Monday, April 20, 2009

နွင္းဆီနီ ပြင္႔ဖတ္ေပၚ က ပ်ားရည္ တစက္နွင္႔ အရိမဒၵန ( ၁၂ )

ထီးလွိုင္ရွင္၏ အရိမဒၵနာပူရ နံနက္ခင္း
သူ နွင္႔က်မ နံနက္ ေစာေစာ သီရိပစၥယာ လမ္းမ ႀကီး အတိုင္း ေလွ်ာက္လာခဲ႔ ၾကသည္။ ဒီဇင္ဘာ နံနက္ ခင္း ျဖစ္ ၍ ျမဴ အနည္းငယ္ ဆိုင္းေနသည္။ ထေနာင္းပင္ၾကား မွ ကူခ်ြဲ ေနသည့္ ခ်ိဳးကူသံ နွင္႔ အတူ ပတ္ဝန္းက်င္က သာယာ လွသည္။ ခ်ိဳးကူသံႏွင္႔ ခါတြန္သံမွ တပါး တိတ္ဆိတ္ လ်က္ရွိသည္။ သဗၺညုဘုရား ပရဝုဏ္မွ ျဖတ္ကာ အာနႏၵာဆီ သို့ က်မ တို့ ဆက္ေလွ်ာက္ သည္။ နံနက္ ေစာေစာ ျဖစ္၍ လူသူကင္းမဲ့ေနသည္။ ေလ က ေအးျမ လန္းဆန္း သည္။ ထီးလွိုင္ရွင္၏ အရိမဒၵနာပူရ နံနက္ခင္း တြင္ လတ္ဆတ္ ေအးျမသည္႔ ေလကို ရွဴရွိဳက္ ရင္း ပုဂံ ပ်က္သုဥ္း ရျခင္း အေၾကာင္းကို သူ က လမ္းေလွ်ာက္ရင္း စကား တ ေျပာ ေျပာ နွင္႔ ရွင္းျပ သြားသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံကို စတင္ သိမ္းသြင္း စည္းရံုး တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ အေနာ္ရထာမင္း နန္းတက္ခ်ိန္ သကၠရာဇ္ ၁၀၄၄ ခု နွစ္က ေန ေနာက္ဆံုး ျမန္မာႏိုင္ငံ စည္းလံုး ညီ ညြတ္မွု ပ်က္ျပားၿပီး ဗရမ္းဗတာ ျဖစ္ခဲ႔ရတဲ႔ နရသီဟပေတ့ မင္း နန္းသက္အဆံုး သကၠရာဇ္ ၁၂၈၈ ခုနွစ္အထိ ပုဂံေခတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔ သက္တမ္း ဟာ နွစ္ေပါင္း ၂၅၀ ခန့္ ၾကာ ခဲ့တယ္။

အာရွ အေရွ႔ ေတာင္ပိုင္းမွာ သူ့ ေခတ္နဲ့ သူ့ အခါ ထင္ရွား ႀကီးက်ယ္ ခဲ့တဲ့ ပုဂံ မင္းဆက္နဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ စည္းလံုး ညီညြတ္မွု ပ်က္ျပားသြားခဲ႔ရတဲ႔ အေၾကာင္းရင္း ေတြ ကို သမိုင္း ပညာရွင္ ေတြနဲ႔ သုေတသီ ေတြက အယူ အဆ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေရးသားခဲ့ ၾကတယ္။ ျမန္မာ ရာဇဝင္ ေတြ ကေတာ့ တာတာ တရုတ္ေတြ တိုက္ခိုက္ ဖ်က္ဆီးလို႔ ပ်က္ စီးသြားရတယ္လို႔ ေရးသား ၾကတယ္။ နိုင္ငံျခားသား သမိုင္း ပညာရွင္ေတြ ျဖစ္တဲ႔ ေဒါဗ္႔ ၊ ဟာဗီ ၊ ပန္း ၊ ေဟာလ္ ၊ တို့ ကေတာ့ ရွမ္းလူမ်ိဳးတို႔ ရဲ့လွုပ္ရွားမွု ေၾကာင့္ လို့ ယူဆၾကတယ္။

ျမန္မာရာဇဝင္ ဆရာႀကီး ေတြနဲ႔ နိုင္ငံျခားသား သမိုင္း ပညာ ရွင္ ေတြ ရဲ့ ေရးသား ခ်က္ေတြကို လံုးဝ ျငင္းပယ္ လို့ မရ ေပမယ့္ ရွမ္းလူမ်ိဳး မ်ားနဲ႔ တာတာတရုတ္ေတြ လွုပ္ရွားမွု မတိုင္ခင္ ကတည္း က ျမန္မာ နိုင္ငံရဲ့ ကုန္ထုတ္ စြမ္း အား ေလ်ာ႔ပါးလာၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ၊ ကာကြယ္ေရး ၊ ယဥ္ေက်းမွုေတြ ပ်က္ျပား ဆုတ္ယုတ္ လာေနတာ က အ ေျခ ခံ အေၾကာင္းရင္းပါပဲ မ ရယ္

သူ စကားေျပာရင္း လမ္းေပၚမွ ေက်ာက္ခဲေလး တလံုး အား အမွတ္ တမဲ့ ကန္ေက်ာက္ လိုက္ သည္ကို က်မ သ တိထား လိုက္မိသည္။ သူ့ အတြင္း သႏၱာန္ မွာ မေက်နပ္စရာ လွ်ိဳ႔ဝွက္ ခို ေအာင္း ေနသည့္ အရာ တခုခု ရွိေန သည္ လား။ ထိုအရာ အား က်မ မစူးစမ္းလိုပါ ၊ သူ ေရးေန သည့္ ကဗ်ာမ်ားထံ သူ့ စိတ္ကို ေရာက္သြား ေစလို၍ က်မ ေမးခြန္းေတြ ထုတ္ေန လိုက္ မိသည္။ သူ က ေျပာသည္ မ ကို ရင္ခုန္ျပီး က်ြန္ေတာ္္ ကဗ်ာေတြ အမ်ားႀကီး စပ္မိပါတယ္ တဲ့ ၊ ဘယ္လိုကဗ်ာေတြလဲ ဟု က်မ ေမးေသာအခါ ေလထဲမွ လြင္႔လာတဲ႔ နွင္းဆီ ပြင္႔ ဖတ္ေလး ဟာ က်ြန္ေတာ္႔ ရင္ပတ္ နားေရာက္ ေတာ့ ရပ္သြားတယ္ ၊ တယုတယ လက္ခုပ္ ေလးထဲ ထည့္လိုက္ ေတာ့ လိပ္ျပာ ေလးျဖစ္သြားတယ္ ၊ က်ြန္ေတာ္ လိုက္ဖမ္းေတာ့ လိပ္ျပာေလးက မ ဆံပင္ရွည္ ထဲ ေျပးဝင္ ပုန္း ေနတယ္ ၊ အဲလို ကဗ်ာမ်ိဳးေတြ စပ္တာေပါ့တဲ႔။ သူ တခါ တရံ စကားေျပာေနရာမွ က်မအား ေငးေမာ ၾကည့္ ေန တတ္သည္ကို က်မ မသိ က်ိဳးက်ြန္ ျပဳထားလိုက္ သည္။ ရံဖန္ရံခါ နွစ္ေယာက္သား မ်က္လံုးခ်င္းဆံု လွ်င္ေတာ႔ နွစ္ေယာက္လံုး၏ အျပံဳးမ်ား လမ္းခုလတ္တြင္ တိုက္မိျပီး သူက စကားလမ္းေၾကာင္း ေျပာင္းပစ္တတ္သကဲ႔သို႔ က်မသည္ လည္း ခရားေရလြတ္ တတြတ္တြတ္ ေမး ျဖစ္သြားသည္။

ဒုတိယ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ အေၾကာင္း အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ေျပာရရင္ သကၠရာဇ္ ၁၅၅၀ ခန့္ ကေန ၁၇၅၀ ခန့္ အ ထိ သက္တမ္း နွစ္ေပါင္း ၂၀၀ ေက်ာ္ ၾကာျမင့္ ျပီး ထင္ ရွားတဲ႔ ျမန္မာ မင္းဆက္ ၁၃ဆက္ စိုးစံ ခဲ့ တယ္ ၊ ဒုတိယ ျမန္မာနိုင္ငံေတာ္ စတင္ ထူေထာင္တဲ့ ကာလကို အေနာက္ နိုင္ငံ သမိုင္း သုေတသီ အခ်ိဳ႔က ျမန္မာ လူမ်ိဳးေတြ အရွိန္အဟုန္ ျပင္းထန္ ႀကီး မားစြာ ေပါက္ ကြဲေသာ ကာလလို့ ေရးသား ခဲ့ ၾက တယ္။ စစ္ေတာင္းျမစ္ဝွမ္း ေဒသ ကို အေျခခံၿပီး အကြဲကြဲ အျပားျပား ျဖစ္ေနတဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဒလၾကမ္း စည္းရံုး သိမ္းသြင္းၿပီး မဏိပူရ ၊ ကိုး ရွမ္း ျပည္ ၊ လင္းဇင္း၊ ဇင္းမယ္ ၊ ယိုးဒယားနယ္လြန္ရပ္ျခား နိုင္ငံမ်ားကိုပါ တိုးခ်ဲ႔ သိမ္းပိုက္ျခင္း ျပဳေတာ႔ ျမန္မာ လူမ်ိဳးမ်ားရဲ႔ စြမ္းေဆာင္ခ်က္မ်ားဟာ သမိုင္း တေလွ်ာက္မွာ ႀကီးမားျပင္း ထန္ခဲ့တယ္။

ဗင္းနစ္စ္ျမိဳ႔က ကုန္သည္ႀကီးေတြ ရဲ့ ခရီးသြားမွတ္တမ္း စာအုပ္ေတြမွာ ေရးသား ေဖၚျပထား တာေတြ ကေတာ့ အဲဒီ အခ်ိန္ ကာလ တံုးက ျမန္မာ နိုင္ငံေတာ္ဟာ အက်ယ္ ဝန္းဆံုးျဖစ္ၿပီး ဘုရင့္ေနာင္ရဲ့ လက္နက္ကိုင္ တပ္မေတာ္ႀကီးဟာ တသိန္း နီးပါး ခန့္ ေလာက္ ရွိတယ္တဲ႔ ဟံသာဝတီ မွာ တည္ေထာင္ ထားတဲ့ ဘုရင့္ေနာင္ရဲ့ နန္းေတာ္ႀကီးဟာ ျမို့ၾကီးတၿမိဳ႔ ေလာက္ ႀကီးက်ယ္ ခန္းနားျပီး တံခါးေပါင္း ၂၀ ေလာက္ ရွိတယ္တဲ့ သူတို့ ေရာက္ရွိ ခဲ့ တံုးက ေတြ႔ျမင္ ခဲ့ရတာကို မွတ္တမ္း ျပဳထားတာ ေတြ႔ရတယ္။

အဲဒီ ကာလ ကမၻာ့ နိုင္ငံမ်ား အေျခ အေန ကိုေလ့ လာၾကည့္ တဲ့အခါ ၊ တရုတ္ျပည္မွာ ယြမ္းေခၚ ခန္မင္းဆက္ ကို တရုတ္ျပည္သူမ်ားက ထၾကြ ပုန္ကန္ျပီး မဟာ တံ တိုင္း ႀကီး အျပင္ကို ေမာင္း ထုတ္လိုက္ၾကျပီး ထင္ရွားတဲ႔ မင္ မင္း ဆက္ကို ထူေထာင္လိုက္တယ္။ အင္ဒို ခ်ိဳင္းနား ေဒသမွာ ထင္ရွားခဲ႔တဲ႔ ကေမၺာဒီးယား နိုင္ငံ ပ်က္စီး သြား ျပီး အာနံ ၊ တံုကင္ ၊ လင္းဇင္း ၊ ဇင္း မယ္ ၊ ေသာကၠတဲ ၊ ကမၼပိုက္ နဲ့ ယိုးဒယား စတဲ့ အာဏာပိုင္ နိုင္ငံံ က ေလး ေတြ ထီးျပိဳင္ နန္းျပိဳင္ ေပၚေပါက္ ခဲ့တယ္။

အာရွ့ေတာင္ပိုင္း က်ြန္းဆြယ္ တဝိုက္မွာ ထင္ရွားခဲ႔တဲ႔ သီရိဝိဇယ ၊ မဇၥ်ပဟီ ၊ မာလာယု တို့ ဟာ သူတို့ အခ်င္း ခ်င္း တိုက္ခိုက္ ေနၾက တယ္။ အိႏၵိယ နိုင္ငံေျမာက္ ဘက္ မွာ မဂိုလ္ မင္းဆက္ ေတြ စိုးစံေနတယ္။ ေတာင္ဘက္ မွာ ဝိဇယနာဂရ နိုင္ငံ ေတာ္ႀကီး ကို ဟိႏၵ ဘုရင္ မ်ားစိုးစံေနတယ္။ သီဟို နိုင္ငံကေတာ့ သီးျခား ကင္းလြတ္ ေနျပီး ဗုဒၶ ဘာသာ နိုင္ငံ အျဖစ္ တည္ရွိ ေနတယ္။

ဒုတိယျမန္မာနိုင္ငံကုိ စည္းရံုးတည္ေထာင္ ခဲ့တဲ့ ဘုရင့္ ေနာင္ ဟာ ျမန္မာ နုိင္ငံရဲ့ ျမိဳ႔ ေတာ္ကုိ မြန္တုိ႔ရဲ႔ ျမိဳ႔ ေတာ္ ျဖစ္တဲ႔ ဟံသာ၀တီမွာ ဆက္္ထား ျပီး ရာဇဓိရာဇ္ အေရး ေတာ္ပုံကုိ ေရးသားျပဳစု ေက်ာ္ၾကားခဲ့တဲ႔ ဘုရင့္ ေနာင္ရဲ့ ၀န္ႀကီး တစ္ဦးျဖစ္သူ ဗညားဒလ ဟာ မြန္လူမ်ိဳး အႀကီးအကဲ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦးျဖစ္တယ္လို႔ ျမန္မာ ရာဇ၀င္ ေတြမွာ ေရးသား ေဖာ္ျပထားတာ ေတြ႔ရတယ္။ စီးပြားေရးႏွင့္ ပတ္သက္လို့ နိုင္ငံေတာ္ရဲ့ အဓိက ကုန္ ထုတ္လုပ္ ငန္း ျဖစ္တဲ႔ စုိက္ပ်ိဳးေရးကုိ တုိးခ်ဲ႔ျပီး လက္မွု ကုန္ထုတ္လုပ္ငန္းေတြ ျပည္တြင္း ျပည္ပ ေဖာက္ ကား ေရာင္း၀ယ္ မွု ေတြ ဇင္းမယ္နဲ့ မဏိပူရ နယ္က ယြန္းထည္နဲ႔ ယက္ကန္း လုပ္ငန္းေတြ ဖန္ခ်က္လုပ္ငန္းေတြကုိ တုိးခ်ဲ႔ ထူ ေထာင္ ခဲ့ တယ္လို့ ျမန္မာ ရာဇ၀င္ေတြမွာ ေရးသား ထားတာေတြ႔ ရတယ္။

ဟံသာ၀တ၊ီ မုတၱမ၊သံလ်င္၊ ဒလနွင့္ ပုသိမ္ျမိဳ႔ေတြဟာ နိုင္ငံျခား ေရာင္း၀ယ္ေရး ဆိပ္ ကမ္း ျမိဳ႔ၾကီးေတြ ျဖစ္ ၾကျပီး ဥေရာပ တုိက္သားေတြနဲ႔ အိႏၵိယကုန္ေတြ ေဖာက္ ကား ေရာင္း၀ယ္ ေနတာကို ၁၅၆၉ ခုနွစ္က ဟံသာ ၀တီကို ကုန္ေရာင္း ကုန္ ၀ယ္ အတြက္ ေရာက္ရွိ ခဲ့တဲ့ အီတလီျပည္က ကုန္သည္ႀကီး ဖရက္ ဒရစ္ က သူ့ ရဲ့ ခရီးသြား မွတ္ တမ္းမွာ ေရးသား ေဖာ္ျပထားတာကုိ ေတြ႔ရတယ္္။ ျပည္တြင္း ေဖာက္ကား ေရာင္း၀ယ္ေရး အတြက္ ဖြ႔ံျဖိဳး တုိး တက္ျပီး စနစ္တက် ရွိဘို႔ အတြက္ ဘုရင့္ ေနာင္ ဟာ နိုင္ငံေတာ္ တစ္၀န္းလုံးမွာ အေလး၊ တင္း ေတာင္း၊ က်ပ္၊ မူး၊ မတ္ ၊ ေတြကို တညီ တညြတ္တည္း ျဖစ္ဘို႔ စီမံခန့္ခြဲ ခဲ့တယ္လို့ ျမန္မာရာဇ၀င္ေတြမွာ ေရး သား ထား တာေတြ႔ရတယ္။

ဒုတိယ ျမန္မာ နိုင္ငံကုိ ျပန္လည္ထူေထာင္ကာစ အခ်ိန္က က်ယ္၀န္းျပီး ရွမ္း ျမန္မာ မြန္ ကရင္ ကခ်င္ႏွင့္ ခ်င္းစ တဲ့ လူမ်ိဳးစုေတြ ပ်ံ့ႏွ့ံေနထုိင္ေနၾကတဲ႔ ေဒသ ႀကီး တစ္ခုကုိ စည္း စည္းလုံးလုံးနဲ့ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းရွိဘို႔ ထိန္းသိမ္း အုပ္ခ်ဳပ္ျခင္း အလုပ္နဲ့ ကာကြယ္ ေစာင့္ ေရွာက္ ရတဲ့ အလုပ္ဟာ ႀကီးေလး ခက္ခဲတဲ့ တာ၀န္ ေတြျဖစ္ ခဲ့ မွာပါပဲ။

အဲဒီအခ်ိန္က ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အကြဲကြဲ အျပားျပားျဖစ္ ေနၾကတဲ့ လူမ်ိဳးစု ေတြကုိ သူတုိ့ စုေ၀း ေနထုိင္ရာ ေဒသ အလုိက္ ေခါင္းေဆာင္ အႀကီးအကဲေတြ ခန့္ခြဲအုပ္ခ်ဳပ္ ရတာေတြက အခက္ အခဲ မရွိေပမယ္႔ ေ၀းလံတဲ့ ဇင္း မယ္ နဲ့ ယုိးဒယားနိုင္ငံကုိ ခ်ဲ႔ထြင္ သိမ္းပုိက္ အုပ္ခ်ဳပ္ျခင္း ျပဳ ရတာကေတာ့ ႀကီးေလးတဲ့ တာ၀န္ နဲ့ စရိတ္စက ေတြ ရွိ မွာပဲေလ။ မၾကာခဏ ျဖစ္ပြားေနတဲ႔ ဇင္းမယ္နဲ့ ယုိးဒယားစစ္ပြဲေတြ အတြက္ ထမ္းေဆာင္ၾက ရတဲ့ ျပည္ သူေတြ ဟာ ဆုိး ဆုိး ရြား ရြား သည္းညည္း မခံနိုင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ခဲ႔ဟန္ရွိတယ္။

သကၠရာဇ္ ၁၅၆၄ ခုနွစ္ က ဘုရင့္ေနာင္ ယုိးဒယားကို ခ်ီတက္ တုိက္ခုိက္တံုး ဟံသာ၀တီ နန္းေတာ္ႀကီးကုိ မီးရွွိဳ႔ ဖ်က္ဆီးလုိက္ၾကတဲ႔ လယ္သမားေတြရဲ႔ ပုန္ကန္ထၾကြမွုကုိ ျမန္မာ ရာဇ၀င္ ေတြမွာ အတိ အလင္း ဖြင့္ဟ ၀န္ခံ ထားတယ္။ ဒုတိယ ျမန္မာ နုိင္ငံေတာ္ကုိ ထူ ေထာင္ျခင္း ျပဳတဲ႔ တပင္ေရြထီး ( ၁၅၃၁-၅၀) နဲ့ ဘုရင့္ ေနာင္ (၁၅၅၁ မွ ၁၅၈၁) တုိ့ ရဲ့ နန္း သက္ နွစ္ေပါင္း၅၀ ခန့္အတြင္း မွာ အဆ မတန္ ႀကီးေလးတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ ကာ ကြယ္ေရး စရိတ္ ေတြကုိ ထမ္း ေဆာင္ ခဲ့ရတဲ့ ျမန္မာျပည္သူ ေတြရဲ႔ ဘ၀နဲ့ အေျခအေန ေတြကုိ ခန့္ မွန္း ၾကည့္လို့ရပါတယ္။

ယဥ္ေက်းမွုဆုိင္ရာ လုပ္ငန္း ေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို့ ကေတာ့ ပုဂံမင္းဆက္ ဘုရင္ေတြရဲ႔ အစဥ္ အလာကုိ ဆက္ ခံျပီး ဗုဒၶသာသနာ တုိးပြား စည္ပင္ေအာင္ တုိးခ်ဲ႔ ေဆာင္ ရြက္တာေတြ လုပ္ ခဲ့ျပီး။ ယဇ္နတ္ ပူေဇာ္ တာေတြနဲ႔ ေခတ္ ေနာက္က်တဲ႔ ေတာင္တန္းေဒသေတြမွာ အႀကီး အ ကဲ တစ္ဦးေသဆုံးတာနဲ့ သားမယားေတြ ၊ ေက်း က်ြန္ေတြကို အရွင္လတ္လတ္ ျမွဳပ္ နွံၾကတဲ႔ ေရွး ေဟာင္း ဓေလ့ေတြကို ပိတ္ပင္ျပီး ၊ ဓမၼသတ္ေတြ ကုိ စု ေဆာင္း ျပင္ဆင္ျခင္း ေတြ ၊ ျပဳ လုပ္ ခဲ့တယ္လို့ ျမန္မာ ရာဇ၀င္ေတြမွာ ေရးသားထားတာ ေပါ႔ မ ရယ္။

101 comments:

Ko said...

သိပ္ၾကီးက်ယ္တဲ့ ပုဂံပ်က္ခဲ့တယ္။
သိပ္ဘုန္းၾကီးတဲ့
ျမတ္ႏုိးျခင္းခံရတဲ့ ဘုရင့္ေနာင္ရဲ႔ ဟံသာ၀တီနန္းေတာ္ကုိ ျပည္သူျဖစ္တဲ့ လယ္သမားေတြက မီးရွိဳ႔တယ္။

စနစ္ေတြ ဘယ္လုိေျပာင္းေျပာင္း...
ကုိယ္က်င့္သီလ နဲ႔ ေလာကပါလတရား ေတြကုိ မျဖည့္ဆီးပဲ လူသားအက်ိဳးျပဳ ေခါင္းေဆာင္ ေတြ ျဖစ္မလာႏုိင္ဘူးေျပာေတာ့ ရယ္ၾကတယ္အစ္မရယ္။

ကုိင္း ကမၻာ့ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႔ အထူးထူးအေထြေထြေသာ အရည္အခ်င္းအားလုံးထဲက ျပည္သူလူထုက အႏွစ္သက္ဆုံးက ရုိးသားမွဳရယ္ပါလုိ႔ သက္ေသနဲ႔တကြျပေတာ့ အရယ္တိတ္သြားတယ္။

ကုိယ္က်င့္သီလနဲ႔ ရုိးသားမွဳ..
ခက္ဖူးလား..

ခ်စ္ျခင္း ေျခရာ said...

အစ္မေရ ဒီလုိ အခန္းဆက္ေဆာင္းပါး တစ္ပုဒ္ကိုဖတ္ရတာ ဘဝတစ္ခုကိုိေဘးကေန live ထုိင္ၾကည့္ေနရသလိုပါပဲ ။ ရင္ခုန္ဖုိ႕လဲေကာင္းတယ္ ၊ စိတ္လႈပ္ရွားဖုိ႕လဲေကာင္းတယ္ ။
ကြ်န္ေတာ္လဲ အခန္းဆက္တအားေရးခ်င္ပါတယ္အစ္မ အားက်လုိ႕ ။ ဆက္ေမွ်ာ္ေနပါမယ္ ။

အမရာ said...

အမေရ.....သမိုင္းေၾကာင္းေတြကေတာ္ေတာ္ေလးစိတ္ဝင္စား
ဖို႕ေကာင္းတယ္ေနာ္.....အမလဲေတာ္ေတာ္စုေဆာင္းထားရမွာပဲေနာ္....
ေစာင္႕ဖတ္ေနတယ္...သိလား....

မေနာသား said...

အမေရ .. အပိုင္း (၁၂)ကို ဖတ္သြားျပီဗ်...တစ္ပိုင္း တစ္ပိုင္း ဖတ္ဖို႔ ေမွ်ာ္ေနရတယ္ အမေရ ..ဗဟုသုတေတြမ်ားစြာ ရရွိပါတယ္ ..သမိုင္းနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး စိတ္၀င္စားေပမယ္႔ မေလ႔လာႏိုင္ခဲ႔ေတာ႔ အခု အမ ေရးတာကို ဖတ္ျပီး မွတ္သားရပါတယ္ ..ဒီ အမ ေရးတဲ႔ ႏွင္းဆီနီ ပြင္႔ဖတ္ေပၚ က ပ်ားရည္ တစက္ ႏွင္႔ အရိမဒၵန အေၾကာင္းကို ကြ်န္ေတာ္ Word ဖိုင္ေတြနဲ႔ Save ထားပါတယ္ ..လက္ရွိ အပိုင္း (၁၂) အထိေပါ႔..ဆက္လက္ေရးသားမွဳမ်ားကိုလဲ ေစာင္႔ေမွ်ာ္ေနလ်က္ပါ အမ ...

ရြင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ

ခင္မင္စြာျဖင္႔

မေနာသား

ကုိကုိေမာင္(ပန္းရနံ႔) said...

သိပ္ေကာင္းတဲ့ အခန္းဆက္ကေလးေတြပါ။ အခန္းဆက္ပုိ႔စ္ကေလးေတြကုိ ဖတ္တုိင္း ျမန္ျမန္အဆုံးသတ္ပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္းခဲ့ေပမဲ့ အခု အမေရးထားတဲ့ အခန္းဆက္ကေလးေတြကုိေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ၿပီးဆုံးမသြားေစခ်င္ဘူး။ ဖတ္ရတာ အရမ္းဗဟုသုတရလုိ႔။

ဆန္းဝင္း said...

ေရာက္ပါတယ္ အမေရ....ရာဇ၀င္ေတြကုိ..တခုတ္တရ..မဖတ္ျဖစ္ဘူး.. နည္းနည္းခ်င္း.. ပံုေျပာသလုိေလး..ေျပာျပေပးတာ ေက်းဇူးပဲ...

Nge Naing said...

လာဖတ္သြားပါတယ္ မသက္ဇင္၊ သမိုင္းေတြကလည္း က်ယ္ျပန္႔လာေပမယ့္ ဇာတ္လမ္းကေတာ့ သိပ္ခရီးမေရာက္ေသးသလိုပဲ။ ဘုရင့္ေနာင္ထူေထာင္ခဲ့တဲ့ ၁၆ ရာစု ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အေရွ႔ေတာင္အာရွမွာ အင္အားအႀကီးဆံုး ၿပိဳင္ဘက္ကင္းတဲ့ ႏိုင္ငံတခု ျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ငယ္ငယ္က သင္ရတုန္းက သိပ္ကိုဂုဏ္ယူခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလုိ ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ့သိမ္းသြင္းတဲ့အလုပ္ကို ကိုယ့္လူမ်ိဳးလုပ္တာကိုေတာ့ ဂုဏ္ယူခဲ့သေလာက္ သူမ်ားလူမ်ိဳးလုပ္တာကိုက်ေတာ့ သိပ္ကိုရြံရွာမုန္းတီးခဲ့တာကို သတိမထားမိခဲ့ဘူး။ ထိုင္ကိုေရာက္တဲ့အခ်ိန္ ယိုးဒယားလူမ်ိဳးေတြဟာ ျမန္မာလူမ်ိိဳးေတြကို သိပ္မုန္းတာကို တအံ့တၾသေတြ႔ရေတာ့မွ ကိုယ္ခ်င္းစာလို႔တတ္သြားတယ္။ ကိုယ္လည္း ကိုယ့္ကို နယ္ခ်ဲ႔သူေတြကို ဒီလိုပဲ မုန္းခဲ့တာကိုး။ အခုေတာ့ အင္အားႀကီးႏုိင္ငံျဖစ္ခဲ့တာကိုလည္း သိပ္ဂုဏ္မယူေတာ့ဘူး။ ကိုယ့္ကို ကၽြန္လာျပဳသြားတဲ့အေပၚမွာလည္း အရင္ကေလာက္ အာဂါတ မရွိေတာ့ပါဘူး။ သူ႔ေခတ္နဲ႔သူ႔ခါ သူတို႔အလုပ္ကို သူတို႔လုပ္ၾကသလို ကိုယ့္ေခတ္မွာလည္း ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္လုပ္ရမယ္လို႔ပဲ နားလည္လိုက္ေတာ့တယ္။

kiki said...

ယဥ္ေက်းမွုဆုိင္ရာ လုပ္ငန္း ေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ကေတာ႔ ပုဂံမင္းဆက္ ဘုရင္ေတြရဲ႔ အစဥ္ အလာကုိ ဆက္ ခံၿပီး ဗုဒၶသာသနာ တုိးပြား စည္ပင္ေအာင္ တုိးခ်ဲ႔ ေဆာင္ ရြက္တာေတြ လုပ္ ခဲ႔ၿပီး။ ယဇ္နတ္ ပူေဇာ္ တာေတြနဲ႔ ေခတ္ ေနာက္က်တဲ႔ ေတာင္တန္းေဒသေတြမွာ အၾကီး အ ကဲ တစ္ဦးေသဆုံးတာနဲ႔ သားမယားေတြ ၊ ေက်း ကၽြန္ေတြကို အရွင္လတ္လတ္ ျမွဳပ္ ႏွံၾကတဲ႔ ေရွး ေဟာင္းဓေလ့ေတြကို ပိတ္ပင္ၿပီး ၊ ဓမၼသတ္ေတြ ကုိ စု ေဆာင္း ျပင္ဆင္ျခင္း ေတြ ၊ ျပဳ လုပ္ ခဲ့တယ္လို႔ ........
ဒီအေၾကာင္းေလးကိုဖတ္လိုက္ရေတာ့ ခုေခတ္မွာ ကၽြန္ျဖစ္ေနရတာကမွ နဲနဲ ေတာ္ေသးရဲ ့လို ့ စိတ္ေျဖလိုက္ႏုိင္တယ္ မသက္ဇင္ေရ ။ ဒီေတာ့ အေျခအေနေလးေပးတံုး ဆက္လက္ ကၽြန္ခံ ေနလိုက္ပါအံုးမယ္ ။ အၾကီးအကဲေတြေသတာ မေသတာ ကေတာ့ သူတို ့စရိတ္နဲ ့သူတို ့ သြားၾကလိမ့္မေပါ့ ေနာ္ ။ေဆြးေျမ ့စရာ ဇာတ္လမ္းေလး ရဲ ့ေနာက္ဆံုး အေျဖကိုလည္း သိခ်င္ေနမိေပမဲ ့ နွင္းဆီပြင့္ဖတ္ေလးကိုလည္း ဆက္လက္ ခံစားေနမိခ်င္ပါတယ္ ။
မသက္ဇင္ ေရ အျမဲတမ္း အားေပးလွ်က္ပါ ။ ခ်မ္းေျမ ့ပါေစ ။

မိုးတိမ္ညိဳ said...

အစ္မသက္ဇင္ေရ။ website တစ္ခုထဲကရတာ ပုဂံႏိုင္ ငံေတာ္ရဲ႕ အက်ယ္အ၀န္း ေၿမပံုပါလို႕။ အစ္မစိတ္ ၀င္စားမယ္ထင္လို႕။
http://img14.imageshack.us/img14/8824/premongoleurasia.png

အလင္းေရာင္ said...

ဟုတ္ကဲ့မမ စာလည္းက်က္ပါတယ္...။ အခုေတာ့ သတိရေနလုိ႕ နဲနဲ ဟုိေရးဒီေရးေတာ့ လုပ္ေနပါသည္။ အခ်ိန္အတုိင္းအတာ တစ္ခုထိေပါ့ေနာ္ မမေရ... ေက်းဇူးပဲေနာ္ စာက်က္ဖုိ႕ သတိေပးတ့ဲ အတြက္ေပါ့။
ေက်ာင္းသြားေတာ့မယ္ မမေရ...ဘုိင္ဘုိင္...။

nayminein said...

ေရးသမွ် ပုဂံအေၾကာင္းေတြ စာအုပ္ထုတ္ျဖစ္မယ္မဟုတ္လား၊ ႀကိဳေနမယ္၊ သိမ္းထားခ်င္တယ္၊ ဖတ္ခ်င္တယ္၊

Min Myat Soe said...

အစ္မေတာ္ေရ အခန္းဆက္ေလးေတြနဲ. ဖတ္ရတာ Good တယ္ဗ်ာ၊ ဆက္ေရးပါဦး၊

Nyi Nyi Myanmar said...

အခန္းဆက္ေဆာင္းပါးဖတ္ရတာ ဆန္႕တငင္ငင္ျဖစ္ေပမယ့္ ေကာင္းပါတယ္ စာေရးေကာင္းတယ္ အစ္မ အားေပးလ်ွက္ပါ :)

Welcome said...

အစ္မ ..
အခန္းဆက္ ခရီးသြားေဆာင္းပါး ကုိ မပ်က္မကြက္ လာဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ႏွစ္သက္စြာ ဖတ္သြားပါတယ္။ မေရာက္ျဖစ္တဲ့ ရက္ေတြ အတြက္ပါ ႏႈတ္ဆက္ ပါတယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ စာေတြ ေရးသားႏုိင္ပါေစ.

ေလးစားစြာျဖင့္
၀င္းေဇာ္

အလွတရား said...

သုတရသအေနွာေလးကုိ
ဖတ္သြားတယ္
စိတ္ခ်မ္းသာကုိယ္က်န္းမာပါေစ။

win latt said...

ျမန္မာရာဇဝင္ထဲက မသက္ဇင္
က်န္းမာပါေစ...

လင္းဒီပ said...

“ေလထဲမွ လြင္႔လာတဲ႔ ႏွင္းဆီ ပြင္႔ ဖတ္ေလး ဟာ က်ြန္ေတာ္႔ ရင္ပတ္ နားေရာက္ ေတာ႔ ရပ္သြားတယ္ ၊ တယုတယ လက္ခုပ္ ေလးထဲ ထည္႔လိုက္ ေတာ႔ လိပ္ျပာ ေလးျဖစ္သြားတယ္ ၊ က်ြန္ေတာ္ လိုက္ဖမ္းေတာ႔ လိပ္ျပာေလးက မ ဆံပင္ရွည္ ထဲ ေျပးဝင္ ပုန္း ေနတယ္ ၊ အဲလို ကဗ်ာမ်ိဳးေတြ စပ္တာေပါ့တဲ႔။ သူ တခါ တရံ စကားေျပာေနရာမွ က်မအား ေငးေမာ ၾကည္႔ ေန တတ္သည္ကို က်မ မသိ က်ိဳးက်ြန္ ျပဳထားလိုက္ သည္။ ရံဖန္ရံခါ ႏွစ္ေယာက္သား မ်က္လံုးခ်င္းဆံု လွ်င္ေတာ႔ ႏွစ္ေယာက္လံုး၏ အၿပံဳးမ်ား လမ္းခုလတ္တြင္ တိုက္မိၿပီး သူက စကားလမ္းေၾကာင္း ေျပာင္းပစ္တတ္သကဲ႔သို႔ က်မသည္ လည္း ခရားေရလႊတ္ တတြတ္တြတ္ ေမး ျဖစ္သြားသည္။”
ဒီအပိုဒ္ေလးက သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ရင္ခုန္သံေလးေတြၾကားရတယ္ ..:P

လင္းဒီပ said...

“ဟံသာ၀တီ နန္းေတာ္ၾကီးကုိ မီးရွွိဳ႔ ဖ်က္ဆီးလုိက္ၾကတဲ႔ လယ္သမားေတြရဲ႔ ပုန္ကန္ထၾကြမႈ”

အစ္မေရ..အဲဒီ အေၾကာင္းေလးကို ေသခ်ာမသိလို႔ ထပ္ေရးျပေပးရင္ေကာင္းမယ္ေနာ္..။ဟံသာ၀တီ နန္းေတာ္ၾကီးကုိ မီးရႈိ႕တဲ့အေၾကာင္းကို စိတ္ဝင္စားလို႕ပါ ။
ယိုးဒယားေတြလည္း ျမန္မာျပည္လာရင္ ပဲခူးကို လာလာေလ့လာေနတာ ေတြ႕ဖူးလို႕ပါ။

အိျႏၵာ said...

အစ္မေရ...

ေစာင့္ေစာင့္ဖတ္ရတာ..စိတ္မရွည္ခ်င္ေတာ့ဘူး...
လင္းဒီပေျပာသြားသလို ဟံသာ၀တီနန္းေတာ္အေၾကာင္းကိုလဲ ေသေသခ်ာခ်ာေလးသိခ်င္ပါတယ္..အစ္မ...
သုတ ရသ မွ်မွ်တတပါ၀င္တဲ့ အဖိုးတန္စာအုပ္တစ္အုပ္ကို ေတာင့္တလွ်က္

ေဆာင္းယြန္းလ said...

သူ က ေျပာသည္ မ ကို ရင္ခုန္ၿပီး က်ြန္ေတာ္္ ကဗ်ာေတြ အမ်ားႀကီး စပ္မိပါတယ္ တဲ႔ ၊ ဘယ္လိုကဗ်ာေတြလဲ ဟု က်မ ေမးေသာအခါ ေလထဲမွ လြင္႔လာတဲ႔ ႏွင္းဆီ ပြင္႔ ဖတ္ေလး ဟာ က်ြန္ေတာ္႔ ရင္ပတ္ နားေရာက္ ေတာ႔ ရပ္သြားတယ္ ၊ တယုတယ လက္ခုပ္ ေလးထဲ ထည္႔လိုက္ ေတာ႔ လိပ္ျပာ ေလးျဖစ္သြားတယ္ ၊ က်ြန္ေတာ္ လိုက္ဖမ္းေတာ႔ လိပ္ျပာေလးက မ ဆံပင္ရွည္ ထဲ ေျပးဝင္ ပုန္း ေနတယ္ ၊ အဲလို ကဗ်ာမ်ိဳးေတြ စပ္တာေပါ့တဲ႔။ သူ တခါ တရံ စကားေျပာေနရာမွ က်မအား ေငးေမာ ၾကည္႔ ေန တတ္သည္ကို က်မ မသိ က်ိဳးက်ြန္ ျပဳထားလိုက္ သည္။ ရံဖန္ရံခါ ႏွစ္ေယာက္သား မ်က္လံုးခ်င္းဆံု လွ်င္ေတာ႔ ႏွစ္ေယာက္လံုး၏ အၿပံဳးမ်ား လမ္းခုလတ္တြင္ တိုက္မိၿပီး သူက စကားလမ္းေၾကာင္း ေျပာင္းပစ္တတ္သကဲ႔သို႔ က်မသည္ လည္း ခရားေရလႊတ္ တတြတ္တြတ္ ေမး ျဖစ္သြားသည္။

တို႔အမကေတာ့ အေရးအသားသိပ္ညက္တာပဲ...

မိုးခါး said...

အစ္မေရ
အစ္မစာေတြဖတ္ရတာ အရမ္းအက်ိဳးရွိတာပဲ ..
ေနာက္ဆက္ရန္ေတြကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနပါ့မယ္ း)

ေနေဒးသစ္ said...

ဟံသာဝတီ နန္းေတာ္က ေတာ္ေတာ္ခန္းနားတယ္လို႕ ေရးထားတာေတြ ဖတ္ဖူးတယ္ အစ္မ ... တံခါးေတြဆိုတာ အႀကီးႀကီးေတြ ... ေရႊေရာင္ေတြေတာင္ တဖ်က္ဖ်က္လတ္ေနတယ္ဆိုလား ... ဖတ္ခဲ့ရဖူးတယ္။ ဒီလိုခန္းနားတဲ့ ျမန္မာ့နန္းေတာ္ တစ္ခု ေပ်ာက္ပ်က္သြားတာ ေတာ္ေတာ္ႏွေမ်ာဖို႕ ေကာင္းလြန္းတယ္။ မႏၱေလးက ရတနာပံု ၿမိဳ႕ရိုးႀကီးေတာင္ ဒီေလာက္ တန္ဖိုးထားစရာ ျပယုဂ္တစ္ခု ျဖစ္ေနရင္ ... ဒီ ဟံသာဝတီ နန္းေတာ္သာ က်န္ေနရစ္ခဲ့လို႕ကေတာ့ .... ထားပါေတာ့ေလ ... ဒါနဲ႕ စကားမစပ္ သူဘယ္ေတာ့ လိပ္ျပာေလးကို ဖမ္းမွာလဲ ... ဖမ္းဖို႕ လက္လွမ္းလိုက္မိတဲ့ အခ်ိန္မွ ထြက္ေျပးသြားမွာလည္း စိုးမိပါရဲ႕ ... ျမန္ျမန္သာဖမ္းလိုက္ပါေတာ့လို႕ ... :D

တားျမစ္ ထားေသာ... said...

မေရာက္တာၾကာသြားတယ္။
ဖတ္စရာေတြ မနည္းပပဲ။
ျပန္လာခဲ့မယ္။ ေသခ်ာဖတ္မယ္။

ဒါဟာ ပုဂံကိုခ်ယ္တဲ့ ေဆးေရာင္စံု စုတ္ခ်က္စံုတဲ့ လွဳပ္ရွားေနတဲ့ ပန္းခ်ီတစ္ခ်ပ္ပဲေလ။

သုခမိန္(E-Journal)

အၿပံဳးပန္း said...

ဖတ္ရင္း၊ စဥ္းစားရင္း၊ မွတ္သားရင္းနဲ႕ တေခါက္ဖတ္ရုံနဲ႕ မလံုေလာက္လို႕ အထပ္ထပ္ဖတ္ေနရတယ္ မရယ္၊ ဟံသာ၀တီနန္းေတာ္က ဒီလိုပ်က္ခဲ့တယ္လား။

ခိုင္စိုးလင္း said...

ရင္နင္႕ေအာင္ခံစားသြားပါတယ္ အစ္မ

ေမာင္ေကာင္း said...

အမ.. စာေကာင္းေပမြန္မ်ား ဆက္လက္ေရးသားႏုိင္ပါေစ...
အတၱဟိတ ပရဟိတမွ်တာစြာျဖင့္ မိမိသူတစ္ပါး အက်ိဳးရွိေသာ လုပ္ငန္းမ်ား ဆက္လက္အက်ိဳးျပဳသြားႏုိင္ပါေစ....

ေႏြးေႏြးသဲမြန္ said...

အသက္ပါလြန္းပါတယ္..မေရ...

မိုးခါး said...

မမေရ .. တက္ထားပါတယ္ေနာ္ .. အဆင္ေျပရင္ ေရးေပးပါဦး ..
ခင္မင္စြာျဖင့္

sandar said...

အစ္မေရ အေၾကြးက်န္းေတြစုျပီး ဇိမ္းနဲ ဖတ္သြားပါတယ္။ က်မလံဳး၀မအားဘူး အစ္မေ၇ လံုးပါးပါေနတဲ့ဘ၀ထဲ အသက္၇ွင္၇တာ ကိုက အျပစ္လိုျဖစ္ေနတာေလ။ နား၇က္ကို စဳျပီးေပးေတာ့လည္း စာေတြကို စုျပီး ဖတ္ခြင္ိ့ေတာ့၇သြားတယ္အစ္မ၇ယ္ ။ အျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ေတာ့လာဖတ္ျဖစ္တယ္အစ္မ

kabrmakyay said...

အမေရ
အလုပ္နဲနဲရႈပ္သြားလို႕ ေမးလ္အခုမွၾကည့္ျဖစ္လို႕ပါ။
အမအတြက္ေပးသြားၾကတဲ့ကြန္မင့္အမ်ားစုကိုၾကည့္ရင္
အမပ်ိဳးတဲ့ပန္းခင္းရဲ႕ စိမ္းလန္းစိုေျပမႈဟာ ေက်နပ္ဖြယ္ရာ ျမင္သာပါတယ္။
ေလာကရဲ႕ဓမၼတာအရကိုက အျပဳသေဘာရွိရင္ အဖ်က္သေဘာရွိမယ္ ခ်စ္သူရွိမယ္ မုန္းသူရွိမယ္။
သဘာ၀တရားေပါ့ေနာ္။ ေရကိုေတာင္မွအခါခါအထပ္ထပ္ စစ္ပင္စစ္ညားေသာ္မွ ေရကျဖစ္တဲ့ပိုးနဲ႕အိုးကျဖစ္တဲ့အနွယ္နဲ႕ အနည္းနဲ႕အမ်ားေတာ့ ေနာက္ၾကိမႈေတြ ႀကံဳတတ္ပါတယ္။ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ေျပာရရင္
က်ေနာ့မွာေတာ့နည္းေကာင္းတခုရွိပါတယ္။ က်ေနာ့္နည္းကတကိုယ္ေကာင္းဆန္စြာေနျခင္းပါ။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္ေကာင္းေအာင္ဘဲေနတယ္ လုပ္တယ္။ သူဘယ္ေလာက္မေကာင္းေသာ္လဲ အေလးကိုမမႈဘူး ကိုယ္ေကာင္းတာလုပ္ေပးလိုက္လို႕
ျပန္မေကာင္းလဲရတယ္။ ျပန္ေကာင္းဖို႕လဲမေမ်ာ္လင့္ဘူး။
အဲဒီလိုတကိုယ္ေကာင္းဆန္ေနခဲ့လိုက္တာ ေဒါသမျဖစ္ျဖစ္ေတာ့တာမ်ားလာတယ္အမေရ ရြင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ။..a

-----ဧဏီမင္း said...

အမေရ.. မေရာက္တာၾကာသြားတယ္ဗ်ာ..ခရီးသြားေနလုိ့.. အေသခ်ာကုိ ဖတ္သြားပါတယ္.. ေအာက္က သီခ်င္းေလးကုိလည္း ယူသြားပါတယ္.. ဟုတ္တယ္ေနာ္..ကမၻာၾကီးမွာ ေရာဂါေတြ မ်ိဳးစုံပဲ.. ဒါေတြကုိ ကုစားရမွာေပါ့ေနာ္...

Nyi Nyi Myanmar said...

ထြက္သြားျပန္ျပီ အဟင့္ :((

Nyi Nyi Myanmar said...

နီနီ ေလးျဖဴလို ေအာ္လိုက္ခ်င္တယ္" ျပန္လာပါေတာ့"

စိုင္းစိုင္းလား႐ွဳိး said...

အမေရ ဖတ္လို႔ကို မ၀ႏိုင္ဘူး ဗဟုသုတေရာ ရသပါ ေပးႏိုင္စြမ္းတယ္.. အဆင္ေျပပါေစ အမေရ။

Upasaka said...

အရမး္ေနာက္ က်ျပီးမွေရာက္ လာ ရ တာ ကိုေတာ့ ခြင့္ လြတ္ ေပး ပါ မသက္ ဇင္..
ကံဇတ္ဆရာ အလို က် ကေနရတဲ့ ဇတ္ ရုပ္ေတြ က အခု တေလာ မ်ား ေနတာ ကို

အခု တင္တဲ့ ပိုစ့္ ေလးေတြ မွာ ပါတဲ့ သုံသပ္ ခ်က္ ေတြ က ပိုျပီး ဘက္ လိုက္မႈ ကင္း လညာတာ ကို သမိုင္း ကို အနည္း ငယ္ မွ်ေလ့ လာ ဘူး သူ တေယာက္ အေနနဲ႔ ေျပာ ခဲ့ ပါ ရေစ။
ေလးစားစြာ ျဖင့္ ဥပသကာ

ေမေမခင္ said...

ေခတ္ ေနာက္က်တဲ႔ ေတာင္တန္းေဒသေတြမွာ အၾကီး အ ကဲ တစ္ဦးေသဆုံးတာနဲ႔ သားမယားေတြ ၊ ေက်း ကၽြန္ေတြကို အရွင္လတ္လတ္ ျမွဳပ္ ႏွံၾကတဲ႔ ေရွး ေဟာင္း ဓေလ့ေတြကို ပိတ္ပင္ၿပီး

အဲလိုမ်ိဳး လုပ္တာ အိႏၵိယမွာ ေရွးတံုးက မဟာရာဂ်ာ
ေတြ လုပ္ခဲ႔တယ္လို႔ ၾကားဘူးတယ္
ျမန္မာျပည္မွာလည္းရွိခဲ့တာပဲေနာ္
အရွင္လတ္လတ္ အသတ္ခံရတဲ႔ က်ြန္ေတြသနားစရာပါ။

mgngal said...

ဖတ္ရတာ တနင့္ တပိုး ဗဟုသုတေတြ ရတယ္ အစ္မ ။ အမ်ားၾကီး စုေဆာင္းထားတာပဲ ။ ေလးစားအားက်မိပါတယ္ ။ အားေပးေနပါတယ္ ။

ၿဖိဳးငယ္ said...

အမေရ .. အမရဲ႕စာေတြကို ဖတ္ရတာ ဗဟုသုတ တိုးေစတယ္ဗ်ာ .. ဒီ၀တၱဳ အဆံုးသတ္ကိုေရာက္သြားရင္ အကုန္လံုးကို စာအုပ္ျပန္ခ်ဳပ္ထားသင့္တယ္ .. ဒီလို ၀တၱဳမ်ိဳးကို ေရးတဲ့လူ ရွားတယ္ေလ

မိုးခါး said...

မေရ
အလုပ္မ်ားေနတယ္ထင္တယ္ .. း)
ေမာနင္းပါ
ဗညားရွိန္က အမကိုတဂ္ခ်င္လို႕တဲ့ .. း)
အားမွေရးေပးလိုက္အမ .. မအားရင္လွည့္ကိုမၾကည့္နဲ႕ သိလား း)
ခင္မင္စြာျဖင့္
မိုးခါး

win latt said...

ေျမးမေလးကို အဖြားကစိတ္ခ်လို႔ေနျပီလား...
ေျမးမေလးက မ်က္လံုးခ်င္းဆံုေတာ့ အျပံဳးေလးေတြေတာင္ လမ္းခုလတ္မွာ ခလုပ္တိုက္သြားျပီ...ဆိုရင္......
သူတို႔ႏွစ္ဦးရဲ႕ရင္ခုန္သံေတြ ကိုနားေထာင္ၾကည့္ခ်င္တယ္..။
ခက္တာက လိပ္ျပာေလးက “မ” ဆံပင္ထဲတိုးဝင္သြား တယ္လို႔ ကဗ်ာဆိုရေအာင္.....
သူ႕ကဗ်ာက..................................
ေလအပင့္မွာ ေၾကြလြင့္ခဲ႔ ႏွင္းဆီကို
လွမ္းယူမည္ တေဖၾကံလိုက္ေတာ့
ဟန္မကိုက္တာ တပံုဆန္းလို႔ရယ္
လက္လွမ္းစဥ္ ပြင္႔ဖတ္ေလးမွာျဖင္႔
လိပ္ျပာျဖစ္ အေဝးပ်ံ
ေျပးအျမန္ တေဖျမင္ၾကည့္ေတာ့
ခိုဝင္သည္ “မ” ဆံႏြယ္ၾကား
ပန္းလိပ္ျပာနား.....။

ATH said...

လာလည္တယ္ေနာ္ အမသက္ဇင္ေရ ..ႏွစ္သစ္မွာရြင္လန္းခ်မ္းေၿမ႕ပါေစ....ကိုထိုက္

saiburma said...

Hello Ma Thet Zin,

I love this page and i can get so many news from myanmar.Thanks amillion for your hardworks dear. You are the best and I will always be in your website.

Sincerely
Sai Laung Main Thet

မေနာသား said...

ေတြ႔ခ်င္ ျမင္ခ်င္မိေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား (၁၀) ဦး ထဲ ထည္႔ထားတယ္ေနာ္ ..အမ :) ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ..

ခင္မင္စြာျဖင္႔

မေနာသား

Dream said...

တီတီဇင္ေရ..... အခုမွပဲ အပုိင္း၁၂ကိုလာဖတ္ျဖစ္တယ္ တီေရ.... တီတီဇင္ေနေကာင္လား........ မေတြ႔တာ ၾကာလို႔.....

Pinkgold said...

အမေရ...

မေရာက္တာၾကာလို႔ေတာင္ စာေတြ အမ်ားႀကီး ျဖစ္ေနၿပီ
အားလံုးဖတ္သြားတယ္ရွင့္

ျမတ္သြယ္ said...

အမသက္ဇင္မဂၤလာပါ
အပိုင္း ၁၂ ကိုဖတ္သြားပါတယ္
ညီမေလးအတြက္ေတာ့ မသိတာမ်ားတယ္
အမသက္ဇင္ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္

က်န္းမာရႊင္လန္းပါေစ း)

ထင္လင္းေအာင္ said...

အမေရ..စာလာဖတ္တယ္..

သက္ထြန္းညိမ္း said...

စာလာဖတ္ပါတယ္ မသက္ဇင္...

ကဗ်ာဦး said...

ေျမေခြး ၏ စျပစ္သီးခ်ဥ္
အို မိန္းကေလး
ကံၾကမၼာကို
သင္သာပိုင္စိုး
ဘုန္းမိုးထန္စြ
မိန္းမလွ ႔ ႔ ႔

ဘာမွမဟုတ္
ေျခရွဳပ္ ေကာက္က်စ္
အႏွစ္ဗလာ သစၥာမဲ႔ေသး
ေျမေခြးေတေလ ဝံပုေလြမ်ိဳး
သစ္သီးပိုးေလာက္
တီးတိုးေႏွာက္ယွက္
သင္႔ဂုဏ္ဖ်က္လည္း
သင္ဟာ စင္ေပၚက ပါေလ။

ကဗ်ာဦး

တားျမစ္ ထားေသာ... said...

ေကာင္းလွပါ၏ အမေရ။
သမိုင္းကိုခ်စ္တတ္ဖို႔ သမိုင္းဆိုတာကိုသိအံုးမွကိုး။ မသိတဲ့လူေတြမ်ားေနျပီဗ်။ ဒီမွာစုမွာ သိစရာေတြမ်ားတယ္။

သုခမိန္(E-Journal)

စိုင္းခမ္းထြန္း said...

လာလည္တယ္ အစ္မႀကီးေရ ... ဘယ္မွ မေရာက္ျဖစ္တာၾကာၿပီဗ်ာ ...

Upasaka said...

ျပန္ေရာက္ လာ ျပန္တယ္ ေလ..ျငိမ္းခ်မ္းေရး ကိုသာ တမ္းတတတ္ေသာ မသက္ဇင္ ေရ

ျငိမ္းခ်မ္း ပါေစ။

Than Kyaw Htay said...

လာလည္သြားပါတယ္။

ေမာင္ေမာင္ said...

အၿမဲတမ္းအားေပးေနပါတယ္၊ အခုမွဘဲ URL ေျဖာက္လို႔ရသြားတယ္

ေမာင္ေမာင္ said...

တစ္မ်ိဳးမထင္ပါနဲ႔ အရင္တံုးက ကိုယ္႔ဘေလာ႔ဂ္ blogspot.com ႀကီးက ျပဴးေနတာဘဲ၊ ကၽြန္ေတာ္က ေမာင္ေမာင္ ေလးဘဲ ေပၚခ်င္တာ

ႏွင္းရည္ said...

ဟံသာ၀တီ နန္းေတာ္ၾကီးကုိ မီးရွွိဳ႔ ဖ်က္ဆီးလုိက္ၾကတဲ႔ လယ္သမားေတြရဲ႔ ပုန္ကန္ထၾကြမွုကုိ ျမန္မာ ရာဇ၀င္ ေတြမွာ အတိ အလင္း ဖြင့္ဟ ၀န္ခံ ထားတယ္။

ဒီအပုဒ္ကို စိတ္ဝင္စားပါတယ္
ထပ္ေရးေပးပါအံုး

ဆန္းဝင္း said...

ေရာက္ပါတယ္ အမေရ.... ၿငိမ္ေနတယ္ေနာ္.. အသစ္လာေတာ့မယ္လား... ေမွ်ာ္ေနပါတယ္...

ATH said...

အမသက္ဇင္ေရ က်ေနာ္ခ်စ္သူက သမိုင္းအေၾကာင္းေတြစိတ္၀င္စားလို႔ အမရဲ့ဘေလာ့လိပ္စာေလးကိုေပးလိုက္တယ္..စာေတြ
အရမ္းဖတ္လို့ေကာင္းပါတယ္...

ညခင္း ႏွင့္ လမင္း said...

အစ္မေရ အလည္ေရာက္တယ္--သမုိငး္းအေၾကာင္းေတြ ဖတ္သြားတယ္

ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း said...

အလည္လာသြားပါတယ္မမေရ.....
သမိုင္းအေၾကာင္းေတြနဲ႕
ဘယ္ေတာ့မွမရိုးတဲ့ မမဆိုဒ္က
အၿမဲတမ္းကို က်က္သေရအေပါင္းနဲ႕
ၿပည့္စုံေနပါတယ္ေနာ္ ... :)

ကုိကုိေမာင္(ပန္းရနံ႔) said...

မသက္ဇင္ေရ... ေပ်ာက္လွခ်ည္လား။ အမျမင္တဲ့အတုိင္းဘဲ အမရဲ ႔ ပ်ားရည္တစ္စက္ကုိ ပရိသတ္ေတြ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကၿပီေလ။ ႏုိးထပါေတာ့။

ATH said...

အမက္သက္ဇင္ေရ အပံုဆြဲေပးပါ့မယ္..ဓါတ္ပံုေတြသာပို့လိုက္ပါ..ေရွ႕တည့္တည့္
ပံုရယ္ ေဘးတစ္၀က္ေစာင္းပံုရယ္ ေဘးေစာင္းပံုရယ္ အဲ့လိုမ်ိဳးသံဳးပံုေလာက္ပို့ေပးရင္ပိုေကာင္းတယ္ဗ်..ရယ္ေနတဲ့
အပံုေလးေတြဆိုပိုေကာင္းတယ္ဗ်..အဲ့ဒါမွကိုယ္လိုခ်င္တဲ့အပံု
ကိုစိတ္တိုင္းက်ဆြဲလိုရမွာ...က်ေနာ္လည္းက်ေနာ္အပံုကိုဆြဲ
ရအံုးမယ္ဗ်ာ...ပို့လိုက္ေနာ္...

Ko Min Htet said...

ေအးဗ်ာ၊ က်ေနာ္ေရာက္ျဖစ္တာ ဒါပထမဆံုးပဲ။ ပုဂံအေၾကာင္း တစ္ပုဒ္ေလာက္ဖတ္ၿပီးေတာ့ ပုဂံအေၾကာင္းအေတာ္သိတယ္လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ထင္ထားတဲ့က်ေနာ့္ခမွ်ာ အေတာ့္ကို အားငယ္သြားမိတယ္။ အမအေရးအသားေတြေကာင္းသလို အခ်က္အလက္ေတြကိုလဲ ရွာေဖြတင္ျပထားတဲ့အတြက္ စာဖတ္သူေတြအတြက္ အမ်ားႀကီးသုတပြါးရပါတယ္။ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ မေျပာနဲ႔ေတာ့ အရင္က သိဖူးတဲ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ ပုဂံအသိဟာ မွန္းနန္းရာဇ၀င္ထဲျပန္၀င္ေျပးသြားၿပီး။ ဒီေရွ႕ေတာ့ အမရဲ႕ ရာဇ၀င္အသစ္ကိုပဲ ေစာင့္ဖတ္ေတာ့မယ္။ က်ိဳးပန္းမႈအတြက္ ေက်းဇူးပါ အမ။

Ko said...

ခရီးရွည္တစ္ခုထြက္ရမယ္ မသက္ဇင္
ဘယ္ေတာ့ျပန္ေရာက္မလဲမသိႏုိင္ဘူး
လာႏွုတ္ဆက္ပါတယ္.
ရည္မွန္းခ်က္ေတြေအာင္ျမင္ျပီး
သည္းခံျမင့္ျမတ္ႏုိင္ပါေစ။

အလွတရား said...

ထပ္ေရာက္လာတယ္ အစ္မ

ရုိးရုိးစာေပနဲ႔ ကြာျခားတာက ဘေလာ့ဂင္ျခင္းမွာ စာကုိသာမက စာေရးသူကုိပါျမင္ေနရသတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ စာေကာင္းဖုိ႔တင္မက လူေကာင္းဖုိ႔ပါ လုိတယ္။ စာထဲေရးနဲ႔တင္မလုံေလာက္ လက္ေတြ႔နဲ႔ပါ ေရးျပရလိမ့္မယ္။

လူေကာင္းေတြေရးတဲ့ စာည့ံည့ံေလးေတြဖတ္ရတာဟာ လူဆုိးေတြေရးတဲ့ စာေျပာင္ေျပာင္ေျမာက္ေျမာက္ ေတြဖတ္ရတာထက္ စိတ္ခ်မ္းသာဖုိ႔ ေကာင္းလွပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ လူေကာင္း စာလည္းေကာင္းတဲ့ အစ္မရဲ႔
အသစ္အသစ္ေတြဟာ အေရးၾကီးပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ အသစ္အသစ္ေတြကုိ ေစာင့္ေနပါတယ္။

ခိုင္စိုးလင္း said...

စာလာဖတ္ပါတယ္ အစ္မ အပိုင္း (၁၃) ေစာင္႕ေနပါတယ္ ကၽြန္မရဲ႕ စိတ္ရူးေပါက္ စာေတြကို အားေပးလို႕လဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္

Ko Min Htet said...

မသက္ဇင္ က်ေနာ္ ဒုတိယအႀကိမ္အလည္လာေၾကာင္းပါ။

Min Myat Soe said...

အသစ္တင္ေသးဘူးလား အစ္မေတာ္၊ မေတြ.တာၾကာၿပီေနာ္ ကၽြန္ေတာ္လည္း ရံုးပိတ္မွ သံုးျဖစ္တာေလ။

MANORHARY said...

မသက္ဇင္
ေၾကြးက်န္ပုိ႔စ္ေတြအကုန္ရွင္းၿပီးလာဖတ္သြားၿပီ
အသစ္တင္ေတာ့ေနာ္ း)

ျမတ္သြယ္ said...

ညီမေလးထပ္ေရာက္ပါတယ္ အမသက္ဇင္
က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ း)

ဟိန္းညီ said...

အစ္မေရ
လာေရာက္လည္ပတ္ဖတ္ရႈပါတယ္
း)
မေတြ႕တာေတာင္ၾကာၿပီးး

ဖိုးဂ်ယ္ said...

အမေရ မေတြ႕တာ ၾကာပီ ေနေကာင္းလားဗ်
စီေဘာက္မွရွိေတာ့ ဒီမွာပဲ ေျပာခဲ့တာ း)

Dr. Win Thein said...

အေရးအသား အလြန္ပဲ ေကာင္းပါတယ္ မသက္ဇင္.. ဒီကေန ဖတ္ရတာ ၾကည့္ရတာ ဟာ စိတ္သြားတုိင္း 'ကြန္'မပါေတာ့ ခက္ေနပါတယ္... ခ်မ္းေျမ့ေပ်ာ္႐ႊင္ပါေစ မသက္ဇင္...

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

အမေရ စာေတြလာဖတ္ျဖစ္တယ္...သမိုင္းနဲ႔ လက္ရိွဘ၀ ကို တလွည့္စီေရးသြားေပမယ့္ အေရးအသားေကာင္းေတာ့ ဖတ္ရတာေကာင္းတယ္..
အပိုင္း(၁၃) ေမွ်ာ္ေနပါတယ္..
...ခင္မင္ေသာအားျဖင့္...

moe said...

လာလည္တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပါ။
မသက္ဇင္ဆီ ေရာက္ျဖစ္ေနတာၾကာပါျပီ။
ႏွဳတ္မဆက္မိတာပါ။
ဒီတခါေတာ့ ႏွဳတ္ဆက္လိုက္ပါရဲ႕...။
အဖိုးတန္လွတဲ့ သမိုင္းစာေပေတြ စဥ္ဆက္မျပတ္ ေရးနိဳင္ပါေစ...။

ေန႕အိပ္မက္ said...

ဆီဗုံးက လုံး၀ျပန္မတတ္ေတာ႕ဘူးလားမမေရ... ဒါနဲ႕ အေပၚက တစ္ေယာက္ေမးထဲကဟာေရာ မမဘယ္လိုထင္လဲ ေန႕အိပ္မက္က ပ်ဴနဲ႕ျမန္မာအတူတူပဲဆုိတာ လုံး၀လက္ခံထားတယ္... မမေရာ.. အားရင္ အဲဒါေလးေရးပါဦးေနာ္...

မသက္ဇင္ said...

ေန႔အိပ္မက္ေရ
ပ်ဴနဲ႔ျမန္မာအတူတူပဲလို႔ေန႔အိပ္မက္လက္ခံထားတယ္ဆိုတာ
လည္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ရာဇဝင္ေတြအရ ပ်ဴနဲ႔ျမန္မာ ေသြးေရာ သြားၿပီးပ်ဴလူမ်ိဳးကေပ်ာက္ကြယ္သြား
တယ္လို႔ သမိုင္းပညာရွင္မ်ားက ေရးသားခဲ့ၾကပါတယ္။

( ၁ ) သဘာ၀ အရိုင္းသက္သက္ မ်ွသာ ရွိေသး သည့္ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း သို ့ ပထမဦးဆံုး တိုးေ၀ွ ့၀င္ေရာက္ လာ သည္ မွာ အေနာက္တိဗက္အ ႏြယ္၀င္ပ်ဴ လူမ်ိဴးမ်ားျဖစ္သည္။ ပ်ဴ ႏွင့္ အႏြယ္တူ ေရွးေဟာင္းလူမ်ိဳး မ်ား သည္ အိႏၵိယ ျပည္ အေရွ ့ဘက္ ေဒသ မ်ား မွ အစုစု ကြဲကာ ဧရာ တီျမစ္၀ွမ္း ေဒသတ၀ိုက္ သို ့ျပန္ ့ႏွံ့သြား ၾကဟန္ရွိသည္။ ရ ခိုင္ကမ္း ရိုးတန္းေဒသသို ့လည္း ၀င္ေရာက္သြားၾက သည္ ဟု ယူဆ ရသည္။ ဧရာ၀တီျမစ္၀ွမ္း ေဒသ တ၀ိုက္ တြင္ ပ်ဴ လူမ်ိဳး မ်ား ႏွင့္ သက္ဆိုင္ သည့္ ေရွးေဟာင္းျမိဳ ့ပ်က္ မ်ား ၊ အသံုးအေဆာင္ မ်ား အားရွာ ေဖြတူးေဖၚ ေတြ ့ရွိ ခ်က္ အရ ေရွးေဟာင္း ပ်ဴ လူမ်ိဳးမ်ား သည္္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ အထက္ပိုင္း ေ႐ြွဘို ။ မံုရြာ အေလာင္း ေတာ္ ကႆဖ ဖိုး၀င္း ေတာင္ ၊ ဟန္လင္းႀကီး ၊ တေကာင္း ၊ ျမင္းၿခံ ၊ ပုဂံ ၊ ပုပၸား ၊ မေကြး ၊ မင္းဘူး ၊ သရက္ ၊ေတာင္ တြင္းႀကီး ရမည္းသင္း ၊ ေညာင္လြန္ ၊ ျပည္ ၊ ေမွာ္ဇာနယ္မ်ား တြင္ ၿမိဳ ့ျပျပည္ရြာ မ်ား ထူေထာင္ ခဲ့ၾက သည္ ဟု အေထာက္ အထား အခိုင္အမာ ေတြ ့ရွိရသည္။

( ၂ ) ပ်ဴ လူ မ်ိဳးမ်ား ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ သမိုင္း၀င္ တရုတ္ စာေပ ထန္ ရာဇ၀င္ေဟာင္း မ်ားမွ ေကာက္ ႏုတ္ ေဖၚျပ ရလၽွင္ ပ်ဴ လူမ်ိဳး မ်ား အား ၄ ရာစုေလာက္ က ပင္ မ်ားစြာ တိုးတက္ ယဥ္ေက်းသည့္ လူမ်ိဳး တမ်ိဳး ျဖစ္ျပီး ၈ ရာစု ေလာက္ တြင္ ႀကီးက်ယ္ ခန္းနား အံ့ၾသဖြယ္ ရာ ၿမိဳ ့ႀကီး ၅ ၿမိဳ ့ ႏွင့္ ျပည္နယ္ ကေလး ေပါင္း ၁၈ နယ္မၽွရွိ ေၾကာင္း ဘုရင္မင္း ၏ အမည္ကား မဟာရာဇာ တည္း ။ အမတ္ခ်ဳပ္ အမည္ က မဟာ ေသန တည္း။ မင္းႀကီး မဟာရာဇာ သည္ ခရီးတိုသြား သည့္ အခါ ေ႐ြွႀကိဳးခတ္ သည့္ ထမ္းစင္စီးၿပီး ။ ခရီးရွည္သြား လၽွင္ ဆင္ စီး သည္။ မိဖုရားေမာင္းမတရာေက်ာ္ရွိသည္၊ ၿမိဳ ့ေတာ္တံတိုင္း၀န္းက်င္အားစဥ့္အုတ္ႏွင့္စီထားသည္။

( ၃ )အာရွ တိုက္ ဆိုင္ရာ ဘာသာေ၀ါ ဟာရ ပညာရွင္ မ်ား က ျမန္မာလူမ်ိဳး မ်ားသည္ အေရွ ့ တိဗက္ ဘာသာ ေ၀ါ ဟာရ အုပ္စု ၀င္လူမ်ိဳး တမ်ိဳးျဖစ္ သည္ ဟု အတည ္ျပဳထားၾကသည္။ တရုတ္ မွတ္တမ္းေဟာင္း မ်ား ၏ အဆို အရ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား သည္ တရုတ္ျပည္ အေနာက္ ေျမာက္ ကန္ဆူ နယ္ တြင္ ေနထိုင္ၾကသည္။ တ ရုတ္ က ဖိသျဖင့္ တိဗက္ ကုန္းျမင့္ ေဒသ တ၀ိုက္ သို ့ေျပာင္းသြားၾကသည္။

တိဗက္တို ့ က ေမာင္းထုတ္ သျဖင့္ ယူူနန္နယ္ သို ့ေျပာင္းၾက သည္။ ထို အခ်ိန္ တြင္ ယူူနန္ နယ္ တြင္ အင္အား ႀကီးမား လာသည့္ ထိုင္းရွမ္းမ်ားသည ္ျပည္နယ္ႀကီး ၆ ခုကို နန္ခ်ိဳ ႏိုင္ငံ အျဖစ္ ပထမဆံုး သိမ္းသြင္း ေနသည့္ ကာလ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာလူမ်ိဳး မ်ားသည္ ယ ူူနန္နယ္ တြင္ နန္ခ်ိဳ ထိုင္း ရွမ္း မ်ား ႏွင့္ ႏွစ္ အတန္ၾကာ ေန ထိုင္ လာ ခဲ့ၾက သည္ ဟု ယူူ ဆ ရ သည္။ တရုတ္ ရာဇ၀င္ ဆရာ ႀကီး ဖန္ခ်ံဳ ၏ မွတ္ တမ္း ၌ ငွင္းတို ့၏ အႀကီး အကဲ အား မင္း ဟု ေခၚ ေ၀ၚ ေၾကာင္း ထိုင္း ရွမ္း မ်ား က ေစာမင္း ဟု ေခၚ ေ၀ၚ ေၾကာင္း ေရးသား ထား သည္ ယင္း သို ့နန္္ခ်ိဳ ထိုင္း ရွမ္း မ်ား ၏ လက္ ေအာက္ တြင္ ေန ထိုင္ ရာမွ ထိုင္းရွမ္း တို ့၏ ဖိႏွိပ္မွဳ အား မခံႏိုင္ သ ျဖင့္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ တြင္း သို ့၀င္ ေရာက္လာၾကသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ သမိုင္း ႏွင့္ ပတ္သက္ ၍ အၾကား အျမင္မ်ား သည့္
သမိုင္းဆရာ ေဂၚဒြင္လုစ ္၏ အဆိုအရ ျမန္မာမ်ားသည္ ေရွးဦး စြာ ေက်ာက္ဆည္နယ္ သို ့၀င္ ေရာက္ လာၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ အလယ္ပိုင္း သို ့ျပန့္ ႏွံ့သြားသည္ ဟု ဆိုသည္။ ျမန္မာတို ့ရာစုႏွစ္ အ နည္းငယ္ အတြင္း အေျခ စိုက္ ႏိုင္ျခင္း မွာ ျမန္မာ တို ့၏ အစြန္း အစ အျပင္ ထို အခ်ိန ္ကာလ တြင္ နန္ခ်ိဳ ထိုင္းရွမ္း တ့ို ၏ တိုက္ ခိုက္ ဖ်က္ဆီးျခင္း ကို ခံလိုက္ရၿပီး ၊ တိုင္းပ်က္ျပည္ပ်က္ ႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ပ်က္သုဥ္းယံုသာ မကကုန္ထုတ္ လုပ္ငန္း မ်ားပါ ပ်က္ ျပားၿပီး ရပ္တည္ရာ မရ ကစင့္ ကလ်ား ျဖစ္ေနသည့္ ပ်ဴ လူမ်ိဳး မ်ား ႏွင့္ ေရာ ေထြး ေန ထိုင္ရာ မွ ရာစုႏွစ္ အနည္းငယ္ ခန္ ့အတြင္း ပ်ဴ လူမ်ိဳး မ်ား ႏွင့္ ေသြးေရာေႏွာ သြားႀကၿပီး လူမ်ိဳး ႀကီး ႏွစ္မ်ိဳး ေပါင္း စပ္ လိုက္ၾကသၿဖင့္ စိုက္ပ်ိဳးေရး ၊ ကုန္ထုတ္လုပ္ငန္းမ်ား ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ၊ ကာကြယ္ေရး၊ ယဥ္ေက်းမွဳ စသည္ ျဖင့္ အစစ အရာရာ တိုးတက္ဖြံ ့ျဖိဳးလာၿပီး ကိုးရာစု ႏွင့္ ဆယ္ရာစုခန္ ့ေလာက္တြင္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံအလယ္ပိုင္း ေဒသ အား စည္းလံုးသိမ္းသြင္းၿပီး ပုဂံျပည္ ႏွင့္ ပုဂံမင္းဆက္ ကို စတင္ တည္ ေထာင္ေလသည္။


က်မ္းကိုး
မိတ္ဆိနာ-ေခတ္ဦးဖုနန္-ဖန္-ပ်ဴ ႏွင့္ရခိုင္ယိုးဒယားသင္းဂ်ာနယ္။
ေဒါက္တာသန္းထြန္း ၏ ပ်ဴေတြဘယ္ေပ်ာက္သြားသလဲ
အေရွ႕ေတာင္အာရွရာဇ၀င္၊ ေဟာ-၁၉၅၅
ဖန္ခ်ံဳ ( တရုတ္ရာဇဝင္ဆရာႀကီး )
ထန္တရုတ္မွတ္တမ္းေဟာင္းမ်ား
ေရွးေဟာင္းၿမန္မာေခတ္ဦး ပုဂံ နယူးေယာက္။ ေဂ်ေဂ်ေအာ္စတင္။ -၁၉၆၉ လုစ္
အေရွ႕ေတာင္အာရွရာဇ၀င္၊ ေဟာ-၁၉၅၅
ၿမန္မာရာဇ၀င္ (ဟာေဗး ၁၉၂၅)

ဖိုးစိန္ said...

ေနေကာင္းလာမႀကီးသက္ဇင္
မလာတာႀကာလို႔
ေနေရာေကာင္းရဲ ့လားလို႔ဗ်
အဆင္ေၿပေပ်ာ္ရႊင္ပါေစဗ်ာ
ခင္မင္္ေလးစားစြာၿဖင့္
ဖိုးစိန္

ကုိကုိေမာင္(ပန္းရနံ႔) said...

အမ
အလုပ္ရႈပ္ဆဲေပါ့ေလ။
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ အမ။

နုိင္ကုိ said...

လာလည္ပါတယ္ မ...knowledge ေတြကေတာ႔ မ်ားလွပါဘိ...ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ..

eaindraomtt said...

မေရ....

အခ်ိန္နည္းနည္းရလို႔ စာေတြ ေအးေအးေဆးေဆးလာဖတ္တာ..

အိမ္ရွင္လဲမရွိဘူး..

ေနေကာင္းရဲ႔လား..
အလုပ္ေတြရႈပ္ေနသလား...
(၁၃) ေမွ်ာ္ေနျပီေနာ္....

ခ်စ္ခင္ေလးစားတဲ့

ညီမ

အိျႏၵာ

မေနာသား said...

မအားတဲ႔ၾကားက လာလည္တာ ေက်းဇူးပါပဲ အမေရ ။ ေနေကာင္းတယ္ေနာ္။ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ။ အမ ။

ခင္မင္စြာျဖင္႔

မေနာသား

Republic said...

ပို႕စ္ ေရာ ေကာ္မန္႕ေတြပါ ဖတ္ရတာ အားပါးတရရွိလွတယ္ ၊၊ ေျပာစရာမလိုေအာင္ ျပည့္စံုပါတယ္ ၊၊ အျမဲသတိတရ ခင္ခင္မင္မင္ရွိပါတယ္ (မ)သက္ဇင္ ၊၊ ေနေကာင္းက်န္းမာပါေစ၊၊

မေနာသား said...

မဂၤလာပါ အမ ...
အမေရးလိုက္တဲ႔ Comments ေတြက ရတယ္ဗ်။ ကြ်န္ေတာ္ moderation လုပ္ေပးလိုက္မွ ေပၚလာတာ။ ေရးျပီးျပီးခ်င္း မေပၚဘူးေလ။ ဟိုတေန႔က ကလိျပီး Comment moderation ကို သြားေပးထားမိလို႔ပါ။ အခုေတာ႔ ျဖဳတ္လိုက္ပါျပီ အမေရ။ လာလည္တာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ခင္မင္စြာျဖင္႔

မေနာသား

ကုိကုိေမာင္(ပန္းရနံ႔) said...

အမ
အလုပ္ေတြ ရႈပ္ေနတယ္ ဟုတ္။

Pinkgold said...

တစ္ျဖည္းျဖည္း စိတ္၀င္စားမႈပို လာၿပီ အမေရ.. အားေပးလ်က္ပါ

ေရွးျမန္မာ said...

ပုဂံေခတ္ ႏိုင္ငံေရးအေတြးေခၚ
ပုဂံေခတ္ ႏိုင္ငံေရးအေတြးေခၚ

ထီးလိုင္မင္း ( အမ်ားအေခၚ က်န္စစ္သား ) ေရးထိုးခဲ့တဲ့ ေရႊစည္းခံုေက်ာက္စာ မွာ ေရးထားတဲ့
၁၁ ရာစုျမန္မာေတြရဲ ့ ႏိုင္ငံေရးအေတြးေခၚကို ကူးခ်လိုက္ပါတယ္။

မင္းသည္ေကာင္းေသာအက်င့္ကိုရွိ ျခင္း ( ၁၈ ေၾကာင္းေျမာက္ စာေၾကာင္း )

မေကာင္းေသာစ႐ိုက္တို႕ကို သုတ္သင္ပစ္ျခင္း ( ၁၉ ေၾကာင္းေျမာက္ စာေၾကာင္း )

ျပည္တြင္း ျပည္ပရန္ကို ကာကြယ္ေပးျခင္း ( ၁၉ ေၾကာင္းေျမာက္ စာေၾကာင္း )

ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ ဆက္ဆံေရး ေျပျပစ္ျခင္း ( ၂၀ ေၾကာင္းေျမာက္ စာေၾကာင္း )

အစားအစာ အဝတ္တန္ဆာတို႕ကို စြန္႔ျခင္း ( ၂၁ ေၾကာင္းေျမာက္ စာေၾကာင္း )

စိုက္ပ်ိဳးေရး ျဖစ္ထြန္းေအာင္ျမင္ျခင္း ( ၂၃ ေၾကာင္းေျမာက္ စာေၾကာင္း )

ဗုဒၶသာသနာကို စည္ပင္ထြန္းကားေစျခင္း ( ၂၄ ေၾကာင္းေျမာက္ စာေၾကာင္း )

ႏိုင္ငံတြင္း၌ ခိုးသား ဒျမ မရွိ ၊ ျငိမ္းခ်မ္းသာယာ လ်က္ ႏိုင္ငံေတာ္က်ယ္ဝန္းသည္ ( ၂၅ ေၾကာင္းေျမာက္ စာေၾကာင္း )

ပ်က္စီးေလျပီးေသာ ျမိဳ႕ရြာတို႕ကိုလည္း ေရွးယခင္ကထက္ ေကာင္းမြန္ သာယာစည္ပင္ေအာင္ ျပဳစုေပး ( ၂၇ ေၾကာင္းေျမာက္ စာေၾကာင္း )

တင့္တယ္ေသာ က်က္သေရရွိေသာ အရိမဒၵနျပည္၌ တုန္လႈပ္ေျခာက္ခ်ားျခင္း ေၾကာက္ရြ႕ံျခင္းမွကင္းေသာ အုပ္စိုးနည္း ကို အရွင္ ျဂီၾတိဘုဝနာဒိတ်ဓမၼရာဇာမင္း (ထီးလိႈင္မင္း) သည္သြင္သင္ဆုံးမ ျပသလတံၱ ။
( ၂၉ ေၾကာင္းေျမာက္ စာေၾကာင္း )
ဆိုလိုတာက အုပ္ခ်ဴပ္တဲ့အစိုးရကို ေၾကာက္္ရြ႕ံ ေနရတာမ်ိဳးလုံးဝမရွိဘူး ဆိုတာကို ထင္ထင္ရွားရွားျပခဲ့တာပါ။


ရည္ညြန္း။ ။ ေဒါက္တာသန္းထြန္း " ျမန္မာ့သမိုင္းလစ္ကြက္မ်ား "

ေဝေလး said...

မမသက္ဇင္....
ေရာက္လာပါတယ္ မေရာက္တာေတာ္ေတာ္ေလးကုိၾကာသြားျပီ။ အခန္းဆက္ေတြကို တဝၾကီးဖတ္သြားတယ္။ မသိေသးတာေတြလည္းသိရတာမို႕ ႏွစ္သက္မိပါတယ္။ အားလံုးျပီးသြားရင္ စာအုပ္လုပ္ထားတာေကာင္းမယ္လုိ႕ထင္မိတယ္...

အဆင္ေျပက်န္းမာပါေစ

ေဝေလး

Min Myat Soe said...

ေအးေအးေဆးေဆး ဖတ္ရေအာင္ အကုန္ copy ကူးသြားပါတယ္

Dream said...

တီတီဇင္ေရ...ဘယ္ေတြေပ်ာက္ေနတာလဲ
မေတြ႔တာေတာင္ၾကာပီ........
တီတီဇင့္ကုိ စိတ္စြဲၿပီး အိပ္မက္ေတာင္ မက္တယ္.. း(

တီတီေနေကာင္းပါေစ.. ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစေနာ္..
အာ၀ါးးးးးးးးးးးးးးး တီတီ

Dream said...

တီတီဇင္ေရ...ဘယ္ေတြေပ်ာက္ေနတာလဲ
မေတြ႔တာေတာင္ၾကာပီ........
တီတီဇင့္ကုိ စိတ္စြဲၿပီး အိပ္မက္ေတာင္ မက္တယ္.. း(

တီတီေနေကာင္းပါေစ.. ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစေနာ္..
အာ၀ါးးးးးးးးးးးးးးး တီတီ

WWKM said...

အစ္မမသက္ဇင္ေရ..
သတိအျမဲရေနပါတယ္ေနာ္...
စီဘံုးမရိွလို႔ လာနွဳတ္မဆက္ျဖစ္တာပါ အစ္မေရ..
အခု ကြန္မန္႔ေရးဘို႔ေတာင္ ေလးေနျပီး အၾကာၾကီး
ေစာင္႔ဖြင္႔မွ မန္႔လို႔ရတယ္ မမေရ...
စာလာဖတ္ရင္း နွဳတ္ဆက္သြားပါတယ္ မမေရ.
၀ါ၀ါလည္း ေနမေကာင္းေနတာ မမေရ.. ဒီေန႔မွ သက္သာလာတာေလ...
မမ က်န္မာပါေစရွင္.

၀ါ၀ါ

Pinkgold said...

အမက.. သမီးရဲ႕ ဘေလာဂ့္အေဟာင္းကို ေရာက္ေရာက္သြားတယ္ေနာ္.. ေနာက္တစ္ခါ www.cuttiepinkgold.info ကို လာခဲ့ပါ မမေရ :D

Ðaywalker[Soul] said...

အစ္မေရ....

ပုိ႔စ္အသစ္ ေမွ်ာ္ေနပါတယ္ေနာ္....

ကုိကုိေမာင္(ပန္းရနံ႔) said...

အမ
ပ်ားရည္တစ္စက္ဆက္ေရးဖုိ႔ မေမ့နဲ႔ဦး။
ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကတယ္။ ျမင္တဲ့အတုိင္းဘဲ အမ။ အားေပးသူေတြ ျပည့္ေနၿပီ။ နဲနဲလက္ကေလး လႈပ္လုိက္ပါဦး။

ခ်မ္းေျမ့ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။

ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း said...

အမေရ စာေတြလာဖတ္သြားပါတယ္ မမကေတာ္ေတာ္ကိုေရးႏိုင္တာပဲေနာ္ အမ်ားၾကီးပဲ ေမာင္ေလးေတာင္ေတာ္ေတာ္ ဖတ္လိုက္ရတယ္ဗ် ဗဟုသုေတြကလည္းစုံလင္ပ
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစေနာ္.......

ႏွင္းဆီနက္ said...

အမေရ မလာတာၾကာပီေနာ္ ဘယ္ေတြေပ်ာက္ေနလဲ ေနေကာင္းပါစ
ခင္မင္စြာျဖင့္
ညီမငယ္

Dr. Win Thein said...

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ မသက္ဇင္... အသစ္ဖတ္ဖို႔ ေမွ်ာ္ေနပါတယ္..

nai said...

အမေရ ကၽြန္ေတာ္ႀကိုက္တဲ႕ သမိုင္းအေႀကာင္း စာႀကညာ္႕တိုက္မွာသြားရွာစရာလိုဘူး အမဆီလာရင္ရျပီ
ေက်းဇူး ပဲ
အစစအရာရာအဆင္ေျပပါေစ

မသက္ဇင္ said...

nainai14
ေရ လိုက္လာၿပီးလည္ပါတယ္
nainai14 ပရိုဖိုင္းက မရွိေတာ့ လည္လို႔မရဘူးေလ
ပရိုဖိုင္းဖြင့္ထားပါအံုး

saiburma said...

ဇာတ္အရွိန္ေတာ္ေတာ္ တက္လာၿပီ
ဇာတ္လိုက္ ရဲ႔ ပရဟိတ -
ဗဟုသုတ ေတြ ကို
အားက်သလို
သူ ခ်စ္တဲ႔ သူနဲ႔ေပါင္းေစခ်င္တယ္-ဗ်ာ
ပုဂံမွာ မထားခဲ႔ပါနဲ႔