခၚခဲ့ေနာ္.... ေစာင့္ေနမယ္.. း)
ကဗ်ာေလးက ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္ေနာ္...တီတီ... တီတီဇင္လည္း အိမ္ျမန္ျမန္ျပန္ႏုိင္ပါေစ...တေန႔က်ရင္ ပုဂံေျမမွာ ျပန္ဆံုၾကတာေပါ့ေနာ္... တီတီဇင္... :)
တီတီ့ကိုလြမ္းလို႔...ေနေရာေကာင္းရဲ့လား...တီတီရ
ေၾကညာစာတမ္းေတြနဲ႔
အခါခါ ဆန္းစစ္ေနတဲ့ င့ါရဲ႕စိတ္ေတြ ..
ဘ၀ကို ထုဆစ္
အလြတ္ရေနတဲ့ င့ါဘ၀အခ်ိဳးေကြ႕ၾကား
႐ြက္ဖ်င္တစ္ခုက ေလထုအားဟာ
အစိတ္အပိုင္း တစ္ခု ျဖစ္တည္ျခင္းနဲ႔
ငါဟာ အိမ္အျပန္လမ္းတိုင္းမွာ
ေၾကညာစာတမ္းေတြ ထုတ္ကပ္ရင္း
အိပ္မက္ပမာျပဳလို႔ စိတ္ပံုေဆာင္ခဲေတြက
အစီအရီႏွင့္ေပ့ါ ...။
''က်မျပန္လာတဲ့အခါ
က်မရဲ႔နံရိုးႏွစ္ေခ်ာင္းကိုဆက္ၿပီး
အိမ္ေလးတလံုးေဆာက္မယ္
က်မ ရင္းႏွီးျပဳစုခဲ့တဲ့
ဘဝ အစိပ္အပိုင္းတခုကို
လမ္းအျဖစ္ခင္းလိုက္ပါ့မယ္္''
အဲ့ေနရာေလးကိုပိုၾကိဳက္တယ္မဇင္ေရ ရွင္းရွင္းေလးနဲ႔ အဓိပါယ္ေတြအမ်ားၾကီးနဲ႔ျပီးျပည့္စံုေနသလိုပါပဲ ျငိမ္းခ်မ္းစြာဖတ္ရႈသြားပါတယ္မဇင္
ခင္တဲ့
ႏွင္းဆီနက္
ဘယ္ေနရာကို ေကာင္းတယ္ေျပာရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး မမ ....... အားလံုးက အဓိပါယ္ အျပည့္နဲ႔
ဖတ္လို ့မဝလို ့ႏွစ္ေခါက္တိတိ လာဖတ္သြားပါတယ္ မသက္ဇင္ရယ္
မၾကီး
မဂၤလာပါ...ခင္ဗ်ာ
လူသစ္ကေလး သမိုင္းေၾကာင္းစိတ္၀င္စားသူကၽႊန္ေတာ္အတြက္ေတာ့ မၾကီးအိမ္က ဖတ္စရာေတြ တပံုတပင္ပါပဲ။အရင္ကဆို ဟိုရွာဒီရွုာနဲ႔ေပါ့။ေတြ႔လိုက္ရင္လည္း အဂၤလိပ္လိုေတြခ်ည္း။အခုေတာ့ ေသာက္လို႔မကုန္ႏိုင္တဲ့ ေရအိုးၾကီးလိုပါပဲ။ေရဆာတိုင္း လာေသာက္ လာေသာက္ေနပါတယ္။မၾကီး က်မ္းမာပါေစ.....
ေၾသာ္....ဒါနဲ႔ ...အေမစု အတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး တင္ထားတာေလးကို လာအားေပးတဲ့အတြက္
ေက်းဇူးပါ မၾကီးေရ......
ေလးစားလ်က္
အမေရ လာဖတ္ပါတယ္၊
အသစ္မရိွေတာ႔ စီေဘာက္စ္မွာ ေရးသြားရတာ အားနာလိုက္တာ၊
ကၽြန္ေတာ္ေတာ႔ အေျခခံနည္းေတာ႔ ေျဖးေျဖးဘဲ ဖတ္မယ္ေနာ္၊
ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင္႔
က်န္ရစ္ေလေသာ ေသာကၿပင္
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ဟိုတစ္ဖက္ကမ္းဆီမွာ
ရန္သူမ်ိဳးငါးပါးနဲ႔ဆိုင္တဲ့ ပစၥည္းဥစၥာ
ဒီတစ္ဖက္ကမ္းဆီမွာ
အနာေရာဂါကပိုင္တဲ့ အသက္ခႏၡာ
ၿမင္တတ္ရင္
ရွင္သန္စီးဆင္းမႈတိုင္းမွာ
ကမ္းပါးႏွစ္ဖက္နဲ႔ ေဘာင္ခတ္ခဲ့ၿပီးသား။
လူသားၿမစ္တစ္စင္းရဲ႕ စီးဆင္းၿခင္းမွာ
ဖခင္အမည္မေဖၚ၀ံ႔တဲ့ ကိုယ္၀န္လို
ေကြ႕ေကာက္ခဲ့ၾကၿခင္းေတြ
ဒါဟာ...
တိုက္စား ဖ်က္ခ်န္ထားရမယ့္ ၿမစ္က်ိဳးအင္း
"ေနရစ္ခဲ့ေတာ့ ေသာကၿပင္"
အရိုးေၿဖာင့္ဆံုး ဆင္းရဲတတ္တဲ့ ဘ၀တစ္ခုေလာက္
ဘယ္ေကာင္းကင္မွ ေသာက ကင္းကင္း ၾကယ္မစံုဘူး။
ကဗ်ာေလးအရမ္းေၾကြသြားတယ္....
ရည္ရြယ္ခ်က္ ခံစားခ်က္တူတဲ့ က်ေတာ့ကဗ်ာေလး လက္ေဆာင္ေပးခဲ့ပါတယ္...
ခံယူခ်က္ေတြကေတာ့ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ဘယ္တူႏိုင္ပါ့မလဲ ေနာ္..
က်န္ရစ္ေလေသာ ေသာကၿပင္
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ဟိုတစ္ဖက္ကမ္းဆီမွာ
ရန္သူမ်ိဳးငါးပါးနဲ႔ဆိုင္တဲ့ ပစၥည္းဥစၥာ
ဒီတစ္ဖက္ကမ္းဆီမွာ
အနာေရာဂါကပိုင္တဲ့ အသက္ခႏၡာ
ၿမင္တတ္ရင္
ရွင္သန္စီးဆင္းမႈတိုင္းမွာ
ကမ္းပါးႏွစ္ဖက္နဲ႔ ေဘာင္ခတ္ခဲ့ၿပီးသား။
လူသားၿမစ္တစ္စင္းရဲ႕ စီးဆင္းၿခင္းမွာ
ဖခင္အမည္မေဖၚ၀ံ႔တဲ့ ကိုယ္၀န္လို
ေကြ႕ေကာက္ခဲ့ၾကၿခင္းေတြ
ဒါဟာ...
တိုက္စား ဖ်က္ခ်န္ထားရမယ့္ ၿမစ္က်ိဳးအင္း
"ေနရစ္ခဲ့ေတာ့ ေသာကၿပင္"
အရိုးေၿဖာင့္ဆံုး ဆင္းရဲတတ္တဲ့ ဘ၀တစ္ခုေလာက္
ဘယ္ေကာင္းကင္မွ ေသာက ကင္းကင္း ၾကယ္မစံုဘူး။
ကဗ်ာေလးအရမ္းေၾကြသြားတယ္....
ရည္ရြယ္ခ်က္ ခံစားခ်က္တူတဲ့ က်ေတာ့ကဗ်ာေလး လက္ေဆာင္ေပးခဲ့ပါတယ္...
ခံယူခ်က္ေတြကေတာ့ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ဘယ္တူႏိုင္ပါ့မလဲ ေနာ္..
ေနဝင္ခ်ိန္တခုမွာ
လယ္သမားတေယာက္ဟာ
ေကာက္ပင္ေတြေပြ႔လို႔
လမ္းက်ဥ္းေလးတခုကေန
ဟိုး ႔ ႔ ႔ ႔အေဝးက
ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ သူ႔အိမ္ေလးဆီ
ျပန္သြားတယ္
က်မလည္း ျပန္ခ်င္ပါရဲ႔
က်မလည္း ျပန္ခ်င္ပါရဲ႔ ႔ ႔ ႔
နားလည္လြန္းစြာ ေၾကကြဲခံစားမိပါတယ္
ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ႔ အိမ္ေလးဆီ ျပန္ႏိုင္ပါေစ
က်မျပန္လာတဲ့အခါ
က်မရဲ႔နံရိုးႏွစ္ေခ်ာင္းကိုဆက္ၿပီး
အိမ္ေလးတလံုးေဆာက္မယ္
ဘာလို႕မွန္း မသိဘူး အဲဒီ အပိုဒ္ေလးကို အႀကိဳက္ဆံုးပဲ
Great Poem.. and Great Poet!
ေရာက္လာပါတယ္ အမသက္ဇင္ေရ။
ကြန္မန္႔ေတြကလည္း ဖတ္စရာမွတ္စရာပပဲ။
စာသားေတြကေတာ့ ပ်င္းရွရွေလးထက္က်လာတာထင္ပ။
တခ်ိဳ႕အိမ္မက္ေတြက ေထြးေပြ႔ထားသင့္တာေလးေတြပပဲ။
ဖတ္ရတာ ေကာင္းတယ္။
သုခမိ္န္(E-Journal)
ေရာက္ပါတယ္ အမေရ... ဘာေျပာရမလဲ သိပါဘူး ။..က်ေနာ္ ေ၀ဖန္လုိက္ရင္ အရသာ ပ်က္မွာဆုိးတယ္။
ေသေသသပ္သပ္နဲ႔ အစီးအဆင္းေျပျပစ္တယ္
အသံသြား..အသံလာတာေလးကလွတယ္..
ေျပာခ်င္တဲ့အေၾကာင္းအရာက အားေကာင္းတယ္
တင္ျပလိုက္ပံုက သိမ္ေမြ႔နက္နဲတယ္...
ခ်ံုဳၾကည့္လိုက္ေတာ့ အစ္မက
ကဗ်ာေရးလည္းေကာင္းတဲ့..လက္ပါလား..
အစ္မေရ...ေလးေလးစားစားဦးညႊတ္ပါတယ္..။
ေနာက္လဲ ကဗ်ာေလးေတြ ဖတ္ဖို႔ေမွ်ာ္ေနမယ္..ေနာ္
ခင္တဲ့ခ်စ္တဲ့
အိျႏၵာ
အမတစ္ေယာက္ တရားလာနာတဲ့အတြက္ သာဓုေခၚပါတယ္...
နာတဲ့အတုိင္းလည္းသိ.. သိတဲ့အတုိင္းလည္း က်င့္ၾကံႏုိင္ပါေစ အမ...
ကဗ်ာထဲကအတုိင္း.. အမ.. လိုအင္ဆႏၵေတြ ျပည့္၀ပါေစ...
စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္က်မ္းမာပါေစ...
သူအိမ္ေလးဆီကို အျမန္ျပန္ေရာက္ပါေစ အစ္မေရ ။
ကဗ်ာလာဖတ္ပါတယ္
ကဗ်ာဆရာမ ခင္ဗ်ား
က်မလည္း ျပန္ခ်င္ပါရဲ႔
ေကာက္ပင္ေတြ ရိတ္သိမ္းလို႔ မၿပီးေသးဘူးေလ ႔ ႔ ႔
ဘာျဖစ္လို႔လည္းမသိဘူး အဲဒီေနရာေလးဖတ္ၿပီး
တအားငိုခ်င္ေနမိတယ္။ မ်က္ရည္စို႔လာတယ္
မ ကို သနားေနတယ္။ေနာက္ၿပီး နားလည္ေပးတယ္
မ.. က်ေတာ္ မရဲ့.. CBox ကိုရွာလို ့မေတြ ့ဘူးျဖစ္ေနတယ္... မ...အရာရာ မွာ အဆင္ ေျပ ပါေစလို ့
ဆုေတာင္းေပးလိုက္ ပါတယ္ ဗ်ာ.....
လင္းလင္း (လူတေယာက္)
မဂၤလာပါ အမ ..
ေနေကာင္းတယ္ေနာ္ ။ စာေမးပြဲတြင္းမို႔ ဘယ္မွ မေရာက္ျဖစ္ဘူး။ အခ်ိန္ရသေလာက္ စာေတြ ဖတ္သြားပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။
ခင္မင္စြာျဖင္႔
မေနာသား
ေရာက္ပါတယ္။။။က်ေတာ္ရဲ. ဘေလာ့ဒ္ မွာ လင့္(ခ္)ေလးခ်ိတ္ထားပါတယ္...း)အားက်လိုက္တာ။။။
က်မ ရင္းႏွီးျပဳစုခဲ့တဲ့
ဘဝ အစိပ္အပိုင္းတခုကို
လမ္းအျဖစ္ခင္းလိုက္ပါ့မယ္။
စြန္႔၀့ံသူရဲ႕ႏွလံုးသားကို ေလးစားစြာနဲ႔ ထပ္လာၾကည့္တယ္
ဗ်ာ။
ျငိမ္းခ်မ္းပါေစ မသက္ဇင္
လာေရာက္ဖတ္ရွဳသြားပါတယ္....ၿငိမ္းခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ....
က်မလည္း ျပန္ခ်င္ပါရဲ႔
ေကာက္ပင္ေတြ ရိတ္သိမ္းလို႔ မၿပီးေသးဘူးေလ ႔ ႔ ႔
....................
အမ..ကၽြန္မဆို ပ်ိဳးေထာင္တုန္း
ဘယ္ေတာ့ရိတ္သိမ္းရမလဲေတာင္မသိေသးတဲ့ဘဝ
...............
လမ္းခရီးေတြက ခက္ခဲရွည္ၾကာလြန္းတယ္
.......
ကြ်န္ေတာ္တို႔ျပန္ရမယ္...ေပ်ာ္ရႊင္ျငိမ္းေအးတဲ့ သီခ်င္းေလး ဆိုျပီးျပန္ၾကတာေပါ့...အဲဒီ့ေန႔ေရာက္လာမယ္..။
ကိုယ္စိတ္ကူးထားတဲ့ အိမ္ေလးေတြေဆာက္ၾကတာေပါ့..
အေကာင္းေတြပဲ ေမွ်ာ္လင့္ၾကတာေပါ့
အမေရ အလုပ္တစ္ဘက္၊ လူမႈေရးေတြတစ္ဘက္နဲ႔မို႔ပါ အခုေတာ့ မိုးရြာတာကိုၾကည့္ျပီးခံစားခ်က္ေလးေရးထားတယ္ ဆက္ရန္ကေတာ့ အဟဲ ဆက္ပါဦးမည္ေပါ့ း)
ခင္မင္စြာျဖင့္
ႏွင္းဆီနက္
ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္
ညေနခင္းမွာ
နွင္းဆီခင္းနဲ႕
အို အိုး ....
ေတာ္ေတာ္ေလး ပဲ အမ ေရ .. ေတာ္ ေတာ္ေ လးပဲ
ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္
နွင္းဆီခင္းထဲ လမ္းေလွ်ာက္ေနရသလိုပဲ အမ ေရ
အရမ္း ခံစားရတယ္ ။
အစ္မ က်ေနာ္ ေရာက္တယ္ ...
စာေမးပြဲ ေတြ ေျဖေနရလို႕ ဘယ္မွကို မေရာက္ျဖစ္ဘူး အစ္မေရ ...
ဆႏၵဆိုတာေတာ့ ျပည့္တယ္ ဆိုတာ မရွိတဲ့ အတြက္ ျငိမ္းေအးပါေစလို႕ပဲ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္ အစ္မ .. :)
မမရွင့္
အလည္လာပါတယ္ ..
အလုပ္ေတြမ်ားေနလား ..
လာရင္ေတြ႕မယ္ေနာ္ .. ေတြ႕ခြင့္ရမယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္ ..
ခ်စ္ခင္ေလးစားလွ်က္
း)
ေကာက္ပင္ေတြ၀ိုင္းရိတ္ေပးမလို႕ပါပဲမမရယ္ အဟဲ လာတာေနာက္က်သြားေတာ့ ကုန္ေတာင္ကုန္ေနသေလာက္ပါပဲေနာ္ ဘာမွျဖစ္ဘူးေနာ္ မီးေလးအိမ္မွာ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ အ၀လာစားေနာ္ စားပြဲရွိတယ္ လာဖိတ္တယ္မမသက္ဇင္ေရေနာ္
အစ္မသက္ဇင္
ညီမေလး လာဖတ္သြားပါတယ္
မမကိုလည္း မေတြ႔တာၾကာျပီ
က်န္းမာအဆင္ေျပပါေစ အစ္မသက္ဇင္
လိုရာဆႏၵ ျပည့္ဝပါေစ းD
Hello Ma Thet Zin,
I love this page and i can get so many news from myanmar.Thanks amillion for your hardworks dear. You are the best and I will always be in your website.
Sincerely
Sai Laung Main Thet
"ေနဝင္ခ်ိန္တခုမွာ
လယ္သမားတေယာက္ဟာ
ေကာက္ပင္ေတြေပြ႔လို႔
လမ္းက်ဥ္းေလးတခုကေန
ဟိုး ႔ ႔ ႔ ႔အေဝးက
ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ သူ႔အိမ္ေလးဆီ
ျပန္သြားတယ္
က်မလည္း ျပန္ခ်င္ပါရဲ႔
ေကာက္ပင္ေတြ ရိတ္သိမ္းလို႔ မၿပီးေသးဘူးေလ ႔ ႔ ႔"
လာဖတ္ပါတယ္အစ္မေရ
အားလံုးလည္းေကာက္ပင္ေတြ ျမန္ျမန္ ရိတ္သိမ္းခ်င္ေန ၾကျပီ ေလ၊၊
ေလးစားစြာျဖင့္
မင္းအိမ္ျဖဴ
C-Box မေတြ႕လုိ႕ဒီမွာ ေျပာခဲ့ပါတယ္ ၊၊ အစ္မဘေလာ့ ေလး ကြ်န္ေတာ္ လင့္ထားမယ္ေနာ္ ၊၊ တကယ္လို႕ အားရင္လည္း စာလာဖတ္ျပီး ၊ မွ်ေ၀ေပးပါအံုး ၊ လိုအပ္တာေလးေတြ လည္း ေျပာျပခဲ့ပါအံုး လို႕ ေလးေလးစားစား ေတာင္းဆိိုပါတယ္ေနာ္ ၊၊
က်မျပန္လာတဲ့အခါ
က်မရဲ႔နံရိုးႏွစ္ေခ်ာင္းကိုဆက္ၿပီး
အိမ္ေလးတစ္လံုးေဆာက္မယ္
က်မ ရင္းႏွီးျပဳစုခဲ့တဲ့
ဘဝ အစိပ္အပိုင္းတခုကို
လမ္းအျဖစ္ခင္းလိုက္ပါ့မယ္
ဆာေလာင္မြတ္သိပ္တဲ႔အခါ
ဝမ္းတြင္းေလျပြန္ပိုက္ေတြ ျဖတ္ေတာက္ၿပီး
အစာအိမ္က ရင္ခုန္သံဆီ ဆက္သြယ္ေပးပါ့မယ္
အႀကိဳက္ဆံုးပဲ.. ႏူးညံ့ျခင္းေတြနဲ႔ ပံုသြင္းထားတဲ့ ကဗ်ာစာသားေတြရဲ႕အား.. သိမ္ေမြ႕ေနတယ္ထင္ေပမယ့္ ဘာနဲ႔မွမတူတဲ့ အားအင္မ်ဳိးေတြ ေတြ႕ရတယ္ မသက္ဇင္ေရ.....
က်မျပန္လာတဲ့အခါ
က်မရဲ႔နံရိုးႏွစ္ေခ်ာင္းကိုဆက္ၿပီး
အိမ္ေလးတစ္လံုးေဆာက္မယ္
က်မ ရင္းႏွီးျပဳစုခဲ့တဲ့
ဘဝ အစိပ္အပိုင္းတခုကို
လမ္းအျဖစ္ခင္းလိုက္ပါ့မယ္
ဆာေလာင္မြတ္သိပ္တဲ႔အခါ
ဝမ္းတြင္းေလျပြန္ပိုက္ေတြ ျဖတ္ေတာက္ၿပီး
အစာအိမ္က ရင္ခုန္သံဆီ ဆက္သြယ္ေပးပါ့မယ္
အႀကိဳက္ဆံုးပဲ.. ႏူးညံ့ျခင္းေတြနဲ႔ ပံုသြင္းထားတဲ့ ကဗ်ာစာသားေတြရဲ႕အား.. သိမ္ေမြ႕ေနတယ္ထင္ေပမယ့္ ဘာနဲ႔မွမတူတဲ့ အားအင္မ်ဳိးေတြ ေတြ႕ရတယ္ မသက္ဇင္ေရ.....
ရင္ဘတ္ထဲကို လွမ္းၿမင္ရပါတယ္။
အစ္မ မသက္ဇင္...
ကၽြန္ေတာ္ blog ထဲကို မဝင္ျဖစ္တာ အေတာ္ကို ၾကာခဲ့ၿပီ..
အစ္မ ရဲ့ ကဗ်ာကို ကၽြန္ေတာ္ လာဖတ္သြားပါတယ္...
ဘဝရသ တခ်ဳိ ႔ရ့ဲ စီးဝင္ေနမွဳကို ေတြ႔ရတယ္..
အစ္မရဲ့ ရင္ထဲက တမ္းခ်င္း တခု ထင္ပါတယ္..
ထာဝရ အားေပးရင္း....
အဟီး...
ေျပာဖို႔ တစ္ခုက်န္ခဲ့လို႔..
အားရင္ လာလည္ပါဥၤီးေနာ္...
www.minthant6686.co.cc
ဆည္းဆာလွလွေလးကို နင့္နင့္နဲနဲ ျဖစ္ေအာင္ကို လွမ္းျမင္လုိက္ရတယ္ အမ ..!
အမ အတြက္ အလွဆုံး ႏွင္းဆီေတြ လာေပးမယ္
မသက္ဇင္
ပုဂံေရာက္ေနလား
ေနဝင္ခ်ိန္ေတြမွာ
ႏွင္းဆီခင္းထဲလမ္းေလွ်ာက္ေနၿပီလား
ေမွ်ာ္ေနပါတယ္
ကဗ်ာေလးကိုထပ္ခါထပ္ခါဖတ္ၿပီး
ရင္ထဲအထိစူးနစ္ဝင္သြားတယ္
ကဗ်ာ-ခံစားရတယ္ဗ်ာ
အစ္မေရ...Daywalker ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းပါ...
ကဗ်ာေလးကို အရမ္းႏွစ္သက္မိပါတယ္
အစ္မဒီဇင္ဘာေရာက္လာရင္ ေတြ႔ခြင့္ရလိမ့္မယ္လို႔ ေမ်ာ္လင့္ပါတယ္....
အစ္မကိုေလးစားတဲ့
ေထြးငယ္
http://ngenge47.blog.com
ဆာရီယာယ္ကဗ်ာေလးေကာင္းလို႔ထပ္လာဖတ္တယ္
အစ္မေရ အေ၀းေရာက္ေနသူေတြက အိမ္ျပန္ခ်င္ၾကတာ ေတာ့ ထုံးစံေပါ့ေနာ္။
ဒါေပမယ့္
ကုိယ့္ရဲ႕အိမ္ကုိ အျခားသူေတြက ဆပ္မကုန္နုိင္ေလာက္ေအာင္ ၀ဋ္ေၾကြးနဲ႕ သိမ္းပုိက္ထားတာ ဆုိေတာ့ အေပါင္မဆုံးခင္ ျပန္ေရြးနုိင္မွ အစ္မလြမ္းတဲ့ အိမ္ေလးကုိ ျပန္လုိ႕ရမွာပါ။
ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္ အိမ္နဲ႕ေ၀းေနရင္ေတာ့ အိမ္ျပန္ခ်င္ၾကတာပဲေပါ့။
အစ္မေရးတဲ့ကဗ်ာေလးဖတ္ၿပီး ရင္ထဲမွာ နင့္သြားတာပဲ ကဗ်ာေကာင္းေလးအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
comment ေပးသြားတဲ့လူေတြရဲ႕ စာေတြကုိဖတ္ရတာကုိက အရသာရွိလုိက္တာ အစ္မရဲ႕ ကဗ်ာေလးကုိ ပုိအသက္၀င္ ရင့္နင္ေစရပါတယ္။ ကဗ်ာေလးေတြ ထပ္ၿပီးေမွ်ာ္ေနပါတယ္။
ဘ၀ ဆိုတာကိုက ...
အိပ္မက္တစ္ခု မဟုတ္ဘူးလား အစ္မေရ ...
Post a Comment